Kiev, 1937. De jonge studente Mila Pavlitsjenko is gefocust op haar studie en op haar zoon. Maar na Hitlers invasie van de Sovjet-Unie vier jaar later sluit ze zich aan bij het Rode Leger. Als sluipschutter vecht ze niet alleen tegen de nazi’s, maar ook tegen de vooroordelen van haar medesoldaten.
Tot iemand de pr-mogelijkheden van een succesvolle vrouw in het leger herkent en ze in 1942 naar Amerika wordt gestuurd voor een goodwill-tour. Daar vindt ze een onverwachte bondgenote in first lady Eleanor Roosevelt.
Als iemand uit Mila’s entourage de krachten bundelt met een vijand dicht bij President Roosevelt, moeten de twee vrouwen samenwerken om Amerika’s oorlogspresident te beschermen.

ISBN: 9789026170898 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 432 – Roman, historische roman

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘De hoofdpersoon is een vrouwelijke sluipschutter in het Russische leger. BAM, als dat niet tot de verbeelding spreekt…’

Hoofdpersonages

Mila is een jonge student in Oekraïne, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog nog bij de Sovjet-Unie hoorde. Als de nazi’s de Sovjet-Unie zijn binnengevallen, sluit Mila zich aan bij het Russische leger om te vechten tegen de Duitsers.
Er zijn een paar mannen belangrijk in haar leven: haar zoontje, haar ex-man (het lukt maar niet om van hem te scheiden), haar meerdere in het leger en haar collega-sluipschutter. In haar vrije tijd probeert ze haar leven zoveel mogelijk rondom hen te voegen in een poging een beetje geluk te vinden.
Tegen de tijd dat ze ruim 300 bevestigde moorden op haar naam heeft staan, moet ze naar de Verenigde Staten. Het is voor de Sovjet-Unie van belang dat Amerika een tweede front in Europa begint, en wie kan beter proberen de Amerikanen te overtuigen dan deze jonge, aantrekkelijke en intelligente vrouwelijke sluipschutter… Bijzonder detail: Mila sluit een vriendschap voor het leven met first lady Eleanor Roosevelt.
— Isolde

Sfeer

De vrouw met de rode ster speelt zich grofweg op twee totaal verschillende locaties af: op het slagveld in sluipschuttersnesten diep in Oekraïne en in de Verenigde Staten die wel in een oorlog zijn verwikkeld, maar een oorlog die zich op een ander continent afspeelt. Je kan je goed de vervreemding van Mila voorstellen als ze van het ene op het andere moment wordt weggerukt uit haar vertrouwde, maar gevaarlijke, omgeving en een totaal andere rol moet spelen.
— Isolde

Schrijfstijl

Kate Quinn heeft een prettige schrijfstijl. Haar boeken kennen een mooie afwisseling tussen actie, dialoog en beschrijvingen. Al heb je waarschijnlijk ook geen ervaring als sluipschutter, je kunt enorm goed meevoelen met wat Mila meemaakt. Aan de andere kant is het wel lastig om je voor te stellen dat ze iedere keer na zware verwondingen haar geweer oppakt om weer aan de slag te gaan.
Toch was ik dit keer iets minder geraakt door De vrouw met de rode ster dan door het vorige boek van Kate Quinn, De vrouwen van Bletchley Park. Waar dat in zit? Misschien dat hoofdpersoon Mila net wat afstandelijker en ongrijpbaarder is…
— Isolde

Passage uit het boek

‘De dood trok zich er niets van aan. Onvermurwbaar en onverzettelijk bleef hij achter me staan terwijl de dag overging in de nacht, terwijl Kostia las en las en las en terwijl Lyonya zich soms, volkomen van de wereld, een beetje bewoog en zijn ogen opende zonder iets te zien, maar soms ook zo roerloos als een grafsteen op bed lag. Op een gegeven moment draaide hij zijn hoofd in mijn richting. Een moment lang dacht ik dat hij naar me glimlachte. Kostia hield even op met lezen. Zijn stem was inmiddels zo schor dat hij nauwelijks meer te horen was.
Ik nam Lyonya’s hand in de mijne en kuste zijn als perkament aanvoelende wang. ‘We gaan trouwen,’ fluisterde ik, ‘weet je nog?’ ‘

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Bonnie Grubman & Nynke Boelens – Het…

Recensie: Pam Jenoff - Het meisje met de blauwe ster