Alex en zijn oom Ben maken de reis van hun leven aan boord van de Safari Star – een luxe stoomtrein die hen van Pretoria naar de prachtige Victoriawatervallen brengt. De verbazingwekkende dieren en het landschap van Zuid-Afrika zijn al heel avontuurlijk, maar het wordt pas écht mysterieus wanneer een passagier dood wordt aangetroffen in een afgesloten treindeel. Is het een vreselijk ongeluk of is er meer aan de hand?

ISBN: 9789026156786 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 224 – Jeugdboek

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Dit derde deel van de serie Dader op het spoor over Alex en zijn oom Ben is misschien wel het spannendste en gevaarlijkste tot nu toe.’

Verhaal

Oom Ben neemt zijn neefje Alex mee op een safaritreinreis in Zuid-Afrika. Wilde dieren, een oude stoomtrein en opvallende passagiers zijn de belangrijkste ingrediënten van dit boek. Alex wil later detective worden en oefent als het ware al tijdens de bijzondere treinreizen die hij met zijn oom maakt. Alex kan goed observeren, dat blijkt uit de schetsen en tekeningen die hij maakt tijdens de reis. Hij heeft een scherp oog en dat komt goed van pas als er een passagier neergeschoten blijkt te zijn.
Oom Ben ontmoet een oude bekende, Alex maakt vrienden met zijn Afrikaanse leeftijdsgenoot, er zijn een paar spannende ontmoetingen met gevaarlijke slangen en de passagiers in de trein lijken allemaal wel iets te verbergen te hebben. Dat is de setting van Gevaar op safari, een uitstekend detectiveverhaal voor kinderen vanaf negen à tien jaar.
— Isolde

Het boek

Gevaar op safari is het derde deel in de Dader op het spoor-serie. Ik zal niet snel zeggen dat je delen van series niet los van elkaar kunt lezen, al is het altijd fijn ze wel op volgorde te lezen. Voor deze serie geldt dat je de delen echt goed in willekeurige volgorde kunt lezen. Ieder verhaal is een afgerond avontuur en er zijn ook maar weinig verwijzingen naar de voorgaande verhalen. Er is ook niet een grote, rode draad door alle boeken.
De cover laat Alex en Winston zien, de onbetwiste hoofdpersonen van dit boek. De hoofdkleuren geel en groen passen perfect bij het verhaal. Binnenin het boek staan diverse illustraties, over het algemeen zijn dit de tekeningen van Alex die de nodige aanwijzingen voor de ontknoping van het verhaal blijken te bieden.
— Isolde

Schrijfstijl

M.G. Leonard en Sam Sedgman hebben een prettige en vlotte schrijfstijl. Gevaar op safari leest vlot en de spanning is goed opgebouwd. Je hebt de hele tijd zo je vermoedens, je wordt eens op het verkeerde been gezet en zo blijf je tot het eind nieuwsgierig naar hoe het nu precies zit.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Hij verliet de trein, en het leek wel of hij een totaal andere wereld binnen stapte. De stoffige grond glinsterende door de dauwdruppels en de lucht voelde koel aan. Overal om hem heen klonk het schelle gefluit van vogels. Alex’ gympen maakten een knerpend geluid op de ballast terwijl hij samen met de andere slaperige passagiers naar de loc toe liep. Daar stond Liana Tsotsobe met haar handen op haar heupen op hen te wachten. Alex zag dat iedereen gekleed was in safarikleuren, behalve Belinda Brash. Die had een donkerpaarse wijdvallende jurk aan, en Marvin Crass droeg zoals altijd een roze overhemd onder zijn safari-jasje.’

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: M.G. Leonard & Sam Sedgman - De ontvoerde schat

Recensie: Annemarie van der Eem & Dorien Brouwers –…