Als Viora te horen krijgt dat ze acute lymfatische leukemie heeft verandert alles: haar bruisende leven waarin ze samenwoont met haar vriend Joost, vijf keer per week sport en fulltime werkt, staat volledig op zijn kop. In Beter op reis beschrijven Joost en Viora de rollercoaster waarin hun leven is veranderd: de gekke en aangrijpende situaties in het ziekenhuis, de hoop en wanhoop, kleine overwinningen en grote mijlpalen en hoe ze elkaar en hun relatie op de been houden. Na tweeënhalf jaar ziekenhuis wordt Viora genezen verklaard. Ze laten alles achter zich om hun droom waar te maken, en vertrekken voor een jaar op wereldreis.

ISBN: 9789401613408 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 236 – Waargebeurd

5 van de 5 sterren – Kaylee

Recensie in één zin

‘Ontroerend verhaal over de strijd tegen leukemie.’

Hoofdpersonages

Viora Rebergen is jong en de wereld ligt aan haar voeten. Dit verandert abrupt wanneer ze te horen krijgt dat ze leukemie heeft. Haar leven speelt zich vanaf dan vooral af in het ziekenhuis. Ze moet allerlei behandelingen ondergaan, moet omgaan met de enorme pijn die ze soms heeft en moet accepteren dat haar lichaam de chemokuren steeds minder goed kan verdragen. Je leest in Beter op reis haar strijd tegen leukemie.

Joost van Willigenburg is de vriend van Viora. Ze wonen nog niet zo lang samen wanneer Viora ziek wordt. Samen gaan ze de strijd aan tegen kanker, met een lach en een traan.
— Kaylee

Sfeer

Beter op reis heeft mij vanaf het eerste moment aangegrepen. Het verhaal start wanneer Viora zich niet lekker voelt en naar de huisarts gaat. Vervolgens krijgt ze na onderzoek te horen dat ze leukemie heeft en meteen komt ze in de mallemolen van behandelingen en ziekenhuisbezoeken terecht. Je leest wat ze als patiënt doormaakt en hoe zij en Joost hier mee omgaan. Het boek is ontzettend aangrijpend en indrukwekkend, maar dankzij de humor en positiviteit van Viora en Joost wordt het absoluut wat luchtiger.
— Kaylee

Schrijfstijl

Beter op reis is geschreven vanuit het perspectief van Viora en Joost. Je leest afwisselend hun verhalen, soms ook van beiden over dezelfde gebeurtenis. Viora beschrijft haar ervaringen en haar strijd tegen haar ziekte zo beeldend en duidelijk dat ik geregeld een brok in mijn keel heb gehad. Joost vertelt vanuit zijn perspectief hoe hij de tijd ervaren heeft. Hoe hij vooral vanaf de zijlijn moest toekijken hoe Viora vocht en wat dit met hem deed. Het boek is lastig dicht te slaan, ik heb het dan ook in één ruk uitgelezen.
— Kaylee

Passage uit het boek

‘Ik vraag me af of ik mezelf de afgelopen week misschien voor de gek gehouden heb. Ben ik te veel van het positieve uitgegaan of wist ik diep vanbinnen al dat het fout zat, maar durfde ik daar niet aan toe te geven? Eigenlijk wist ik het al toen de beenmergpunctie aangekondigd werd, maar ik heb dat nooit hardop uitgesproken tegen Viora. Zelf heeft ze vast ook zo’n voorgevoel gehad, maar wilde ze juist sterkzin voor ons. Dit typeert ons precies: eerst aan een ander denken en dan pas aan onszelf. Meestal een fijne eigenschap, maar het maakt bepaalde dingen ook ineens heel ingewikkeld.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Viora Rebergen & Joost van Willigenburg –…

Recensie: Erica Pierik – Het poppenhuis 1 – Het poppenhuis