Wanneer een klein jongetje van een kinderdagverblijf in de buurt Södermalm van Stockholm verdwijnt, worden rechercheur Mina Dabiri en haar team weer ingeschakeld. Ze ontdekken gelijk overeenkomsten met een andere verdwijning die niet goed eindigde. Alles wijst erop dat er meer kinderen zullen verdwijnen. Mina neemt daarom voor het eerst sinds de dramatische gebeurtenissen van twee jaar eerder contact op met mentalist Vincent Walder. Hun band is bijzonder gebleken, maar lukt het ze ook om degenen die het meest kwetsbaar zijn te beschermen?

ISBN: 9789044361988 – The House of Books – Aantal pagina’s: 656 – Thriller

4 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘Zeer goed uitgewerkte thriller van de hand van Läckberg en Fexeus.’

Hoofdpersonages

Mina Dabiri is rechercheur bij de politie van Stockholm. Ze heeft een dochter die ze noodgedwongen heeft moeten verlaten, maar ze staat wel in contact met de verwekker van haar dochter, een beroemde Zweedse persoonlijkheid. Kenmerkend voor Mina is dat ze in het verleden verslaafd is geweest en dat ze nu lijdt aan een ernstige vorm van smetvrees. In haar werk is ze daadkrachtig en professioneel, maar op het vlak van gevoel lijken meerdere blokkades te liggen.

Twee jaar geleden heeft ze bij het oplossen van een misdrijf al hulp gehad van Vincent Walder, een Zweedse mentalist die mens en brein moeiteloos weet te doorgronden. Ook nu roept ze, zonder in eerste instantie haar collega’s te raadplegen, de hulp van Vincent in. Vincent woont met zijn vrouw Maria en zijn drie kinderen Benjamin, Rebecka en Aston. De analytisch zeer sterke Vincent herkent een patroon in de gepleegde misdaden en wel aan de hand van spelregels uit een bekende denksport.
— Antoine

Sfeer

Het verhaal speelt zich in Stockholm af terwijl sprake is van een hittegolf. De hitte is ziedend en Mina en haar collega’s van de politie moeten zich goed concentreren. Ze ontdekken immers met de hulp van Vincent dat zich een patroon aftekent en dat meerdere kinderen slachtoffer zullen worden van misdaden. Er is sprake van een race tegen de klok; de gedachte aan meerdere kinderen die op gruwelijke manier worden ontvoerd, worden vastgehouden tegen hun wil en uiteindelijk een verschrikkelijke dood tegemoet zien, is immers afschuwelijk.
— Antoine

Schrijfstijl

Het verhaal is geschreven in korte hoofdstukken en is zeer uitvoerig uitgewerkt. En wel dusdanig uitvoerig, dat het nog net niet langdradig is te noemen, maar het verhaal verveelt op geen enkel moment. Het tempo waarop de gebeurtenissen zich opvolgen is realistisch; het verhaal in Cultus is geloofwaardig. De karakters zijn, net zoals het verhaal, uitvoerig uitgewerkt. Dan een punt van kritiek. Al vrij snel is duidelijk in welke richting de dader moet worden gezocht. De ontknoping daarentegen is wel spectaculair en zenuwslopend.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Ze zette de fles naast de eerste. De inhoud zag er identiek uit. Maar een ervan was dodelijk. De ander smaakte naar fruit. Nova keek in zijn ogen.
‘Als ik win, en jij het gif opdrinkt, krijg ik Nathalie,’ zei hij. ‘Het laatste dat je in je leven doet, is tegen je bodyguards zeggen dat ze ons met rust moeten laten. Maar tegelijkertijd zul je eindelijk worden verlost van je chronische pijn. Als jij wint, en ik doodga, krijg jij Nathalie en kun je je plan doorzetten. Want ik weet dat er vier velden zijn die je niet hebt kunnen bezoeken. Vier kinderen die je niet hebt kunnen vermoorden. Dus hoe het ook afloopt, jij wint altijd.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Camilla Läckberg en Henrik Fexeus – Box

Recensie: Yoko Ogawa – Het onvergetelijke jaar van Tomoko