Fiep is elf jaar en ze is gek op gitaarspelen. Haar bestie heet Sophie en haar kat heet Kachel. Fiep wil heel graag tijdens de eindmusical van groep 8 livespelen, maar moet daarvoor nog wel héél goed oefenen. Thuis lukt dat niet zo goed. Fieps moeder ligt soms de hele dag in bed. Of is juist heel erg druk en doet dan gekke dingen, zoals Fiep naar school brengen in een elfenjurk. Fiep schaamt zich vaak dood voor haar moeder, die zo doet omdat ze een bipolaire stoornis heeft.
Op de muziekschool ontmoet Fiep Mats, een stoere jongen die heel goed gitaar kan spelen en Fiep graag wil helpen om beter te worden. Fiep durft Mats niet thuis uit te nodigen, ze is bang dat haar moeder haar dan weer voor schut zet …

ISBN: 9789020624861 – Uitgeverij Kluitman – 160 pagina’s – kinder-/jeugdboek

4 van de 5 sterren — Isolde

Recensie in één zin

‘Een indrukwekkend en toegankelijk jeugdboek, gebaseerd op eigen ervaringen van de auteur.’

Verhaallijn

In Mijn moeder kookt soep van tafelpoten zitten twee belangrijke verhaallijnen. Enerzijds gaat het over de moeder van Fiep, haar bipolaire stoornis en wat dat doet met Fiep. Daarnaast gaat het boek over een meisje in groep 8 dat ouder wordt, verliefd wordt en heel geleidelijk wat zelfstandiger wordt.
— Isolde

Illustraties

Zowel de kleurrijk cover van Mijn moeder kookt soep van tafelpoten als alle kleine illustraties in het boek aan het begin van de hoofdstukken zijn gemaakt door Iris Boter. Het zijn vrolijke, luchtige zwartwit afbeeldingen, die aansluiten bij de inhoud van het hoofdstuk.
— Isolde

Stukje uit het boek

Mijn hete thee drink ik met piepkleine slokjes, terwijl ik Kachel aai. Ik maak me zorgen om mama. Stiekem denk ik dat ze weer last heeft van haar ziekte. Die heet bipolaire stoornis. Mama heeft het al heel vaak uitgelegd. Dan voelt ze zich niet goed terwijl er niet echt iets aan de hand is. Soms reageer ze dan een beetje boos of geïrriteerd. Ze kan dan heel droevig zijn zonder echt reden, en als mensen zeggen dat ze naar de mooie dingen van het leven moet kijken, heeft dat helemaal geen zin. ‘ik snap wel dat ze dat zeggen, maar de somberheid zit in mijn hoofd. Die kan niemand weghalen. Ik probeer wel om met verschillende medicijnen mezelf zo goed mogelijk te voelen, dat dat lukt niet altijd. En als het wel lukt, kan ik ook té vrolijk en gelukkig worden.’

Voor wie is het boek?

Het boek is geschikt voor alle kinderen van tien jaar en ouder. De hoofdrol is voor een meisje, maar dat wil niet zeggen dat het boek niet interessant zou zijn voor jongens.
Mijn moeder kookt soep van tafelpoten is extra interessant voor kinderen met een ouder met psychische problemen. Het zal ze herkenning bieden en laten zien dat ze niet de enige is. En juist vanwege dit thema is het boek goed voor kinderen van alle leeftijden en voor volwassenen, zeker als deze problematiek ook in hun omgeving speelt.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Fiep Westendorp – De bosdieren van Fiep |…

Recensie: Aefke ten Hagen – Je gaat toch geen gekke…