Delft, 12 oktober 1654. Carel Fabritius is aan het werk in zijn atelier als de Delftse binnenstad wordt opgeschrikt door een plotselinge explosie, gevolgd door een donderslag zo hard dat hij honderd kilometer verderop nog te horen is. Fabritius is een van de honderden die deze explosie in een buskruithandel niet overleeft. Zijn tijdgenoot en rivaal Johannes Vermeer ontsnapt ternauwernood aan de dood.

In Donderslag vertelt Laura Cumming dit in nevelen gehulde verhaal, dat ze behendig verweeft met haar kennis van de zeventiende-eeuwse schilderkunst en bespiegelingen over de betekenis van kunst in ons leven. Ze reist door Nederland op zoek naar de plekken die niet alleen de schilders, maar ook haar eigen vader, de Schotse kunstenaar James Cumming, inspireerden. Donderslag gaat over de impact die een schilderij kan hebben en over de onzekerheid van het menselijk leven, dat in een oogwenk voorbij kan zijn.

ISBN: 9789045045368 – Atlas Contact – Aantal pagina’s: 316 – Non-fictie, Autobiografie

3 van de 5 sterren — Sandra

Recensie in één zin

‘In Donderslag beschrijft Laura Cumming belangrijke gebeurtenissen uit haar leven aan de hand van schilderijen uit de Gouden Eeuw door heel Nederland.’

Wat heb ik aan dit boek?

Ik vond het een lastig boek om te lezen, omdat ik niet echt een idee had waar het verhaal heen zou gaan. Het is allemaal wel heel mooi en met zorg beschreven, maar het kostte mij moeite om te blijven lezen. Wellicht dat ik mij door de eerste passage op de achterflap over Fabritius heb laten misleiden, want ik had verwacht meer over hem en over Delft te lezen. Misschien dat ik het boek over een tijdje nogmaals moet oppakken en dat het me dan wel meer weet te boeien en dat het boek voor mij toegankelijker wordt…
— Sandra

Schrijfstijl

Laura Cumming weet de schilderijen in Donderslag zeer levendig en gedetailleerd te beschrijven. Ze heeft een vlotte en prettige schrijfstijl.
— Sandra

Passage uit het boek

‘De eerste blik op Het Puttertje is abrupt, de eerste indruk sober. Het vogeltje zit op zijn voederbak, kwiek en alert, donker afgetekend tegen de muur die zijn schaduw opvangt. Eén oog glinstert je toe in zijn kopje, dat zich in halfprofiel naar je toe keert. Pas op dat je de milliseconde waarin dit gevleugelde wezentje je recht, oog in oog, aankijkt niet verstoort, al weet je natuurlijk dat het niet weg kan vliegen. Het duurt even voor je het kettinkje om zijn pootje opmerkt. Dat kettinkje, zo delicaat dat je het nauwelijks ziet, is tegelijkertijd gruwelijk wreed, want het legt het vogeltje aan banden. De spanning tussen de schoonheid van het schilderij en de bijna ondraaglijke tragiek van het tafereel is volmaakt in balans: het gekluisterde, raadselachtige vogeltje, een sterfelijk wezen, zo levendig vereeuwigd maar voor eeuwig gevangen door het kettinkje (en de schilderijlijst). Geen ander kunstwerk kan hieraan tippen.’

Voor wie is dit boek?

Het boek is vooral interessant voor mensen die in Delft wonen, voor mensen die gek zijn op Hollandse Meesters. Voor mensen die nadenken over het leven en schilderijen kunnen ‘lezen’.
— Sandra

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jane Fallon – Leuke nieuwe buren

Recensie: Laura Janssens – Het Philippe & Giovanni…