Zangvogels van Christy Lefteri is een roman die zich afspeelt op Cyprus en een gezicht geeft aan migranten in het Middellands Zeegebied.
Nisha, die als hulp op Cyprus werkt, is zeeën overgestoken om haar kind in Sri Lanka een toekomst te geven. Overdag zorgt ze voor de dochter van Petra, een alleenstaande moeder; haar eigen kleine meisje probeert ze ’s nachts via het schermpje van haar telefoon op te voeden. Nisha’s geliefde Yiannis vangt als stroper illegaal kleine trekvogels op Cyprus, maar droomt stiekem van een leven samen met Nisha. Als Nisha op een dag spoorloos is verdwenen, gaat Petra naar haar op zoek. Tijdens haar zoektocht ontdekt ze de duistere kanten van het migrantenbestaan.

ISBN: 9789023960522 – uitgeverij Mozaïek – Aantal pagina’s: 382 – Roman

4 van de 5 sterren – Joke

Recensie in één zin

‘Zangvogels is een erkenning van onzichtbaar leed.’

Hoofdpersonages

Nisha is geboren in Sri Lanka en groeit samen met haar zus op in de heuvels in het centrale deel van Sri Lanka. Haar ouders werkten op de rijstvelden en hadden een eenvoudig bestaan. Toen Nisha  zestien jaar was ging ze bij de edelsteenmijnen werken en ontmoette daar Mahesh. Vlak na de geboorte van hun dochtertje Kumari verongelukte haar echtgenoot en stond ze er alleen voor.
Nisha nam het moeilijke besluit om alleen naar Cyprus te vertrekken om geld te verdienen voor de toekomst van Kumari, die ze achterliet bij haar moeder.

Petra, alleenstaande moeder van Aliki, heeft na het overlijden haar man hulp nodig om het leven weer op de rit te krijgen. Zij vertrouwt de huishouding en de opvoeding van haar dochtertje geheel toe aan Nisha. Na het verdwijnen van Nisha komt ze tot de ontdekking dat ze eigenlijk maar weinig weet over het leven van Nisha. Petra doet tijdens haar zoektocht haar uiterste best dit te veranderen.

Yiannis huurt bij Petra een verdieping van haar woning en verdient zijn brood met het verzamelen van paddenstoelen en wilde groenten. Daarnaast vangt hij illegaal kleine zangvogeltjes en verkoopt dit aan omliggende restaurants. Yiannis houdt van Nisha en zij ontmoeten elkaar in het geheim ’s avonds laat.
— Joke

Sfeer

Tijdens het lezen van Zangvogels word je ontzettend geraakt door de onmenselijke houding van de werkgevers van de migranten. Ook de politie doet geen moeite bij hun verdwijning en behandelen ze als minderwaardig. Je hoopt zo dat het goed afloopt.
— Joke

Schrijfstijl

De roman Zangvogels is geschreven vanuit het perspectief van Petra en Yiannis; dit is duidelijk per hoofdstuk aangegeven. Het is een vlot verhaal en Yiannis vertelt veel over zijn tijd met Nisha en de verhalen die zij aan hem vertelde over haar leven thuis in Sri Lanka.
Bijzonder is ook het nawoord van de schrijfster Christy Lefteri, waarin zij vertelt bevriend te zijn geraakt met een huishoudelijke hulp op Cyprus en dus van nabij het verdriet en de onmenselijke situatie ervaart.
— Joke

Passage uit het boek

‘Ik wilde haar aanraken, maar ze duwde me weg. Ze ging een stukje bij me vandaan zitten, zodat ze me kon aankijken. ‘En kleine Diwata verderop, nou, haar ex-werkgever sloeg haar. Ze had blauwe plekken op haar armen en benen en kreeg zo weinig te eten dat er bijna niets van haar overbleef. Ze zag eruit alsof ze twaalf was! Maar ze had geluk, want ze heeft een andere werkgever gevonden. Die heeft een auto voor haar gekocht, hij slaat haar nooit, hij koopt nieuwe kleren voor haar en geeft haar zijn creditcard om te kopen wat ze maar wil. Waarom denk je dat hij dat doet?’
Ze keek me aan zonder met haar ogen te knipperen. Ik zei niets.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Scott Weidensaul - Vogelvlucht

Recensie: Petra Kramer – Zonder jou besta ik niet