De spoedafdeling van het ziekenhuis is een plaats waar je zelf liever niet te veel komt, maar die wel tot de verbeelding spreekt. Elisabet Haesevoets werkte jaren als spoedarts en ze biedt je in Dagboek van een spoedarts een blik achter de schermen.

Een reanimatie tussen de brandende assen, een letterlijk gebroken hart, een akelige treinramp, een verborgen zwangerschap… vanaf de eerste pagina’s neemt Elisabet je mee in onwaarschijnlijke situaties en diepmenselijke emoties.

Naast de dagelijkse strijd om mensenlevens te redden, vertelt Elisabet ook over haar eigen overlevingsstrijd in de zorgsector. Van het samenhorigheidsgevoel tijdens een oudejaarsavond op de afdeling tot de tol van een ellenlange shift zonder slaap of substantiële maaltijd. Maar ook hoe sommige patiënten nog jaren in haar hoofd bleven rondspoken, hoe ze onder haar witte jas groeide als vrouw en hoe ze uiteindelijk besloot de spoedafdeling voorlopig achter zich te laten.

ISBN: 9789401492218 – Uitgeverij Lannoo – Aantal pagina’s: 240 – Non-fictie

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Alsof je naar een ziekenhuisserie zit te kijken, maar dit is echt…’

Hoofdpersonages

Elisabet Haesevoets zelf is de hoofdpersoon van Dagboek van een spoedarts. Ze beschrijft in 25 verhalen wat ze allemaal heeft meegemaakt op de spoedeisende hulp, en dat is niet niks. Wees voorbereid op expliciete en schokkende verhalen. Heel goed is dat in het begin van het boek al voor een aantal hoofdstukken een triggerwaarschuwing is gegeven.
Naast Haesevoets komen diverse collega’s en patiënten voorbij in het boek.
— Isolde

Sfeer

Dagboek van een spoedarts is heel realistisch beschreven. Je kijkt als het ware over de schouder van Haesevoets mee als ze aan het werk is en je kruipt in haar hoofd als ze observeert wat er aan de hand is. Het voelt een beetje als een realistische ziekenhuisserie, of een goede documentaire maar dan in de vorm van een boek.
— Isolde

Schrijfstijl

Haesevoets schrijft duidelijk en expliciet. Ze gebruikt medische termen zonder ze uitgebreid toe te lichten, maar door de context of een enkel woord tussen haken begrijp je eventuele onduidelijkheden al snel. Ze weet je goed mee te nemen in haar ervaringen en je te laten meevoelen met de moeilijke keuzes die ze geregeld moet maken.
Haesevoets woont en werkt in België en het is goed om je tijdens het lezen van Dagboek van een spoedarts te realiseren dat de Belgische gezondheidszorg anders is georganiseerd dan de Nederlandse. Zo rijdt Haesevoets vanuit haar functie als spoedarts geregeld mee met een MUG-auto, een gespecialiseerde ambulance. In Nederland gebeurt dat bijvoorbeeld niet.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Het is ook allemaal indrukwekkend. We proberen het leven te redden van een heel jonge man, na een ongeval dat echt nog maar net gebeurd is.
Het is onze verantwoordelijkheid om alles op alles te zetten en om de man zoveel mogelijk kansen te geven.
Zoals geopperd door Maxima, maak ik met een scalpel een diepe snee aan beide kanten van de borstholte. Een traumatische hartstilstand zoals deze kan het gevolg zijn van lucht in de borstkas, lucht die niet alleen de long platdrukt maar ook het hart verdringt. De lucht moet er dus uit, en dat kan door twee gaten in de borstkas te maken.
Meteen na het maken van de incisie hoor ik lucht ontsnappen.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Eva Björg Aegisdóttir – Vanuit het duister

Recensie: Elke Notebaert – Dagboek van een vroedvrouw