Recensie: Sheila de Liz – Woman on fire: Beter leven met de overgang
**** 4/5
Opvliegers, gewichtstoename, stemmingswisselingen, de meeste vrouwen verheugen zich niet op de overgang. Nog steeds zien we de menopauze als een sombere periode en dat beeld moeten we hoognodig bijstellen. Vrouwenarts Sheila de Liz weet dat het anders kan: je hoeft niet te lijden of maar even door te bijten. Als je de klachten duidelijk in kaart brengt, kun je veel doen voor je gezondheid en je algehele welzijn. Ja, ook in de tweede helft van je leven kun je vrolijk zijn en je sterk en aantrekkelijk voelen.
Recensie: Sophia van Splunteren – De kunst van imperfect ouderschap
**** 4/5
Het ouderschap is voor velen het mooiste wat er is, maar het kan tegelijkertijd een van de grootste uitdagingen zijn. Want niets confronteert je zo met jezelf als de opvoeding van je kind. Het is dan ook niet gek dat veel ouders zich afvragen of ze het wel ‘goed’ doen.
Volgens opvoedcoach Sophia van Splunteren bestaat de perfecte opvoeding echter niet. In De kunst van imperfect ouderschap biedt ze heldere inzichten en praktische adviezen die je helpen om met meer rust, begrip en vertrouwen te navigeren door het doolhof van het ouderschap. Hiervoor combineert ze wetenschappelijke inzichten met herkenbare alledaagse voorbeelden uit de praktijk.
Met dit boek leer je jezelf beter kennen als ouder, leer je je kind dieper begrijpen en krijg je handvatten om het samen leuk te hebben én te houden. Want beter ouderschap begint bij bewustzijn: van jezelf, van je reacties en hoe die doorwerken in de relatie met je kind. Een onmisbare gids voor ouders die streven naar bewust, liefdevol en realistisch ouderschap, zonder de illusie van perfectie na te jagen.
Recensie: Sarah Jäger – Iets meer zoals een zon
**** 4/5
Het is zomervakantie, maar Ava en Joeri zitten binnen. Elk op hun eigen kamer. Niet vrijwillig: Ava heeft huisarrest, Joeri voelt zich nergens veilig.
Ze appen elkaar, vele malen per dag. Het begint nogal stroef met onbelangrijke appjes over kleine dingen, aardbeienijs en kolibries bijvoorbeeld. Maar na verloop van tijd delen ze meer, en uiteindelijk alles, hun angsten, hun woede en twijfel, hun diepste geheimen.
Recensie: Dick Bruna – nijntjes grote dierenboek
**** 4/5
In dit grote dierenboek maak je kennis met een heleboel dieren uit de wereld van nijntje. Een groot stevig boek met veel extra’s voor kleine dierenliefhebbers. Voel aan de stofjes en het reliëf in de illustraties, open de flapjes en zie jezelf in het spiegeltje.
Recensie: Holly Jackson – Nog net niet dood
**** 4/5
Jet is de dochter van een van de rijkste families in Woodstock, Vermont. Ze is zevenentwintig jaar en zit nog steeds te wachten tot haar volwassen leven gaat beginnen. Dat komt later wel, houdt ze zichzelf voor. Ze heeft tijd zat.
Tot Jet op de avond van Halloween in haar huis bruut wordt aangevallen door een indringer. Ze loopt onherstelbare hersenschade op en de arts vertelt haar dat ze niet langer dan een week zal leven…
Jet had nooit het idee dat ze vijanden had. Nu ziet ze iedereen uit haar omgeving in een ander licht: haar familie, haar schoonzus en haar ex-vriend.
Jet heeft nog maar zeven dagen te leven en terwijl haar toestand verslechtert krijgt ze alleen hulp van Billy, met wie ze als kind beste vrienden was. Desondanks is ze vastberaden om eindelijk in haar leven iets af te maken: ze zal en gaat haar eigen moord oplossen.
Recensie: Wouter Goudswaard – Dit is geen trommel!
***** 5/5
Twee nieuwsgierige konijnen vinden trommelstokken in het bos. Maar… waar is de trommel? Zo begint een vrolijke speurtocht door het bos!
Overal zit muziek in, al weet je nooit of iedereen dat zo hoort.
Lukt het de twee vrienden om uiteindelijk een feestje voor iedereen te bouwen?
Recensie: Piet den Otter en Anneke van der Wurff – Sprekende stenen, Stolpersteine in Zwolle
***** 5/5
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn 456 Joodse Zwollenaren vermoord of omgekomen door toedoen van de nazi’s en hun handlangers. Stolpersteine (struikelstenen) markeren hun laatste woonadres. Een Stolperstein is een vierkant betonnen blokje waarin een messing plaatje van 10 bij 10 centimeter is gevat met daarop de naam, het geboortejaar, de overlijdensplaats en de sterfdatum van het slachtoffer. Een voorbijganger kan met een kleine buiging de tekst op het gedenksteentje lezen, er even met hoofd en hart over ‘struikelen’.
Al deze Zwolse mannen en vrouwen, volwassenen en kinderen, leidden een eigen leven. Zij maakten deel uit van de rijkgeschakeerde vooroorlogse Zwolse gemeenschap. Sommigen manifesteerden zich nadrukkelijk in woord en daad. Anderen leidden een leven meer op de achtergrond. Wat deze mensen met elkaar gemeen hadden, was dat ze Joden waren en alleen daarom de dood in werden gejaagd. Zij werden het slachtoffer van de genocide die begon met stigmatisering, discriminatie en isolatie en uitliep op massamoord in Auschwitz, Sobibor en andere plaatsen.
Sprekende stenen memoreert niet alleen de gewelddadige dood, maar ook – en dikwijls voor het eerst – het levensverhaal van de Zwolse Joodse stad- en buurtgenoten.
Zolang hun namen worden genoemd, zijn zij niet vergeten.
Recensie: Mireille Geus & Sophie Pluim – Is dit een kikker?
**** 4/5
Een prinses kust een kikker. Die verandert in een prins en ze leven nog lang en gelukkig. Dat weet iedereen.
Dus gaat een prinses op zoek naar een kikker om te kussen. Maar wat is eigenlijk een kikker? Is kikkerdril al een kikker? Of een kikkervisje? En wat is eigenlijk een prinses? Heb je dan altijd een jurk aan en een kroon op?
Recensie: Briony May Smith – Evertje
***** 5/5
Op een dag kondigde mamazwijn aan dat het tijd was om het bos te gaan verkennen. ‘Maar denk eraan, snuffelkontjes van me,’ zei ze, ‘dat de Grote Boze Wolf misschien in de buurt is, dus in knorrensnaam, blijf bij elkaar!’
Natuurlijk gaat het mis. Het jonge zwijntje Evertje vindt een lekker spoor en raakt de weg kwijt. Kan hij zijn moeder terugvinden zonder dat de Grote Boze Wolf hem te pakken krijgt?
Op zijn tocht ontmoet hij bijzondere dieren: de eekhoorn Roodkopje, een sneeuwwit hertje dat in slaap is gevallen omdat ze een verkeerde appel heeft gegeten, twee verdwaalde konijntjes, Jans en Rietje… en dan komt de Grote Boze Wolf opeens heel dichtbij.
Wat nu?
Recensie: Caroline Wahl – Windkracht 17
**** 4/5
Ida, begin twintig, is grof, spontaan en emotioneel. Alles van haar persoonlijkheid en haar verdriet wordt weerspiegeld in de manier waarop ze haar verhaal vertelt. Na het overlijden van haar alcoholistische moeder verlaat ze het ouderlijk huis, een afscheid voor altijd. Op het station kiest ze de trein die het verst weggaat, en ze belandt op Rügen, Noord-Duitsland. Zonder plan en met een flinke brok woede en schuldgevoel in haar maag, zwerft ze over het Oostzee-eiland.
In de plaatselijke kroeg, waar Ida een baan kan krijgen, ontmoet ze Knut. Wanneer ze daar op een gegeven moment instort van vermoeidheid, nemen Knut en zijn vrouw Marianne haar in huis.
In de avond werkt ze bij Knut in de kroeg, overdag slaapt ze, wandelt ze met Marianne door het bos of zwemt – ook bij een rode vlag – tot de onstuimige zee haar totaal heeft uitgeput. Als ze Leif ontmoet, raakt ze volledig in de war omdat ineens alles een plek lijkt te krijgen en een beetje draaglijker wordt. Haar dromen over haar dode moeder worden minder. Maar na korte tijd staat haar wereld weer op z’n kop.
Recensie: Dick Bruna – Met nijntje naar buiten
***** 5/5
nijntje is in het bos, op de boerderij en samen met nina speelt ze in het park. Overal ziet en hoort ze andere dieren.
Recensie: Edward van de Vendel & Martijn van der Linden – De prins die licht gaf
***** 5/5
Luciano is de zoon van een wrede koning. Zijn moeder stierf bij zijn geboorte en zijn vader wil niks van hem weten – hij heeft het veel te druk met oorlog voeren. Maar er is iets bijzonders met het prinsje: als hij zingt, geeft hij licht en komen de dieren naar hem luisteren. Wanneer de koning dit ontdekt sluit hij Luciano op: hij moet opgroeien in het donker.
Maar met hulp van de kokkin en een bewaker weet Luciano toch een manier te vinden om zijn magie te verspreiden. En als alle dieren en kinderen uit het land komen helpen, is het licht niet meer te stoppen.