Dit is een verhaal over Max, Manon en Noah. Een architect, een jurist, een dochter. Een droomhuis in Borgerhout. Een ogenschijnlijk perfect gezin dat uiteenvalt. Een verhaal over de kleine barsten in het fundament die niemand ooit ziet aankomen, over de deelnemers en toeschouwers van het spel, over hoe de terugwerkende kracht ons niet kan redden.

ISBN: 9789493320253 – Uitgeverij Das Mag – Aantal pagina’s: 270 – Roman

3 van de 5 sterren – Kaylee

Recensie in één zin

‘Net echt is een roman die voor veel gezinnen herkenbaar zal zijn: net doen of alles echt en fantastisch is.’

Hoofdpersonages

Max is een architect maar kiest ervoor om huisvader te worden. Hij wil een andere richting inslaan in het leven en is op zoek naar ultieme vrijheid. In zijn huwelijk met Manon ontstaan de nodige barstjes en hij kiest ervoor een affaire aan te gaan met hun buurvrouw.

Manon is een succesvolle juriste en haar leven staat compleet in het teken van werk. Wanneer ze een baan aan de andere kant van de wereld aangeboden krijgt, neemt ze deze met beide handen aan. Doordat Manon vol voor haar carrière gaat, gaat dit ten koste van haar gezin.

Noah is de dochter van Max en Manon. Ze is opstandig en vindt niets leuk. Alleen haar vriendin Pixie vindt ze leuk, een meisje dat door een ongeluk nog maar één arm heeft. De twee worden verliefd op elkaar.
— Kaylee

Sfeer

Het boek heeft een nogal grimmige en onbestemde sfeer. Net echt zal voor veel lezers herkenbaar zijn. De hoofdpersonen lijken het perfecte leven te hebben, een mooi huis in een gerenommeerde buurt, een mooie carrière en een prachtig gezin. Toch hebben Max en Manon barstjes in hun zo perfect lijkende plaatje. Door allerlei omstandigheden verliezen ze elkaar steeds meer en maken ze beiden keuzes die hen nog verder van elkaar drijven. Het is hierbij een grote uitdaging om elkaar weer te vinden en samen met hun dochter een gezin te vormen.
— Kaylee

Schrijfstijl

Het boek is vanuit de invalshoeken van de gezinsleden geschreven. De verhaallijnen van Max, Manon en Noah worden afgewisseld met zwarte pagina’s. Dit zijn korte hoofdstukken vanuit een ander perspectief geschreven, wellicht vanuit die van Saskia zelf. Het boek heeft wel mijn enthousiasme gewekt omdat het aanzet tot verder lezen. Toch zou ik niet tot diep in de nacht doorlezen om het boek per se uit te krijgen.
— Kaylee

Passage uit het boek

‘Morgenvroeg vertrok ze voor een maand, zijn grote liefde. ‘Me niet bedriegen daar,’ zei hij, zijn handen verstrengeld met die van haar, twee zeesterren op de bodem van de oceaan, ‘dat zou ik niet aankunnen.’ Hij meende ieder woord.
Eigenlijk was het heel aannemelijk dat ze vertrok omdat er een minnaar op haar wachtte in San Francisco. Zo veel werken, altijd werken, dat was verdacht, daar zat iets anders achter, iemand anders. Hij kon er amper aan denken, hij zakte door de bodem in zichzelf. Nog dieper, veel dieper dan zijn eigen affaire.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Saskia de Coster - Maart

De 2021 Wrap Up van Kaylee