Recensie: Dani Atkins – Wat wij samen waren

Recensie: Dani Atkins – Wat wij samen waren


Was ze iets later gevonden, dan was Amelia’s hart ermee opgehouden. In plaats daarvan werd ze net op tijd naar het ziekenhuis gebracht. Het ongeluk heeft echter onechte herinneringen achterlaten: aan Sam, en de perfecte liefdesgeschiedenis die nooit heeft bestaan…

Amelia’s zus Lexi wil haar helpen en roept de hulp in van Nick, die veel op Sam lijkt. Samen zetten ze Amelia’s herinneringen in scène en fotograferen haar gedroomde afspraakjes met Sam. Alles om haar echte herinneringen terug te halen. Maar als de vonk overspringt tussen Lexi en Nick staan ze voor een dilemma: kan Lexi vallen voor Amelia’s droomman zonder haar zus pijn te doen?

ISBN: 9789026175060 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 382 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Kaylee


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

Wat wij samen waren is een boek dat lekker wegleest, maar wel een tikkeltje onrealistisch is.’

Hoofdpersonages

*****

Twee mannen vinden Amelia op het strand. Het gaat niet goed met haar en ze wordt met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Daar blijkt dat haar hart gestopt tijdelijk is met kloppen en hierdoor heeft ze geheugenverlies gekregen. Het vreemde hieraan is dat Amelia herinneringen heeft aan momenten die er nooit zijn geweest. Ze heeft een lange weg van herstel te gaan en worstelt met haar herinneringen. Lexi is er om haar te helpen, maar of dit nu de juiste manier voor Amelia is…
Wanneer Amelia opnieuw een gezondheidstegenslag krijgt, is ze blij dat haar familie zo dicht bij haar is.

Lexi woont en werkt in New York met haar vriend Jeff. Ze heeft het daar enorm naar haar zin, maar het feit dat haar familie aan de andere kant van oceaan woont, maakt het soms lastig voor haar. Wanneer ze een telefoontje krijgt met een slecht bericht over haar zus Amelia, springt Lexi meteen in het vliegtuig. De gezondheidstoestand van Amelia is niet goed en Lexi besluit voorlopig bij haar familie te blijven. Ze trekt in het huis van haar zus en probeert daar ritme en regelmaat te vinden tussen de ziekenhuisbezoeken door.
Amelia heeft ernstig geheugenverlies waardoor ze herinneringen heeft die niet bestaan. Lexi doet er alles aan om haar zus te helpen en bootst daarom herinneringen van Amelia na. Dit doet ze niet alleen, maar samen met de knappe Nick. Nick lijkt namelijk sprekend op Sam, de man van Amelia in haar herinneringen. Lexi en Nick fotograferen allerlei herinneringen van Amelia om haar zo te helpen in haar herstel. Wat zij niet bedacht hadden, was dat de vonk tussen hen steeds groter werd en oversloeg.

Nick is dierenarts en trotse vader van een jonge dochter. Hij is een tijdje geleden gescheiden en probeert zijn leven zo goed mogelijk te leven. Wanneer hij ’s ochtends vroeg een vrouw ontmoet op het strand, doet ze hem een nogal vreemd verzoek. De vrouw genaamd Lexi wil foto’s met hem maken om herinneringen van haar zus Amelia tot leven te brengen. Nick is nogal uit het veld geslagen, maar besluit mee te doen. De herinneringen die hij samen met Lexi namaakt, worden ineens ook belangrijke herinneringen voor hemzelf…
— Kaylee

Sfeer

*****

Wat wij samen waren is een typische roman, al is deze wel een tikkeltje onrealistisch. Het is vrijwel meteen duidelijk dat er tussen Lexi en Nick een vonk is en deze al snel overslaat. Echter vind ik het maken van Amelia’s herinneringen en de toevalligheden hierin nogal onrealistisch. Alles is te toevallig en de kans dat zo’n situatie ooit gaat plaatsvinden is vrijwel nihil.
Het einde van het verhaal had ik echter niet verwacht. Dit neemt ineens een andere wending en heeft mij volledig verrast. Zet de tissues maar vast klaar wanneer je dit boek gaat lezen.
— Kaylee

Schrijfstijl

*****

Ik heb genoten van het lezen van Wat wij samen waren. Zoals hierboven al aangegeven is het boek een tikkeltje onrealistisch, maar dat neemt niet weg dat het boek lekker wegleest. Dani Atkins weet je als lezer mee te nemen in de avonturen, de gevoelens en het verdriet van Lexi. Het einde verrast en geeft nog een extra lading aan het verhaal.
— Kaylee

Passage uit het boek

‘’Aha,’ zei Nick langzaam. ‘En die herinnering wilden we niet op een foto vastleggen omdat…?’ Hij zat niet te flirten, hij plaagde me gewoon een beetje. Het was een voorzet voor mijn antwoord.
‘Omdat de kans groot was dat ik over je heen gebraakt had.’
Nicks lach was hartelijk en bulderend: hij steeg op als uit een bron ergens diep vanbinnen. Hij lachte met een houding van ‘mij maakt het niet uit wie er kijkt’ en het fascineerde me dat het hem inderdaad niet boeide, al die blikken die zijn kant op werden geworpen.
‘Dan was dat heel verstandig van je,’ zei hij uiteindelijk. ‘Anders had ik er nog een levenslange kusfobie aan overgehouden.’
Als een kameleon voelde ik dat ik alweer van kleur verschoot. In een halfuur tijd was ik van asgrauw naar lijkbleek gegaan en nu was ik vuurrood. Ik had sinds mijn tienerjaren niet meer gebloosd bij de gedachte dat iemand me zou kussen, maar reken maar dat ik dat nu wel deed.’

Leesvoorschrift

Lees Wat wij samen waren wanneer het koud is buiten. Steek wat kaarsen aan en zorg voor wat lekkers te drinken. Ga zitten en lees het boek terwijl de maan de hemel gaat verlichten.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

60%

40%

Hoe dik is de pil?

382 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.