
Recensie: Astrid Holleeder – Wie praat, die gaat
Astrid Holleeder leeft al jaren ondergedoken. Ze getuigde tegen haar broer Willem Holleeder en leeft sindsdien met de voortdurende dreiging van zijn wraak. In Wie praat, die gaat vertelt Astrid over haar leven in de schaduw van angst. Ze beschrijft de dagelijkse routines die nodig zijn om te overleven, de constante waakzaamheid, de voortdurende zorgen om haar familie, het gebrek aan steun en bescherming vanuit de overheid en de onmogelijkheid om een normaal leven te leiden.
Astrid neemt de lezer mee in haar innerlijke strijd: de emotionele tol van haar getuigenis, haar worsteling met schuldgevoelens en de vrees om Miljuschka, Rich en Francis te verliezen. Ze deelt openhartig haar gedachten en gevoelens, waardoor de lezer een intieme blik krijgt op de impact van haar keuzes.
ISBN: 9789400518537 – Lev Uitgevers – Aantal pagina’s: 452 – Non-fictie
5 van de 5 sterren – Kaylee
Recensie in één zin
‘Krijg een beeld van Astrids leven vol angst en verbazingwekkende situaties.’
Hoofdpersonages
Astrid Holleeder leeft volledig onder de radar sinds ze een getuigenis tegen Wim Holleeder heeft afgelegd. Ze kan niet over straat uit angst om vermoord te worden. Willem zegt namelijk: wie praat, die gaat. In haar boek beschrijft Astrid situaties uit haar leven; hoe ze met haar zus Sonja zorgt voor hun moeder, hoe ze probeert haar dochter Miljuschka zo vaak mogelijk te zien en hoe ze probeert om niet herkend te worden tijdens de weinige uitstapjes die ze maakt.
Astrids leven is klein en wordt gekenmerkt door angst. Angst voor de kogel die Willem heeft opdracht gegeven om haar te doden, maar ook de angst voor haar familieleden die geregeld bedreigd worden. Ze onderneemt dan ook weinig buiten te deur en wanneer ze dit doet, is ze altijd op haar hoede. Willem bepaalt min of meer haar leven, waarbij weinig hulp vanuit de overheid is. Bij vervelende situaties kan Astrid de overheid berichten, maar er is weinig betekenisvolle hulp zoals persoonlijke beveiliging.
— Kaylee
Sfeer
Ik heb Wie praat, die gaat met veel ongeloof gelezen. Het samenvattende woord voor het boek is wat mij betreft angst. Ik vind het bizar dat Astrid zo enorm in angst leeft en zij en haar familie altijd op hun hoede moeten zijn. Hele simpele dingen zoals naar de dokter gaan en boodschappen doen zijn een enorme uitdaging en vragen veel denkwerk en spanning. De dreiging van Willem is constant aanwezig, ongeacht wat Astrid doet.
— Kaylee
Schrijfstijl
Astrid heeft haar verhaal erg gedetailleerd geschreven. Dit zorgt ervoor dat je een goed beeld krijgt van haar leven, haar angsten en die van haar familie. Als lezer wordje meegezogen in bepaalde (spannende) situaties.
Ik vind het erg goed dat Astrid haar verhaal opgeschreven heeft. Niet alleen omdat haar manier van leven ontzettend veel respect verdient, maar ook omdat het feit naar voren komt dat onze overheid in deze bizarre situaties weinig tot niets doet.
— Kaylee
Passage uit het boek
‘Sonja loopt naar buiten en ik houd de deur open; als er iemand staat, kan ze nog snel terug naar binnen. Er staat niemand. Ze stapt in en start de auto. Dat blijft een spannend moment. Er kan inmiddels een explosief onder zitten. Dat hebben we geleerd van Wim; omdat hij bang was voor represailles uit de omgeving van zijn slachtoffers, liet Wim Sonja altijd zijn auto starten, om te testen of er geen bom onder zat. Nu start Sonja om dezelfde reden mijn auto, maar vrijwillig, omdat ze vindt dat het geen zin heeft om samen de lucht in te vliegen.’
Leesvoorschrift
Wie praat, die gaat leest het beste wanneer je alles rust hebt om het te lezen. Ga naar de bakker en haal hier een tompouce (Astrid en haar familie eten deze bij feestelijke gelegenheden) en nestel je op de bank.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen