Sarah Morgan is een van de meest succesvolle strafpleiters in Washington DC. Op 33-jarige leeftijd verloopt haar leven precies zoals zij het gepland had. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden van haar man Adam: een mislukte auteur die jaloers is op het succes van zijn vrouw.

In hun vakantiehuis in de bossen begint Adam een hartstochtelijke affaire met Kelly Summers. Maar op een ochtend verandert alles. Adam wordt gearresteerd op verdenking van de moord op Kelly, waardoor Sarah wordt geconfronteerd met haar meest uitdagende zaak tot nu toe, als ze zweert haar man te verdedigen. Maar is Adam écht onschuldig?

ISBN: 9789032521189 – LAB Uitgevers – Aantal pagina’s: 415 – Psychologische thriller

4 van de 5 sterren – Kaylee

Recensie in één zin

‘Perfectie bestaat niet in Het perfecte huwelijk.’

Hoofdpersonages

Sarah Morgan is strafpleiter en een van de beste in haar vakgebied. Ze is getrouwd met Adam en samen proberen ze hun leven op te bouwen. Echter, dit is lastig aangezien Sarah heel erg druk is met haar werk en weinig thuis is. Wanneer Adam verdacht wordt van moord verandert hun huwelijk in één klap. Niet alleen omdat Adam verdachte is, maar ook omdat hij verdacht wordt van de moord op zijn minnares. Ondanks dit feit twijfelt Sarah geen moment en besluit Adam bij te staan in de strafzaak. Sarah is ervan overtuigd dat Adam onschuldig is, maar of ze dit ook kan overbrengen in de rechtszaal…

Adam Morgan is schrijver en getrouwd met Sarah. Zijn eerste boek was een enorme bestseller, maar zijn boeken die daarop volgden waren helaas niet zo succesvol. Hij staat in de schaduw van zijn succesvolle vrouw en het knaagt aan hem dat ze zoveel werkt. Wanneer Adam en Sarah een vakantiehuis kopen, lijkt dit de perfecte plek voor Adam om te ontsnappen aan de drukte rondom Sarahs werk en kan hij in alle rust schrijven. Het is niet alleen de plek waar hij tot rust komt, maar waar ook zijn affaire met zijn minnares Kelly start. Wanneer zij vermoord wordt in het bed van Adam en Sarah, wordt Adam ineens verdacht van moord. Sarah staat hem bij als advocaat, maar lukt het haar om hem onschuldig te pleiten?
— Kaylee

Sfeer

Het boek is niet uitermate spannend, maar kent een duistere spanning. Adam wordt verdacht van moord, maar als lezer weet je eigenlijk vrij snel dat hij onschuldig is. Maar wie is dan wel de moordenaar? Langzaam ontvouwt het verhaal zich en vallen steeds meer puzzelstukjes op hun plek.
— Kaylee

Schrijfstijl

Het perfecte huwelijk leest lekker weg. Je leest afwisselend het verhaal vanuit Sarahs en Adams perspectief. Deze verhaallijnen lopen synchroon en geeft het verhaal in mijn ogen een extra dimensie. Ik vind het wel jammer dat Adam neergezet wordt als een doetje. Hij doet soms hele domme dingen en is naïef, wat in het kader van het verhaal goed uitkomt…
Vooral het einde was verrassend, op een gegeven moment kreeg ik door wat de clou zou worden en ik vind dat Jeneva deze heel goed bedacht en beschreven heeft!
— Kaylee

Passage uit het boek

‘Geweldig. Wat heb ik nu weer gedaan? Het kan niet erger zijn dan een affaire hebben en terechtstaan voor de moord op mijn minnares. ‘Hé, schat,’ zeg ik met een beetje sarcasme.
Ik zie aan de blik in haar ogen dat ze me slechts als een probleem ziet, een cliënt waar ze mee moet dealen. Wat is er gebeurd met de Sarah van vrijdagavond? De liefde die er ooit was lijkt te zijn verdwenen, en ik kan het haar niet kwalijk nemen. Kijk dan naar me: een slordige, onverzorgde baard op mijn kin. Ik weet zeker dat er wallen groter dan die van Amsterdam onder mijn bloeddoorlopen ogen staan. Mijn haar zit in de war en ik loop nog steeds in pyjama en badjas. En laten we niet vergeten in welke ellende we door mij verzeild zijn geraakt.
‘Ik ben je schat niet,’ zegt ze terwijl ze naar me wijst. ‘Wat is er met die roodharige, de telefoontjes en de tienduizend dollar die je hebt uitgegeven?’ Ze knijpt haar ogen samen.
Misschien geeft ze wel om me.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Kelly Oram – Het Libby Garrett-project

Recensie: Ali Hazelwood – De liefdeshypothese