Nadat ze het door oorlog verwoeste Polen moesten ontvluchten, vinden Sara en haar ouders in 1943 onderdak in een prachtig, maar vervallen huis in de Franse Alpen. Het lijkt de perfecte schuilplaats, ondanks de sporen van de vorige bewoners die duidelijk in alle haast moesten vertrekken. Maar er begint al snel een schaduw te vallen over Sara’s mooie zomer en haar ontluikende romance met buurjongen Allain. Wanneer de nazi’s steeds dichter naderen, moet het gezin een vreselijke keuze maken die hen voorgoed uiteen zou kunnen drijven, waarna Sara’s vlucht naar vrijheid meerdere levens op het spel zet. Zal Sara ooit weer herenigd worden met haar dierbaren? En zal ze haar weg terug naar Allain vinden?

ISBN: 9789400515031 – A.W. Bruna Uitgevers – Aantal pagina’s: 432 – Roman, Historisch

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Oorlogsroman die ontroerend en spannend tegelijk is.’

Hoofdpersonages

Sara is tijdens de Tweede Wereldoorlog met haar ouders Polen ontvlucht en het gezin is in Frankrijk terechtgekomen. Relatief lange tijd hebben ze ondergedoken in Nice kunnen wonen, maar ook daar werd het te gevaarlijk. Samen met vele andere vluchtelingen komt het gezin in een bergdorpje in de Alpen terecht. Daar beleeft Sara, ondanks alle moeilijkheden en het gevaar, een bijzondere en mooie zomer. Ze ontwikkelt zich van een naïeve puber tot een verstandige volwassen vrouw en ontdekt de liefde. Het is interessant om na te denken over wat je zou doen als het een reële mogelijkheid is dat dit je laatste zomer is… Zelfs Sara’s vader merkt een keer op dat ze niet weten hoeveel zomers Sara nog kan meemaken.
Een paar maanden is het relatief veilig in het bergdorp. Het interesseert de Italiaanse soldaten die daar gestationeerd niet zoveel wat er allemaal gebeurt, maar uiteindelijk komen de Duitsers ook naar dit ogenschijnlijk onbelangrijke bergdorpje. Alle vluchtelingen moeten weer vluchten en Sara staat voor een belangrijke keuze.
— Isolde

Sfeer

Carol Drinkwater weet de sfeer in het bergdorpje goed over te brengen. Het lijkt er rustig en veilig te zijn, maar in 1943 is niets zoals het lijkt en tussen de regels door gebeurt er veel. Het verhaal is op bepaalde momenten behoorlijk spannend, misschien is beklemmend een beter woord. Daarnaast is het niet voorspelbaar, Sara staat voor onverwachte keuzes en neemt een paar verrassende beslissingen. Dit maakt het boek extra boeiend.
— Isolde

Schrijfstijl

Carol Drinkwater heeft een prettige schrijfstijl. Het boek leest vlot en de hoofdstukken hebben een overzichtelijke lengte. Ze eindigen iedere keer zo dat je toch nog een hoofdstuk verder wilt lezen, al heb je eigenlijk geen tijd meer.

Een daad van liefde begint en eindigt met een kort hoofdstuk in het heden (zonder jaartal), de rest van het verhaal speelt zich in 1943. De hoofdstukken in het heden voegen maar heel beperkt iets aan het boek toe.
Verder bestaat het boek uit twee delen. Het tweede deel is een stuk korter dan het eerste en bevat een interessante plottwist, die misschien wat vergezocht is.
— Isolde 

Passage uit het boek

‘’Klaar om aan de wandeltocht te beginnen?’ vroeg hij.
Ik was verbouwereerd, want ik dacht dat we onze bestemming al hadden bereikt.
‘We hebben amper drie kilometer afgelegd.’ Hij lachte.
De hellingen werden steeds glooiender. Wildernis maakte plaats voor tafelland en beneden, helemaal in de verte, boerenhoeven met kuddes schapen, gouden tarwevelden, rijper wordende wijngaarden en daarachter, nog dieper, voorbij de dalen en de lagergelegen bossen, zilvergroene olijfgaarden. Af en toe vingen we een glimp op van het saffieren water, hoewel de Middellandse Zee het grootste deel van de tijd buiten beeld was.
Bij elke pauze concentreerden we ons op de stilte, en in die stilte hoorden we de wind fluiten en het gras wuiven. De stilte wikkelde zich om ons heen, omhelsde ons en bracht ons dichter naar elkaar. Huid tegen huid.
‘Het is… immens.’
‘Je zou zomaar vergeten dat het oorlog is, hè?’
Ik was de oorlog inderdaad vergeten. Ik had hem terzijde geschoven. Voor dit korte intermezzo.
‘Ergens achter de horizon ligt vrede. Landen die niet bezet zijn, Sara.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Karin Slaughter – Na die nacht

Recensie: Sylvia Broeckaert - Aria