Het lijkt de ultieme reality-tv-show te worden: tien deelnemers, een luxe villa op een prachtig privé-eiland. Elke seconde live gestreamd naar een wereldwijd publiek dat ongekende controle heeft over degenen die strijden om de geldprijs.
Iedere deelnemer heeft geheimen die hij graag verborgen wil houden, en de druk in het paradijs bereikt al snel het kookpunt. Hoever gaan de deelnemers om stemmen van het publiek veilig te stellen? En zou iemand echt doden om te winnen?

ISBN: 9789026162732 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 365 – Thriller

4 van de 5 sterren
(4 van de 5) – Annechien / (4 van de 5) – Kaylee

Recensie in één zin

‘In De villa is niets wat het lijkt en worden spelletjes gespeeld om te winnen.’

Hoofdpersonages

In de hoofdstukken zijn verschillende personages aan het woord: Laura, Michelle en de kijkers van het programma.
Laura is een onzekere journaliste die meedoet aan het programma De villa. Ze doet hieraan mee omdat ze op haar werk haar hebben ingeschreven, want ze denken dat het een groot verhaal kan worden. Dus doet Laura undercover mee als Iris aan De villa.
In De villa wordt Laura gekoppeld aan Cameron door het publiek. In het begin moet ze niks van hem hebben, maar naarmate de alcohol vloeit kan, ze het steeds beter met hem vinden.
Als Matt, de ex van Laura, de villa binnenstapt als nieuwe deelnemer gaat alles compleet mis.

Michelle is de producer van het programma en achter de schermen trekt zij aan alle touwtjes. In de hoofdstukken dat Michelle aan het woord is, lees je hoe ze wordt verhoord op het politiebureau. Aan de hand daarvan kom je in het eerste hoofdstuk er al achter dat er een moord is gepleegd, maar je weet niet wie er is vermoord.

Welk personage is jou het meest bijgebleven en waarom?

Annechien: Laura is mij het meest bijgebleven. Voor De villa
heeft ze genoeg meegemaakt en tijdens de villa krijgt ze nog meer op haar bordje. Laura is een onvoorspelbaar personage en daarom vond ik haar zo interessant. Je wist namelijk nooit hoe Laura op bepaalde situaties zou gaan reageren.

Kaylee: Laura is mij bijgebleven. Ze moet in De villa
een bepaalde rol aannemen en dit doet ze erg goed. Ze maakt het imago van rustig type op sommige momenten niet waar en verrast hierdoor velen. Laura wordt geregeld met haar verleden geconfronteerd, maar hier weet ze goed mee om te gaan.

Sfeer

Wat is de kracht van dit boek qua sfeer? Wat voor gevoel had je gedurende het lezen van dit verhaal?

Annechien: De villa is een goede thriller als je het aan mij vraagt. Het verblijf en de deelnemers lijken perfect, maar niets is wat het lijkt. Vooral de hoofdstukken waar Michelle aan het woord is, gaven mij kippenvel. Wie is er vermoord? En waarom?

Kaylee: Ik vind De villa geen ‘gewone’ thriller. Het verhaal is bijzonder en goed uitgewerkt. Terwijl ik aan het lezen was, had ik wel een bepaald beeld wie de moordenaar kon zijn, maar dit bleek achteraf niet het geval. Ik vind de spanning goed opgebouwd en er wordt stapsgewijs naar het einde gewerkt.

Schrijfstijl

Wat vond je goed en wat vond je tegenvallen qua schrijfstijl?

Kaylee: Ruth Kelly heeft een fijne schrijfstijl met de goede dosis spanning. Ze heeft het verhaal gedetailleerd geschreven waardoor je als lezer geboeid bent. Het verhaal kent heel veel personages, maar dit is niet verwarrend. De verschillende perspectieven van producer, kijkers en verslaggever maken dat het verhaal vanuit meerdere invalshoeken wordt bekeken.

Annechien: Ik vond het een fijne schrijfstijl waar ik niet aan hoefde te wennen. Ik vond de verschillende perspectieven een leuke toevoeging. De kijkers vond ik bijvoorbeeld grappig, want eigenlijk reageer ik precies zo op zulke programma’s.

Heb je eerder iets van deze auteur gelezen?

Annechien: Nee, dit is het eerste boek wat ik heb gelezen van Ruth Kelly. Al ga ik haar naam zeker onthouden.

Kaylee: Ook voor mij is De villa het eerste boek dat ik gelezen heb van Ruth Kelly. Ze heeft me absoluut positief verrast.

Passage uit het boek

‘Er is een nieuwe man.’ Becky wees.
Toen hij hoorde dat we het over hem hadden, brak hij zijn gesprek met Charles af en liep naar ons toe. Alles zo vertrouwd – de zelfverzekerde tred. Die vriendelijke glimlach.
Ik daarentegen was een konijn in de koplampen.
Hij keek me in de ogen, en even dacht ik dat alles goed zou komen. Net als in de goede oude tijd, toen ik paniekaanvallen had en hij me vasthield tot mijn hartslag vertraagde en ik me weer rustig voelde.
Met verheven stem, zodat er geen ruimte geen ruimte was voor misverstanden, begroette mijn ex, mijn Matt, me met een nonchalante: ‘Hoi, Laura.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Winactie: Michael Reefs - Het verdwenen eiland…

De 2021 Wrap Up van Annechien