Amina Al-Sirafi zou tevreden moeten zijn. Tijdens haar legendarische carrière als een van de beruchtste piraten van de Indische Oceaan heeft ze achterbakse schurken, wraakzuchtige koopmansprinsen, verschillende echtgenoten en een echte demon overleefd. Nu kan ze zich samen met haar familie terugtrekken voor een rustig leven.
Maar wanneer ze wordt opgespoord door de obsceen rijke moeder van een voormalig bemanningslid, krijgt ze een baan aangeboden die geen enkele bandiet ooit zou kunnen weigeren: de ontvoerde dochter van haar kameraad opsporen in ruil voor een koninklijk bedrag. Ze krijgt de kans om een laatste avontuur te beleven op haar geliefde schip de Marawati, recht te doen aan een oude vriend en een fortuin te verdienen dat de toekomst van haar familie voor altijd veilig zou stellen. Het lijkt zo’n voor de hand liggende keuze dat het wel Gods wil móét zijn.

Hoe dieper Amina in dit avontuur duikt, hoe duidelijker het wordt dat er meer achter deze klus en de verdwijning van het meisje schuilgaat dan haar is verteld. Want het is een risico om een legende te willen zijn, een laatste kans op glorie te willen en net wat meer kracht te willen bemachtigen… het zou haar wel eens haar ziel kunnen kosten.

ISBN: 9789022598726 – Uitgeverij Boekerij – Aantal pagina’s: 480 – Young adult, Fantasy

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Amina is met pensioen, maar een piratenhart zint altijd op avontuur… De avonturen van Amina al-Sirafi is een boeiend eerste deel van een fantasy-trilogie!’

Hoofdpersonages

Amina was vroeger een van de meest beruchte piraten van de Indische Oceaan, maar is nu met pensioen. Ze wordt verleid om nog een laatste opdracht uit te voeren, en tja, hoe kan een piraat dat nu weigeren, nog een laatste keer op avontuur op zee…

Verder maken we kennis met de voormalige bemanning van Amina, een aantal van hun familieleden, een tovenaar en andere magische wezens.
— Isolde

Sfeer

Zoals je mag verwachten van een fantasyverhaal heeft Shannon Chakraborty een eigen wereld gecreëerd voor deze trilogie. Ze heeft hierin gebruik gemaakt van de Arabische cultuur en de middeleeuwse geschiedenis. Dit is een originele invalshoek, die nieuwsgierig maakt.
Iets voor de helft van het boek komt er vaart in het verhaal en kan je je onderdompelen in de spannende avonturen die Amina beleeft.
— Isolde

Schrijfstijl

Het verhaal gaat langzaam van start, maar al vanaf het begin heb je het gevoel dat je een boek aan lezen bent dat je moet gaan boeien. Ik had het ook met De glazen troon; met die serie was mijn interesse pas vanaf het derde deel gewekt. De wereld waarin het verhaal zich afspeelt, moet opgebouwd worden en dat vraagt tijd en ruimte. In het begin kan het even doorzetten zijn, maar daarna wordt je geduld beloond. Chakraborty heeft een mooie schrijfstijl, ze maakt mooie zinnen en weet ondanks het trage begin je aandacht goed vast te houden. Ze schrijft behoorlijk beschrijvend in dit eerste deel, maar daardoor kan je voor jezelf een goed beeld schetsen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Ik slaakte een zucht van zelfmedelijden, ging weer op het vochtige zand liggen en streek met min vingers door het uitgedroogde zeewier. In de verte kon ik de muziek van het feestje waarbij ik was weggelopen nog amper horen, overstemd door het getij. De sterren spreidden zich voor me uit: sprankelend en onvoorstelbaar groot in de zachte, fluwelen nacht. Het was het soort uitzocht dat bijna verpletterend aanvoelt, dat je bijzonder klein en nietsbetekenend doet voelen. Ik kneep mijn ogen dicht. Ik zat niet te wachten op deze herinnering aan mijn plek in de kosmos.
‘Vergeef me…’zei een onnatuurlijke stem. ‘Maar ben jij misschien de nakhudha?’ ‘

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Derek Keilty – De staf van de farao’s…

Recensie: Rebecca West – De familie Aubrey