antoine
TagRecensie: Dirk de Wachter – De kunst van het ongelukkig zijn
***** 5/5
Herken je het gevoel als iemand je bericht op Facebook geen ‘like’ geeft? Of krijg je toch weer een sombere stemming als de buurman een spiksplinternieuwe Tesla-van-de-zaak op de oprit heeft staan? Nog altijd geen date gescoord, ondanks het feit dat je al maanden lid bent van een datingsite? In deze publicatie vormt ‘geluk versus ongeluk’ het onderwerp. Allereerst wordt ‘geluk’ onder het vergrootglas gelegd. Helaas is het niet zo dat een permanent geluk kan bestaan in het leven. Het gaat om geluksmomenten, aldus De Wachter, die een ieder kán ervaren. Streven naar geluk is prima, maar dan niet in de zin om binnen korte tijd meerdere excessieve levensdoelen te moeten (willen) verwezenlijken. Meer geld (of: meer salaris verdienen) levert niet per definitie meer geluk op. Wel is een stabiele financiële toestand een belangrijke factor voor geluk. Geluk is ook niet maakbaar, zoals sommigen denken. Je verbonden voelen met je omgeving, zorgzaam zijn en zorgzaam bejegend worden maakt ons gelukkig, op een fundamentele manier.
Dan het ongeluk. Problemen en gemis horen bij het leven, en ze delen met nabije mensen die je vertrouwt is essentieel, zodat verdriet draaglijker wordt en niet leidt tot negatieve gevolgen voor je gezondheid. Verdriet en ongeluk, hoe lastig en moeilijk bespreekbaar ook, zijn toch waardevol. Sterker, De Wachter betoogt dat verbinding juist beter lukt bij verdriet en tegenslag. Ze geven aanleiding tot nabijheid met de ander. Social media is geen goede verbinding, omdat wederzijdse (fysieke) aanwezigheid ontbreekt, maar het gebruik van social media kan wel een start zijn om verbinding tot stand te brengen. Het is niet juist om verdriet te ‘ver-pillen’, noch om verdriet weg te stoppen of verdriet in irreëel tijdsbestek te willen laten verdwijnen. De beste remedie is om ongeluk te doorstaan en te wachten. En in dat opzicht is het spreekwoord ‘Tijd heelt alle wonden’ nog altijd onverminderd geldig.
Recensie: Elton John – Ik
**** 4/5
In zijn eerste en enige autobiografie vertelt poplegende Elton John het verhaal van zijn buitengewone leven: hoe het verlegen jongetje Reginald Dwight transformeerde tot de 23-jarige ster die het publiek tijdens zijn eerste Amerikaanse tournee verbijsterde met zijn felgele tuinbroek en een handstand.
Openhartig schrijft hij over de eerste afwijzing van zijn werk tot het bestormen van de hitparades; over de vriendschappen met Bernie Taupin, John Lennon, Freddie Mercury en George Michael; over de excessen en de verslavingen die hem decennialang in hun greep hielden, maar ook hoe hij weer clean werd en eindelijk zijn grote liefde vond. Dit is Elton John – warm, grappig en oprecht – over zijn muziek en relaties, zijn successen en zijn mislukkingen.
Recensie: Alex North – De Fluisterman
**** 4/5
Het dorp Featherbank vormde twintig jaar geleden het toneel voor een reeks moorden op kinderen. Van de vijf vermiste kinderen zijn destijds maar vier lichamen gevonden. Frank Carter – alias ‘De Fluisterman’ – werd voor de misdaden veroordeeld en gevangengenomen, maar weigerde om te vertellen waar hij het vijfde lichaam had gelaten. Jaren later wordt er weer een kind ontvoerd. Tom Kennedy verhuist op dat moment ook naar een woning in een buitenwijk van Featherbank om, samen met zijn zoon Jake, een nieuwe start te maken na het overlijden van zijn vrouw Rebecca. In de woning gebeuren ‘rare’ dingen en ook het gedrag van Jake verandert; hij lijkt paranormaal, ziet visioenen en bootst rare stemmen na. Na enige tijd worden de skeletdelen van het vijfde kindslachtoffer ontdekt. Er volgt tevens een klopjacht op de ontvoerder van het zesde slachtoffer, naar aanleiding van een tip die Frank Carter aan rechercheur Pete Willis gaf, maar ook Jake valt in handen van de dader… Wie heeft de gruwelijke daden van Carter voortgezet?
Recensie: Alex North – De Fluisterman
**** 4/5
Het dorp Featherbank vormde twintig jaar geleden het toneel voor een reeks moorden op kinderen. Van de vijf vermiste kinderen zijn destijds maar vier lichamen gevonden. Frank Carter – alias ‘De Fluisterman’ – werd voor de misdaden veroordeeld en gevangengenomen, maar weigerde om te vertellen waar hij het vijfde lichaam had gelaten. Jaren later wordt er weer een kind ontvoerd. Tom Kennedy verhuist op dat moment ook naar een woning in een buitenwijk van Featherbank om, samen met zijn zoon Jake, een nieuwe start te maken na het overlijden van zijn vrouw Rebecca. In de woning gebeuren ‘rare’ dingen en ook het gedrag van Jake verandert; hij lijkt paranormaal, ziet visioenen en bootst rare stemmen na. Na enige tijd worden de skeletdelen van het vijfde kindslachtoffer ontdekt. Er volgt tevens een klopjacht op de ontvoerder van het zesde slachtoffer, naar aanleiding van een tip die Frank Carter aan rechercheur Pete Willis gaf, maar ook Jake valt in handen van de dader… Wie heeft de gruwelijke daden van Carter voortgezet?