Jaren geleden ontsnapte Mercy Callahan uit de sekte waarin ze opgroeide. Maar ook al ontkwam ze aan het misbruik en de terreur, het verleden blijft haar achtervolgen. Wanneer haar broer, FBI-agent Gideon Reynolds, nieuwe bewijslast heeft over sekteleider Ephraim Burton, reist Mercy naar Sacramento. Daar ontmoet ze Gideons beste vriend, rechercheur Rafe Sokolov, die haar gerechtigheid belooft.
Maar Ephraim krijgt lucht van hun missie en nu hij weet dat Mercy zijn geheimen op het spoor is, zal hij er alles aan doen om haar terug naar de sekte te brengen, dood of levend…

ISBN: 9789026157028 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 640 – Thriller

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Weer een uitstekende thriller van Karen Rose die je geregeld op het puntje van je stoel doet zitten.’

Hoofdpersonages

In Genoeg gezegd staan vooral Mercy Callahan en Rafe Sokolov centraal. Mercy wordt op de hielen gezeten door Ephraim Burton, een van de leiders van de sekte waar Mercy dankzij haar moeder op haar twaalfde aan heeft kunnen ontsnappen. Ephraim wil haar terughalen en haar weer in zijn macht krijgen.
Gelukkig heeft iedereen die Mercy lief heeft in de gaten wat er gebeurt en ze proberen haar uit alle macht te beschermen, met Rafe Sokolov – die smoorverliefd is op Mercy – voorop. Maar ook Mercy’s broer Gideon, de hele familie Sokolov en Mercy’s vriendin uit New Orleans dragen veel steentjes bij.
Dit is slechts een handjevol met de belangrijkste personages. Zoals in alle boeken van Karen Rose kent ook Genoeg gezegd een enorm aantal personages en figuranten. Als je Op de vlucht – dat is het eerste deel in de Sacramento-reeks waar Genoeg gezegd het vervolg op is – ook hebt gelezen, ken je gelukkig al wel verschillende mensen.
Amos moet hier nog genoemd worden, hij is niet de biologische vader van Mercy, maar wel de man die zij in de sekte heeft ervaren als vader. Amos heeft heel goed door dat wat er in Eden gebeurt niet pluis is en hij ontsnapt met zijn zevenjarige dochtertje Abigail. Zijn leven is dertig jaar stil blijven staan en hij heeft heel wat te leren, maar gelukkig krijgt hij hulp bij het opsporen van Mercy.
— Isolde

Sfeer

Genoeg gezegd kent een voortdurende dreiging voor met name Mercy en Rafe. Mercy’s leven staat letterlijk op het spel, maar het is al snel duidelijk dat Ephraim er niet voor terugdeinst om iedereen die hem in de weg staat te doden. Hij raakt in paniek zodra hij in de gaten krijgt dat hij gezocht wordt (de sekte leeft nogal teruggetrokken en moderne communicatiemiddelen zijn daar nog niet doorgedrongen, Ephraim is nog niet zo bedreven in internet en met smartphones), wat hem alleen maar gevaarlijker maakt.
— Isolde

Schrijfstijl

De boeken van Karen Rose lezen heerlijk vlot. Het zijn altijd dikke pillen, ook Genoeg gezegd heeft weer 640 pagina’s, maar daar merk je niets van. Je wilt alleen maar doorlezen en blijft duimen op de goede afloop.
Ik ben erg gecharmeerd van de manier waarop Rose haar series opbouwt: je komt in ieder deel dezelfde personen tegen, maar ieder deel is er iemand anders die de hoofdrol speelt. Ook kan ik de combinatie van spanning en romantiek erg waarderen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Toen hij daaruit was, sloot hij zijn ogen voor een dutje. Hij voelde zich in de caravan die zat weggestopt in de bossen veilig genoeg. Hij had de pick-up van de conciërge gedumpt en een andere Jeep gestolen.
Dit keer had hij vooruitgedacht en de kentekenplaten van de caravan van het bruidspaar meegenomen. Die had hij verruild voor de kentekenplaten van een huurcamper, een met de slogan See America. Hij ging ervan uit dat huurders van voertuigen niet de moeite namen zich de kentekens te herinneren. Ze zouden niet merken dat ze waren verwisseld tot het moment dat ze hun camper terugbrachten.
Tegen die tijd zou hij terug zijn in Eden. DJ aan het vermoorden zijn.
Hij was bijna met een glimlach op zijn gezicht in slaap gevallen toen zijn telefoon overging en hij wakker schrok. Niemand had hem tot nu toe gebeld op een van zijn twee nieuwe telefoons.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Karen Rose – Zonder angst

Recensie: Karen Rose – Op de vlucht