Recensie: Carmen Korn – En de wereld was jong

Recensie: Carmen Korn – En de wereld was jong


1 januari, 1950: een nieuw decennium is aangebroken. Er wordt reikhalzend naar uitgekeken, want de oorlog heeft diepe wonden achtergelaten. Het huis van Gerda en Heinrich Aldenhoven in Keulen barst uit zijn voegen, maar Heinrichs kunstgalerie levert niet genoeg geld op om alle hongerige monden te voeden. In Hamburg verlangen Gerda’s vriendin Elisabeth en haar man Kurt naar de terugkeer van schoonzoon Joachim. Is hij nog in leven? En Margarethe, geboren Aldenhoven, is van Keulen naar San Remo verhuisd. Het leven aan de zijde van haar Italiaanse echtgenoot lijkt zorgeloos, maar haar bemoeizieke schoonmoeder kwelt haar. Hoe verschillend ze hun nieuwjaarsdag ook doorbrengen, ze vragen zich allemaal hetzelfde af: zullen onze oorlogswonden eindelijk helen? En wat zal de toekomst ons brengen?

ISBN: 9789056727048 – Uitgeverij Signatuur – Aantal pagina’s: 528 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Isolde


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Het eerste deel van deze nieuwe familiekroniek, die zich afspeelt in het opkrabbelende Duitsland, is absoluut een groot lezerspubliek waard.’

Hoofdpersonages

*****

In Keulen wonen Heinrich Aldenhoven en zijn vrouw Gerda. Heinrich is eigenaar van een galerie en verdient daar, zeker begin jaren ’50, amper genoeg om de eindjes aan elkaar te knopen. Ze hebben twee kinderen, maar ook twee volwassen nichten van Heinrich die bij hen inwonen. Keulen is zwaar verwoest in de oorlog en de herstelwerkzaamheden kosten zijn.

Ook Hamburg, waar een ander deel van En de wereld was jong zich afspeelt, is zwaar verwoest. Hier wonen de vriendin van Gerda, Elisabeth, en haar man Kurt. Zij hebben zo hun eigen problemen. De man van Nina is vermist, in 1944 is het laatste teken van leven van hem vernomen en het is niet duidelijk of deze Joachim nog leeft. Wanneer is het moment dat Nina haar leven weer kan opbouwen en zich kan opstellen voor een nieuwe liefde, hoe lang wacht je?

In San Remo, Italië, woont Margarethe, een zus van Heinrich. Ze woont samen met haar man Bruno in een huis met verschillende appartementen die door diverse familieleden worden bewoond, zoals de dominante schoonmoeder Agnese, maar ook hun zoon Gianni.
— Isolde

Sfeer

*****

De herinnering aan de Tweede Wereldoorlog weegt zwaar in dit boek. Het wordt expliciet door vooral de verwoestingen, maar ook het eindeloze wachten op een teken van leven van de vermiste Joachim. En passant zitten vooral in de verhaallijn van Heinrich veel verwijzingen naar de gebeurtenissen.

En de wereld was jong ademt vooral veel hoop en herstel uit, dat blijkt al uit de titel. Je ziet door de ogen van de hoofdpersonen het herstel en de wederopbouw van het land plaatsvinden, mensen kopen auto’s, de televisie doet zijn intrede in gezinnen en Duitsland doet mee aan het WK voetbal.
Na jaren ballingschap, bijvoorbeeld vanwege vlucht voor de nazi’s, keren mensen weer terug naar hun oude woonplaats. Om daar vervolgens een totaal andere stad terug te vinden.

En de wereld was jong is geen spannend verhaal met de ene na de andere cliffhanger. Het is echter wel een boek dat je aandacht voortdurend weet vast te houden en dat ook de nodige verrassingen in petto heeft. Juist de drie verschillende gezinnen en locaties, hun ontwikkeling en ontdekkingen die zij doen, het opgroeien, veranderen en volwassen worden houden je steeds geboeid.
— Isolde

Schrijfstijl

*****

Carmen Korn heeft een prettige en beeldende schrijfstijl. Bepaalde zinsnede, bijvoorbeeld over de bel van de galerie, herhaalt ze geregeld. Echt storend is dat niet.
En de wereld was jong bestrijkt een periode van tien jaar. Over ieder jaar zijn diverse hoofdstukken geschreven, die zich steeds op een bepaalde datum afspelen. In het ene jaar gebeurde er meer voor de gezinnen dan in het andere jaar, net zoals in het echte leven. In vrijwel ieder hoofdstuk komen de drie verschillende steden voor.
Het boek is het eerste deel van de Drie Steden-trilogie en smaakt absoluut naar meer.
— Isolde

Passage uit het boek

”Het leven gaat veel te snel. Maar wij hebben onze levens samen gedeeld en ik hoop dat we dat nog een tijdje kunnen blijven doen. Billa heeft er spijt van dat ze haar leven niet met Georg Reim heeft gedeeld’
‘Dan had ze met hem moeten emigreren.’
‘Of ze had hem als arische echtgenote tegen vervolgingen door de nazi’s kunnen beschermen.’
‘Arisch. Als je toch bedenkt hoe vanzelfsprekend we dat domme woord hebben uitgesproken.’
‘We waren geen helden, Heinrich.”

Leesvoorschrift

Het is een druilerige middag, je hoeft even niets te doen, maar kan met een glas hete thee en wat chocola in de bank kruipen om je even te verdiepen in het leven van een aantal gezinnen in de jaren ’50 in Duitsland en Italië.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

58%

42%

Hoe dik is de pil?

528 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.