Recensie: Ann Cleeves – De schreeuw van de reiger | Boekiewoogie

De zomer in Noord-Devon is warm en aan zee krioelt het van de toeristen. Rechercheur Matthew Venn wordt naar een plaats delict geroepen bij het huis van een groep kunstenaars. Wat hij aantreft is een zorgvuldig geënsceneerde moord; dr. Nigel Yeo is doodgestoken met een stuk glas, afkomstig van een vaas die door zijn dochter gemaakt was. Dr. Yeo lijkt een onwaarschijnlijk slachtoffer. Een gerespecteerd man die zich inzette voor de gemeenschap, en die een zeer warme band had met zijn dochter. Wat het in dit geval lastig maakt voor Matthew, is dat zij een goede vriendin is van zijn eigen man, Jonathan.
Dan wordt er nog een lichaam gevonden. Binnen de kortste keren bevindt Matthew zich in een ingewikkelde spagaat tussen de leugens die in het hart van de gemeenschap blijken te leven, en een zaak die wel heel dichtbij komt…

ISBN: 9789400517516 – A.W. Bruna Uitgevers – Aantal pagina’s: 400 – Thriller

*****

4 van de 5 sterren – Antoine

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een zeer degelijk detectiveverhaal zonder onnodige opsmuk.’

Hoofdpersonages

*****

De thriller De schreeuw van de reiger is het tweede deel van de Matthew Venn-serie.

Matthew Venn is inspecteur in de Britse streek North Devon. Hij is getrouwd met zijn echtgenoot Jonathan. We leren Matthew Venn in dit boek kennen als een persoon die graag controle houdt, onberispelijk en principieel is. Verder is hij regelvast, plichtsgetrouw, beheerst en zwijgzaam. Overigens stel ik mij de vraag of het personage van Venn in het eerste deel van de serie uitvoeriger is geschetst.

Cleeves wisselt in de thriller van perspectief. Ook de teamleden van Venn, Ross May en Jen Rafferty, krijgen een rol in de thriller. Zo wordt duidelijk dat meerdere teamleden worstelen met kwesties uit hun privéleven en ook wordt duidelijk in welke relatie zij tot Venn en tot elkaar staan.

Wel lijkt het dat de nevenpersonages grotendeels op elkaar lijken en hun eigenaardigheden niet duidelijk naar voren komen.
— Antoine

Sfeer

*****

Cleeves is een meester in het schetsen van een sfeer door het beschrijven van landschappen, de situatie op een plek op een bepaald moment (bijvoorbeeld de plaats delict en de verhoren door de politie bij de verdachten thuis) en de gesteldheid van het weer (hete zomers die veranderen in herfstachtige taferelen met storm, regen en noodweer). Er is veel aandacht besteed aan de enscenering van het verhaal en dat is wat mij betreft echt een pluspunt.

Verder bemerkte ik een gevoel dat ik niet vaak bij boeken heb, namelijk dat het boek me pakte. Ik wilde graag weer verder lezen in het boek, ondanks het feit dat de ontknoping nog ver weg was.

Hoewel de subtitel anders doet voorkomen, zou ik De schreeuw van de reiger eerder kwalificeren als een detective dan een thriller. De nadruk in dit boek ligt echt op het vinden van een dader. De mate van spanning is gemiddeld.

*** Waarschuwing ***
Het centrale thema behelst het falen van de geestelijke gezondheidszorg in Engeland. Een van de nevenpersonages heeft zijn leven zelf beëindigd. Verder komt in de thriller een organisatie voor, waarvan wij allemaal hopen dat deze niet in werkelijkheid bestaat. De mensen achter deze organisatie moedigen namelijk depressieve mensen online aan om hun leven zelf te beëindigen. Het boek is daarom absoluut niet geschikt voor mensen met een depressieve stoornis. Denk je aan zelfdoding? Bel dan onmiddellijk 0800-0113 of bezoek www.113.nl.
— Antoine

Schrijfstijl

*****

Zoals hierboven gezegd is veel aandacht besteed aan de enscenering van het verhaal. Het verhaal op zichzelf is geloofwaardig, maar matig realistisch, omdat er in relatief korte tijd veel slachtoffers vallen en de dader binnen enkele dagen wordt ontmaskerd. Het tempo in het verhaal is precies goed; het verhaal zakt op geen enkel moment in en Cleeves slaagt erin om mijn aandacht goed te houden.

De dialogen zijn uitvoerig en talrijk, maar precies goed qua aantal en lengte, en inhoudelijk subliem uitgewerkt. Chapeau.

Verwacht geen spektakel in deze detective; het verhaal komt heel degelijk over zonder onnodige opsmuk.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Sally ging verder. ‘Het moordwapen was een stuk glas. De axiale kracht heeft ervoor gezorgd dat het glas niet brak, maar er zijn sporen van vervorming te zien op de plek die het bot heeft geraakt.’ Ze draaide zich om naar Matthew. ‘Dit is allemaal precies wat we op de plaats delict al dachten.’
‘Ik vroeg me af of het glas een afleidingsmanoeuvre was, puur uit effectbejag,’ zei hij.
Ze schudde haar hoofd. ‘Glas kan ontzettend sterk zijn. Ik heb een deel van mijn opleiding in Aberdeen gevolgd. Daar heb je heel veel kroeggevechten met gebroken glas.’ Ze zweeg even. ‘Ga naar huis, naar je man. Ik stuur je mijn rapport zo snel mogelijk en laat het je meteen weten als ik iets ongebruikelijks tegenkom.’
Hij aarzelde. Plichtsgevoel was een gewoonte voor hem geworden, bijna een geruststelling, een excuus om persoonlijke confrontaties te ontlopen. Maar Sally had gelijk. Hier had hij verder niets te zoeken.’

Leesvoorschrift

Het verhaal in De schreeuw van de reiger speelt zich af in een noordelijk gebied in Engeland, daar waar de zee tegen de hoge kliffen slaat. Het meest ideaal zou zijn als je het boek daar zou lezen, na het bezoek aan een lokale pub bijvoorbeeld, zodat je jezelf helemaal in de plaatselijke situatie begeven. Mocht je geen reisplannen hebben, dan komt het boek ook in ons koude kikkerlandje goed tot zijn recht, met name in de nazomer of de herfst, gewoon op een rustig moment van de dag.

Huh? Leesvoorschrift? »

Voor vrouwen of mannen?