Fletcher doorkruist samen met zijn vrienden Sylva en Othello en zijn demon Ignatius de ether, op zoek naar een weg terug naar hun eigen wereld. Ze worden opgejaagd door Wyvernrijders en de wilde demonen die de buitenaardse jungle bewonen, maar dat is nog niet het grootste gevaar. Fletcher komt tegenover zijn aartsvijand Khan te staan. De machtige albino-ork is van plan om Hominum en alles en iedereen waar Fletcher van houdt te vernietigen.

ISBN: 9789000359714 – van Goor – Aantal pagina’s: 398 – Young adult & Fantasy

4 van de 5 sterren – Annechien

Recensie in één zin

‘Het fantastische magische verhaal over Fletcher en zijn vrienden heeft de eindstrijd bereikt.’

Hoofdpersonages

Fletcher en zijn vrienden zitten vast in de ether. Nadat zij de tombe van de orks hebben opgeblazen worden ze opgejaagd door een horde orks, onder leiding van de albino-ork Khan en zijn salamander demon. Samen met de elf Sylva en de dwergen Cress en Othello is Fletcher opz oek naar een portaal die hen terug brengt naar Hominum.
De ether is niet hun enige probleem. De orks vallen Hominum ook binnen en dat valt het leger van de koning zwaar, ondanks de hulp van de dwergen, elfen en de strijdmagiërs.
— Annechien

Sfeer

De strijdmagiër heeft een magische sfeer met al dat bovennatuurlijke! Je merkt aan alles dat dit het laatste deel is van de serie, want de spanning wordt steeds meer opgebouwd. De eindstrijd komt eraan.
Ondanks dat de verschillende rassen steeds meer verbonden raken is er nog veel frictie tussen de mensen, dwergen en de elfen. De sfeer van deze frictie weet Taran Matharu mooi te omschrijven.
— Annechien

Schrijfstijl

Er zijn maar weinig fantasyverhalen die zo realistisch beschreven zijn als De strijdmagiër. Je leert van alles over de verschillende demonen en de andere wezens. Elke personage is perfect uitgewerkt en daardoor leer je ze ook echt kennen.
De strijdmagiër vond ik persoonlijk wel erg voorspelbaar, maar dat maakte het boek niet minder leuk! Je leeft naar de eindstrijd toe en daardoor zat er wat minder diepgang in het verhaal.
— Annechien

Passage uit het boek

‘Fletcher, wakker worden!’
Sylva’s stem siste in zijn oor. Hij slaakte een gilletje van pijn toen ze haar nagels in zijn schouder drukte.
‘Wa…’ begon hij, maar een hand klemde zich over zijn mond. Aan de hemel boven hem waren de eerste lichtstralen te zien, die een zachtgele gloed over de wereld wierpen.
Hij werd omhooggetrokken tot hij zat en het kijkkristral werd op zijn schoot gelegd. De anderen waren al wakker, die werden verlicht door de gloed van een minuscuul wyrdlicht.
‘Daar,’ fluisterde Sylva, wijzend naar het kijkkristal.
Heel even dacht hij dat hij naar de zwakke weerspiegeling van het wyrdlicht keek. Maar dat was het niet. Het was een blauwe flikkering, ergens diep in de doodlanden. Te ver weg om de bron te kunnen zien.
Hij probeerde overeind te komen, maar Othello’s arm lag als een ijzeren staaf over zijn borst. Het beeld in het kijkkristal draaide naar de rand van de jungle.
Klauwieren. Honderden. Hun zwarte gedaanten zaten tussen de takken alsof de bomen waren beladen met rottend fruit.
Othello bewoog zich dichter naar Fletcher toe en wees zwijgend naar boven. Fletcher keek op en zag dat Pria vlak boven het bladerdek zweefde. De Klauwieren zaten pal boven hen!’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Rita Orie – In het vervloekte hart

De 2021 Wrap Up van Annechien