Als het dorp van Freddie plotseling is verdwenen, besluiten Knots en zijn kleine zusje Tuf hun vriend te helpen zoeken. De reis gaat meteen al mis als ze in slaap vallen op de rug van een wollige neushoorn! Op zoek naar Freddies familie stuiten ze op grote uitdagingen: woeste wasberen, onbewoonde eilanden en glimmende zwaardvissen. Zal het de drie lukken om de grootste omweg van de oertijd te volbrengen? En waarom heeft die eigenwijze Tuf opeens een kroon op haar hoofd?!

ISBN: 9789030508236 – Uitgeverij Billy Bones – Aantal pagina’s: 192 – Jeugdboek

5 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Wat een fantastisch tweede deel over holenmens Knots, die weer samen met zijn zusje Tuf en oerkie Freddie een wervelend avontuur beleeft.’

Verhaal

In De grootste omweg van de oertijd beleven Knots, Freddie en Tuf opnieuw een spannend avontuur. Nadat ze in het vorige deel Stip de sneeuwleeuw hebben thuisgebracht, blijkt het dorp van Freddie verdwenen te zijn. Freddie moet op zoek naar zijn ouders en Knots en Tuf besluiten hem te helpen. Onderweg komen ze de nodige gevaren en obstakels tegen. Het allerleukst zijn alle verschillende dieren. Dit keer geen sneeuwleeuwen en mammoeten, maar wollige neushoorns, pittige rode wasberen, glimmende zwaardvissen, plakslakken en woeste eilandwalvissen. Als dat maar goed gaat…
Knots en Tuf zijn holenmensen, Freddie is een oerkie en die twee verschillende volken vertrouwen elkaar niet. Dat geldt gelukkig niet voor deze drie kinderen, die laten zien dat vriendschappen wel mogelijk zijn. Wat een mooi, onopvallend voorbeeld van diversiteit.
— Isolde

Het boek

De grootste omweg van de oertijd is het tweede deel in de serie Knots. De cover is kleurrijk en belooft veel avontuur. Binnen in het boek staat geregeld humoristische illustraties, die goed bij het verhaal passen. Knots, Freddie en Tuf zijn goed te herkennen, vooral Tuf met haar twee knotjes. Aan de kleding, met name aan het einde van het verhaal als ze het dorp van Freddies ouders hebben gevonden, zie je het verschil tussen de holenmensen en de oerkies. Dat zie je overigens ook aan de manier waarop ze wonen.
— Isolde

Schrijfstijl

Tijs van Marle heeft een vlotte pen. Je merkt aan alles dat hij scenarioschrijver is van series en films voor kinderen, want vanaf de eerste bladzijde heb je direct een duidelijk beeld voor ogen van de hoofdpersonen en de omgeving. De illustraties ondersteunen dat natuurlijk alleen maar.

Van Marle schrijft met heel veel fantasie en humor, ook op een wat hoger abstractieniveau waardoor het voor volwassenen ook ontzettend leuk is om De grootste omweg van de oertijd mee te lezen en voor te lezen. Want dat Knots en Freddie benoemen dat ze in de oertijd leven, of dat Freddie op breakdance heeft gehad, dat zullen veel jonge kinderen voor kennisgeving aannemen, maar dat tovert bij oudere kinderen en volwassenen op z’n minst een glimlach op het gezicht.
— Isolde

Passage uit het boek

‘De zee. Knots kon zich de aardrijkskundeles over de zee nog herinneren. Juf Broeg had uitgelegd wat de zee nou eigenlijk precies was.
‘Het is heel simpel,’ had Juf Broeg gezegd. ‘De zee is een diep gat waar iemand water in heeft gedaan en daarna veel zout.’
Knots had zijn vinger opgestoken. ‘Hoe was dat gat daar dan gekomen? En wie had dat water erin gedaan?’
Juf Broeg vond dat maar brutale vragen.
‘Dat was logisch,’ had ze gezegd. ‘Heel lang geleden waren er allemaal holenmensen die tijd overhadden. Die hadden dat gat gegraven.’
‘Maar,’ vroeg Knots verward, ‘waar hebben ze dan al dat zand gelaten?’
‘Knots, kijk jij wel eens om je heen?’ vroeg Juf Broeg hem toen knorrig. ‘Hoe denk je dat de bergen en de heuvels gemaakt zijn? Dat is natuurlijk gemaakt van het zand uit dat gat.”

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Tijs van Marle – De grot der wensen (Knots #3)

Recensie: Tijs van Marle - Knots