korte verhalen
Tag
Recensie: Jules Coenegracht – Engelen van Maastricht
**** 4/5
Wat is het toch dat zoveel mensen naar Maastricht trekt? De pleinen en winkels, de kerken en kroegen? Ongetwijfeld. Maar de ziel van een stad leeft niet alleen in straten en stenen. Je vindt haar in de mensen die er wonen en werken, leven en liefhebben.
In 21 verhalen brengt Jules Coenegracht Maastrichtenaren tot leven die aan zijn fantasie ontsproten. Achter gesloten deuren ontstaat een werkelijkheid waarin vrouwen en mannen, eenzaamheid en seks, engelen en liefde hun rol spelen.
Recensie: Carry Slee – Alle kleuters!
**** 4/5
Wie kent ze niet: Iris en Michiel, Mark en Eefje, Bram en Ollie, Rik en Roosje en de kleuters van de Grote Beer. Carry Slee schreef in haar carrière ontzettend veel grappige, ontroerende en spannende verhalen voor kleuters. En wat is er leuker dan één bundel met al deze verhalen?! Inclusief heel veel nieuwe illustraties van Eefje Kuijl!
Recensie: Bram Kasse – Tien verhalen van Jezus – gelijkenissen voor jou
**** 4/5
Jezus vertelde prachtige verhalen. Grote en kleine mensen herkennen zichzelf erin. Daarom worden die verhalen iedere keer weer doorverteld.
In dit boek staan tien gelijkenissen van Jezus. Bram Kasse heeft ze naverteld en Michel de Boer maakte er humoristische tekeningen bij.
Een verhaal om voor te lezen, of om zelf te lezen.
De verwijzing naar de originele gelijkenis, zoals deze in de Bijbel staat, nodigt uit om die ook samen met de kinderen te lezen.
Recensie: Marianne Busser & Ron Schröder – De circusplasser
**** 4/5
In dit boek zijn de poep- en plasmanieren van verschillende dieren opgenomen. Zo lees je onder anderen over de panda, de bruine beer en de koala. Naast de poep- en plasmanieren lees je bij-voorbeeld ook waaraan de stinkvogel zijn naam dankt en hoe het kuiken van de stormvogel voor-komt dat hij wordt opgegeten.
Recensie: Laura Janssens – Niet nog eens, Laura
*** 3/5
Laura neemt ons mee naar de echte wereld achter de perfecte Instagramfoto’s, waar de summerbody niet altijd on point is, de eyeliner meestal niet on fleek, en de kerstboom blijft staan tot half februari.
Niet nog eens Laura bevat hilarische cartoons vol alledaagse, ongegeneerde en vooral herkenbare situaties. Van passief-agressieve emoji’s en creatief diëten tot doldwaze verliefdheid en mislukte yogaposes. Laura toont ons dat het helemaal oké is om niet perfect te zijn, zolang je maar lol hebt.
Recensie: Lily Mitchell – One for the birds
*** 3/5
One for the birds is een collectie korte verhalen die je na het lezen achterlaat met het gevoel alsof het jou is overkomen. In de verhalen hangt vaak een surrealistische sfeer en heb je het gevoel van verraad. De hoofdpersonen van de verhalen bevinden zich vaak in situaties die eng zijn en de meeste lopen dan ook niet goed af.
Recensie: Mark Haddon – De pier stort in
**** 4/5
Dit is de eerste verhalenbundel van de auteur die vooal bekend staat van zijn bestseller Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht. De bundel bevat negen verhalen die in geen enkel opzicht op elkaar lijken, tenzij we spreken over de originaliteit van de verhalen.
Ieder verhaal speelt zich ergens anders af; in het verleden, in de toekomst, in een drukke stad of ver van de bewoonde wereld. In het ene verhaal is de hoofdpersonage een man, dan weer een vrouw en steeds verschillend in leeftijd, principes of levensvisie. De sfeer is mysterieus, dramatisch of bloedstollend. Mark Haddon krijgt het steeds voor elkaar om je te boeien met zijn enorme fantasie. En al is het soms wat absurdistisch, het is geen enkele keer ongeloofwaardig.
Recensie: Marko Poucki – Terug naar vandaag
*** 3/5
Als je als man de magische grens van 35 jaar gepasseerd bent, ‘krimpt’ je haar en ‘groeit’ je buik. Maar ondanks, of misschien dankzij deze ongewenste nieuwe lichamelijke eigenschappen, kom je uiteindelijk tot bloei. Levenservaringen en nieuwe inzichten compenseren de melancholie over een tijd die nooit meer terugkomt.
Terug naar vandaag is een verzameling korte verhalen over dromen, vaderschap, man zijn en vergankelijkheid. Een openhartig en vriendelijk boek, waarin de auteur zelfkritiek niet schuwt. Marko Poucki schrijft met een knipoog over weemoed. Want hij ziet dondersgoed ook de mooie kanten van het ouder worden.
Recensie: Bert Wagendorp – Een zaterdagmiddag
*** 3/5
De dochter van de schoolmeester vertelt haar zoon eindelijk wat er is gebeurd. Hoe een Engelse bom haar broertje doodde – en de grote droom van haar vader. Maar terwijl ze praat, bekruipt haar zoon steeds sterker het gevoel dat haar verhaal over veel meer gaat dan een noodlottige zaterdagmiddag, zeventig jaar geleden. Zijn moeder overhandigt hem de sleutel van een deur die altijd gesloten was: die naar zijn eigen bestaan. Bert Wagendorp voegt met Een zaterdagmiddag een juweel van een vertelling toe aan zijn oeuvre. Het boek is geïllustreerd door Ien van Laanen.