‘In dit boek wil ik onderzoeken waarom we in onze maatschappij niet kijken naar de potentie van kinderen, en waarom we hun sociale en culturele achtergrond niet zien als een verrijking. Want is het niet juist evident dat als je bent opgegroeid met een biculturele achtergrond, als je hebt moeten vluchten, als je niet alleen Nederlands maar ook Arabisch of Papiaments spreekt, als je ouders misschien niet NRC lezen maar jij wel, je júíst een streepje voor hebt?’

Hallo witte scholen is een noodzakelijk boek voor iedereen die werkzaam is in het onderwijs, voor beleidsmakers die dagelijks vanachter hun bureau de toekomst van duizenden kinderen bepalen en voor ouders die wegwijs proberen te worden in de zoektocht naar de juiste school voor hun kind.

ISBN: 97894928474 – Uitgeverij Pluim – Aantal pagina’s: 192 – Non-fictie

4 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Een krachtig verhaal over hoe een schoolloopbaan er voor kinderen met een niet-westerse achtergrond uit kan zien.’

Wat heb ik aan dit boek?

Hallo witte scholen gaf mij als leerkracht een beeld over hoe het onderwijs overkomt op mensen met een niet-westerse achtergrond. Nooit eerder realiseerde ik mij hoe dit voor hen zou moeten zijn. De voorbeelden uit dit boek zijn schokkend en zorgen er bij mij voor dat ik me in mijn onderwijspraktijk nog meer bewust ben van mijn uitspraken.
In Hallo witte scholen mis ik wel wat onderzoek op kleinere dorpsscholen, omdat ik denk dat het er daar nog erger aan toe gaat.
Ik vind het sterk dat het lesmateriaal ook wordt besproken, omdat hieruit blijkt dat men een grote blinde vlek heeft voor racisme, terwijl dit er wel degelijk is.
— Eline

Schrijfstijl

Hallo witte scholen begint met een inleidend deel van Anousha Nzume zelf. Je leest hoe zij haar schoolloopbaan heeft ervaren en dit maakt dat je als lezer de noodzaak van dit boek begrijpt. Het boek is doorspekt met (schokkende) praktijkvoorbeelden die je wenkbrauwen doen rijzen. Bij sommige passages had ik gehoopt dat het niet waar zou zijn, omdat het te belachelijk voor woorden is welke uitspraken er gedaan worden.
— Eline

Passage uit het boek

‘MAVO, MISSCHIEN HAVO
Ik weet nog precies waar ik was. Ik zat thuis in onze flat in Buitenveldert in m’n kamertje te wachten tot m’n moeder en bonusvader, papa Co, thuis zouden komen. Ze hadden het adviesgesprek met mijn leraar van de zesde klas, nu groep acht, en tevens de directeur van de Michiel de Ruyterschool in Amstelveen. Mijn school. Hoewel het nooit als ‘mijn’ school heeft gevoeld. Ik was een van de drie, misschien vijf, maar maximaal zeven kinderen van kleur op de hele school. Mijn moeder werkte, in tegenstelling tot de meeste moeders die twee keer per dag om twaalf en om drie uur stipt hun kinderen van school kwamen halen. Ik was een van de tien kinderen die ‘op de overblijf’ zaten en ik was een sleutelkind. Na school mocht er niemand bij me spelen, want er was geen ouderlijk toezicht. Niet dat ik een populair speelkameraadje was.’

Voor wie is dit boek?

Hallo witte scholen is geschikt voor iedereen die met kinderen werkt, of met onderwijs te maken heeft.
— Eline

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Harmen van Straaten – Hallo, hallo, wie…

Recensie: Whitney Goodman – Giftige positiviteit