Het is vijftien jaar geleden dat Ike Randolph de gevangenis uitliep en sindsdien is hij niet meer in aanraking gekomen met de politie. Maar wanneer twee agenten voor zijn deur staan, weet Ike dat hij als zwarte man op zijn hoede moet zijn.

Ike krijgt het bericht dat elke vader vreest: zijn zoon Isiah en zijn witte echtgenoot Derek zijn vermoord. Hoewel Ike de geaardheid van zijn zoon nooit volledig heeft kunnen accepteren, is hij ontroostbaar.

Ook Dereks vader Buddy Lee schaamde zich voor zijn zoons homoseksualiteit, net zoals Derek zich schaamde voor zijn vaders criminele verleden. Maar Buddy Lee zal niet rusten voor hij weet wie zijn zoon vermoord heeft.

Vastberaden om goed te maken wat ze niet konden toen hun zoons nog leefden, besluiten de twee vaders hun vooroordelen over hun zoons – en over elkaar – aan de kant te schuiven en hun handen ineen te slaan om wraak te nemen op de moordenaar van hun zoons.

ISBN: 9789044365504 – Uitgeverij The House of Books – Aantal pagina’s: 336 – Thriller

5 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘Vlijmscherpe tranen is een thriller van de hoogste klasse.’

Hoofdpersonages

Ike Randolph leeft in Red Hill County, Virginia, en heeft een eigen hoveniersbedrijf. Hij is getrouwd met Mya. Hun enige kind Isiah en zijn echtgenoot Derek zijn doodgeschoten op het moment dat zij hun trouwdag wilden vieren bij een wijnbar. Op de begrafenis van Isiah en Derek komt Ike in contact met Buddy Lee, de vader van Derek.

Buddy Lee woont in een nabijgelegen county en was eerst getrouwd met Christine, maar inmiddels zijn zij gescheiden. Christine heeft inmiddels een nieuwe relatie met Gerald, een Amerikaanse rechter die, in tegenstelling tot Buddy Lee, in weelde leeft. Buddy Lee woont in een woonwagen op een woonwagenpark en kan nauwelijks rondkomen met zijn geld. Buddy Lee zoekt regelmatig zijn toevlucht tot drank.

Zowel Buddy Lee als Ike hebben gemeenschappelijk dat ze de seksuele geaardheid van hun zoons nooit hebben kunnen accepteren. Beiden hebben ook gemeenschappelijk dat ze zich niet kunnen neerleggen bij het tegenvallende resultaat van het onderzoek van de politie, namelijk dat de daders niet gevonden kunnen worden. Uit liefde voor hun overleden zoons willen beide vaders gerechtigheid en bundelen ze hun krachten.
— Antoine

Sfeer

Kenmerkend voor deze thriller is een flinke dosis actie. Buddy Lee en Ike moeten het opnemen de Rare Breed, een lokale motorbende, die geen geweld schuwt. Al snel ontdekken zij dat een niet nader genoemd persoon opdracht heeft gegeven tot de executie van Isiah en Derek. Als ex-gedetineerden zijn Ike en Buddy Lee zijn echter evenmin voor een kleintje vervaard. Zij doen een beroep op mensen die zij uit hun verleden kennen en zetten samen alles op alles om de dader op te sporen.

Verder heeft Cosby de gevoelens die Buddy Lee en Ike hebben over het gemis van hun zoons voortreffelijk neergezet. Niemand verdient het immers om op zo’n verschrikkelijke manier aan het einde van zijn leven te komen. Ike en Buddy Lee zullen nooit meer de kans krijgen om te zeggen dat ze van hun zoons hebben gehouden. Ook het dochtertje van Isiah en Derek, Arianna, zal zonder haar ouders moeten opgroeien. Het leed van Ike en Buddy Lee is alleszins invoelbaar en voorstelbaar weergegeven.
— Antoine

Schrijfstijl

Kort gezegd is Vlijmscherpe tranen een thriller uit het hoogste segment. De dialogen zijn subliem. Het tempo waarin het verhaal zich afspeelt is precies goed. De personages zijn stuk voor stuk zeer goed uitgewerkt. Het verhaal is realistisch en voldoende geloofwaardig. Het enige kritiekpunt is wat mij betreft dat de actiescènes in het verhaal enigszins overdreven worden.

Ondanks dat kritiekpunt ben ik van mening dat Vlijmscherpe tranen een prettig leesbaar verhaal is dat garant staat voor veel leesplezier.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Ike zocht dekking naast de deur toen de derde man een daverend salvo loste. Ike beantwoordde het vuur tot hij de droge klik van een leeg magazijn hoorde. Als in een reflex ging zijn hand naar de zakken van de dode man en zocht naar een nieuw magazijn. Hij had al jaren geen wapen vastgehouden, maar zijn handen waren het blijkbaar niet verleerd. In een vloeiende beweging klikte hij het lege magazijn los en verving het door een nieuwe. Hij gaf een kort salvo, juist toen Grayson zijn hoofd om de voorbumper van de sedan stak.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie Angie Thomas – De roos uit het beton

Recensie: Dirk Debeys - Prooi