Recensie: Thomas van Hout – Catalogus

Recensie: Thomas van Hout – Catalogus


In zijn debuutbundel ‘Catalogus’ gaat dichtende barman Thomas van Hout in op verschillende facetten van de hedendaagse samenleving. Zo komen intieme, persoonlijke reflecties over eenzaamheid, onvermijdelijke, ongemakkelijke situaties aan bod en al dan niet beantwoorde verlangens. Er wordt kritisch gekeken naar standaarden die als normaal worden beschouwd en er wordt diep ingegaan op randfiguren in de maatschappij.

Als een buitenstaander observeert Van Hout deze gevallen en neemt ze nauwlettend onder de loep. Is alleen zijn wenselijk of een onontkoombare vloek? Hoe gaan we om met technologische ontwikkelingen? Wat is het belang van onderwijs? Deze en andere vragen stelt de auteur in de vorm van portretten, karakterstudies en stadsgezichten in dichtvorm. Daarmee wekt Van Hout beelden tot leven die oproepen tot inzicht of juist zorgen voor troost en herkenning. Zo neemt Van Hout je in zijn debuut mee in de gedachten van een barman.

ISBN: 9789493059832 – Uitgeverij Palmslag – Aantal pagina’s: 78 – Poëzie


*****

4 van de 5 sterren – Antoine


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een verrassend mooie potpourri van moderne poëzie!’

Thema’s

*****

De dichtbundel van Van Hout heet Catalogus en die titel heeft betrekking op de veelheid aan onderwerpen in de bundel. Gedichten over die thema’s zijn samengebracht in aparte rubrieken. Een enorme variëteit aan dichtwerken dus.

Van Hout reflecteert op zichzelf en beschouwt de ander. In enkele persoonlijke gedichten zoekt Van Hout toenadering en probeert hij moeilijke en persoonlijke een-op-een-situaties bespreekbaar te maken, waarin hij tegelijkertijd hoop uitspreekt en conflictvermijdend acteert. Waar het gaat om  eenzaamheid betoogt de dichter dat er troost kan zijn.

Verder brengt Van Hout diverse aspecten van de samenleving in de 21e eeuw over het voetlicht. Hufterigheid wordt sterk veroordeeld. De auteur stipt de teloorgang van stad en streek aan en geeft  personen die tussen het spreekwoordelijke wal en schip zijn gevallen een prominente plaats.
— Antoine

Sfeer

*****

De moderne gedichten roepen herkenning op en bevestigen – verbluffend genoeg – de manier waarop ik in het leven sta. Af en toe verscheen een korte glimlach op mijn gezicht vanwege enkele  spitsvondigheden.

Ik durf zelfs te beweren dat je jezelf, als man, zou willen identificeren met het idee achter de gedichten van deze Brabantse schrijver.
— Antoine

Schrijfstijl

*****

Ik vind de schrijfstijl van Van Hout open, modern, verfrissend en bescheiden.

De schrijver weet dames hoffelijk te benaderen op een ietwat verlegen toon zonder een enkel spoortje machismo. Uiteindelijk toont de auteur durf door zijn overpeinzingen te delen, zonder te vervallen in een overdreven soort van mijmeren. Van Hout spreekt hoop en vertrouwen uit en stipt op verfijnde wijze fenomenen in de huidige samenleving aan, die beslist opmerkzaamheid verdienen.

Opvallend is dat bepaalde gedichten de lezer meteen ‘pakken’ en dat sommige gedichten dat juist minder makkelijk doen.
— Antoine

Passage uit het boek

Ongetiteld

Dag jongedame
Vertel me je naam
En weet
Dat ik het nooit meer vergeet
Zolang als ik leef
En jij nog zo heet

Leesvoorschrift

Neem plaats op een terras van een Brabants café, gelegen aan een marktplein, lees enkele gedichten uit Catalogus en drink een cappuccino. Laat het leven aan je voorbijgaan terwijl je af en toe naar de mensen om je heen kijkt. Merk het oogcontact op met de jongedame die je aandacht trekt.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

29%

71%

Hoe dik is de pil?

78  pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.