_rachel
TagRecensie: Arnon Grunberg – Moedervlekken
*** 3/5
Otto Kadoke werkt als psychiater in een crisiscentrum: hij moet mensen met een doodswens voor het leven zien te behouden. Wanneer hij op een dag bij zijn oude en hulpbehoevende moeder op bezoek gaat, doet de Nepalese verzorgster de deur open, gehuld in slechts een handdoek. De psychiater wordt overmand door gevoelens van liefde voor het meisje, met als gevolg dat hij de verzorging van zijn moeder voortaan alleen dient te organiseren. Kodoke is kinderloos, van middelbare leeftijd, maar niet onaantrekkelijk voor artsen in opleiding: hij heeft er menigeen weten te verleiden. Na opnieuw een grensoverschrijdende ontmoeting, ditmaal met een suïcidale jonge vrouw, loopt het professionele en privéleven van Kadoke definitief in het honderd: zijn moeders huis wordt een ambulant crisiscentrum.
Recensie: Kurt Palka – De pianobouwer
**** 4/5
1930. Iedereen in het Candadese dorp St. Homais is diep onder de indruk als Hélène Giroux er in haar luxe auto arriveert. Ze neemt al snel de leiding in het kerkkoor en speelt piano tijdens diensten. Voor de Eerste Wereldoorlog was ze eigenaar van de Noord-Franse Molnar pianofabriek; een van haar piano’s staat in het kerkje. Enkele bewoners koesteren argwaan jegens de vreemde vrouw. Ze lijken gelijk te krijgen wanneer Hélène aangeklaagd wordt voor moord. Tijdens de rechtszaak kan Hélène niet anders dan één voor één haar geheimen prijsgeven.
Recensie: Paulien Cornelisse – De verwarde cavia
*** 3/5
Cavia werkt op de afdeling Communicatie. In korte humoristische hoofdstukken leren we haar en haar collega’s kennen. Stella van Human Resources. Ruud het enge hoofd van de afdeling Financiën. En Harm-Jan van de IT-afdeling, die al sinds 1999 een tamagotchi in leven houdt. Een cavia die in een kantoortuin tussen de mensen werkt: het klinkt wat onwaarschijnlijk, maar iedereen die ook maar een blauwe maandag op een kantoor heeft gewerkt, zal de avonturen van de verwarde cavia herkennen. Van een symbiotische relatie met het koffiezetapparaat tot passief-agressieve e-mails en duizelingwekkende perikelen rond de lief- en leedpot. De verwarde cavia is een grappig en ontroerend boek, onmisbaar voor iedereen die wel eens collega’s heeft gehad, of ze misschien nog steeds wel heeft.
Recensie: Jonas Karlsson – De rekening
**** 4/5
Een parttime baantje in een videowinkel, een paar vrienden, en een dagelijkse routine die doorgaans eindigt met een pizza in zijn eenkamerappartement in Stockholm. Ziehier het leven van de hoofdpersoon – tot hij een merkwaardige rekening krijgt. Hij moet een gigantisch bedrag betalen voor al zijn ervaringen en zijn geluk tot dat moment.
Huh?! Hoe kan uitgerekend híj, zonder grootse dromen en tevreden met zó weinig, zó’n enorme rekening krijgen?!
De rekening is een zeer originele roman, waarin de vraag wordt opgeworpen wat wij onder geluk verstaan en hoe dat wordt gemeten. Geschreven met onderkoelde humor en een scherp oog voor de tekortkomingen van deze tijd.