lebowski publishers
Tag
Recensie: Arnon Grunberg – Moedervlekken
*** 3/5
Otto Kadoke werkt als psychiater in een crisiscentrum: hij moet mensen met een doodswens voor het leven zien te behouden. Wanneer hij op een dag bij zijn oude en hulpbehoevende moeder op bezoek gaat, doet de Nepalese verzorgster de deur open, gehuld in slechts een handdoek. De psychiater wordt overmand door gevoelens van liefde voor het meisje, met als gevolg dat hij de verzorging van zijn moeder voortaan alleen dient te organiseren. Kodoke is kinderloos, van middelbare leeftijd, maar niet onaantrekkelijk voor artsen in opleiding: hij heeft er menigeen weten te verleiden. Na opnieuw een grensoverschrijdende ontmoeting, ditmaal met een suïcidale jonge vrouw, loopt het professionele en privéleven van Kadoke definitief in het honderd: zijn moeders huis wordt een ambulant crisiscentrum.
Recensie: Penelope Mortimer – De pompoeneter
***** 5/5
‘De pompoeneter’ is een semi-autobiografische roman van Penelope Mortimer over een naamloze vrouw in Engeland in de jaren ‘60 die haar levensverhaal vertelt aan haar arts. Vanaf de bank van haar psycholoog vertelt ze haar verhaal. Ze is moeder van een schare kinderen en getrouwd met scenarioschrijver Jake. Ze lijken ‘lang en gelukkig’ te leven, maar de realiteit is dat ze lijdt aan depressies terwijl ze moet zien om te gaan met een overspelige echtgenoot, therapiesessies, het huishouden, jeugdherinneringen en toekomstdromen. ‘De pompoeneter’ is een inktzwarte komedie over het huwelijk en de valkuilen van het ouderschap.
Recensie: Claudia de Breij – Neem een geit
*** 3/5
Geef het door Claudia de Breij (net 40, dankuwel) vraagt zich af hoe dat moet: leven. De eerste jaren zeggen ouders, leraren en andere betweters wat je wel en niet moet doen. Je zit nog in de fase ‘leven voor beginners’. Maar hoe moet het als je alles eenmaal zelf mag (en moet) uitvinden? Hoe ga je dan om met vragen over liefde, dood, vriendschap, seks, werk, kinderen? Niemand die zegt hoe het moet. En dat is fijn. Maar soms ook niet. Soms zou je willen dat iemand zei: ‘Dit heb ik ook gehad. En toen heb ik het zus en zo opgelost.’ Dat helpt.
Recensie: Thomas Acda – Onderweg met Roadie
*** 3/5
Hij was de helft van het beroemdste popduo dat Nederland ooit gekend heeft. Maar na de breuk met zijn collega Bob loopt de verteller van dit sprankelende verhaal met zijn ziel onder de arm, en verliest hij zich in drank en drugs. Als een vriendin hem vraagt haar hond naar Los Angeles te brengen, is dat dé kans op een uitweg.
De roadtrip door Amerika wordt een avontuur waarin hij terugblikt op mislukte relaties, het succes en het einde van de samenwerking met Bob, zijn gevecht tegen de kilo’s en vooral het gevecht tegen zichzelf.
Recensie: Dave Eggers – Zeitoun
*** 3/5
Terwijl de orkaan Katrina New Orleans verwoestte, besloot Abdulrahman Zeitoun, een 47-jarige Amerikaan van Syrische komaf, in de stad te blijven om zijn huis en zijn bedrijf te beschermen. In de dagen na de storm peddelt hij in een tweedehands kano door de ondergelopen straten van New Orleans, deelt goederen uit en helpt waar hij kan. Een week later, op 6 september 2005, verdwijnt hij plotseling. Wat is er met Zeitoun gebeurd?
Recensie: John Williams – Stoner
**** 4/5
William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boerenfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld.