Jona woont met zijn vader en grootmoeder in een Amsterdams hofje. Ze leiden een rustig en teruggetrokken leven, met als terugkerend patroon hun joodse rituelen.
Maar als Jona voor zijn profielwerkstuk gekoppeld wordt aan de flapuit Elin en de eigengereide Lucas, komt zijn leven op zijn kop te staan. Het onderwerp van dit profielwerkstuk is namelijk Jona’s grootmoeder. Ze heeft beginnende alzheimer en praat steeds over haar geliefde Simon – terwijl Jona nog nooit van een Simon heeft gehoord. Is Simon een bestaand persoon, een echte herinnering of een waandenkbeeld dat door haar dementie wordt veroorzaakt?
Jona’s vader is niet blij met alle aandacht voor zijn zwakke, oude schoonmoeder en maakt zich zorgen over haar gezondheid. Of zit er meer achter?
De spanningen lopen steeds hoger op…

ISBN: 9789047715184 – Uitgeverij Lemniscaat – Aantal pagina’s: 264 – Jeugdboek

5 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Wat een goed boek, eigenlijk zouden alle jongeren én hun ouders én alle overige volwassenen dit moeten lezen!’

Verhaal

Jona heeft heel veel facetten en verhaallijnen. Het verhaal gaat over de moeizame relatie tussen Jona en zijn vader. Het gaat over de herinneringen van Jona’s grootmoeder die steeds verder verdwijnen omdat ze dementerend is. Het boek gaat over vriendschap en jezelf zijn. Jona gaat over geheimen en het zoeken naar de waarheid. Het is een mooi en gevoelig verhaal over een jongen die volwassen wordt en op zoek gaat naar zijn achtergrond.
— Isolde

Het boek

Jona is een stand-aloneverhaal. De cover is een beetje duister en persoonlijk zou het boek eerlijk gezegd niet snel opgepakt hebben. Maar omdat het door Anna van Praag geschreven is, kon ik niet anders dan het boek gaan lezen.
— Isolde

Schrijfstijl

Anna van Praag heeft een prettige schrijfstijl. Ze schrijft mooi en poëtisch, haar boeken lezen vlot, maar hebben allerlei diepere lagen die je aan het denken zetten en die de verhalen veel diepgang geven. Bijzonder aan dit verhaal is dat de auteur op een natuurlijke veel joodse gebruiken heeft verwerkt.
Wil je meer lezen van Anna van Praag? Ze heeft bijvoorbeeld ook Noorderlicht geschreven waarin herinneringen eveneens een belangrijke rol spelen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘But the tigers come at night. With their voices soft as thunder. Dat was een zin uit een van de liedjes. Jona’s tijgers waren van tranen gemaakt. Hij leert nu elke dag in de bibliotheek voor de schoolexamens, net als de meeste anders uit zijn klas. Maar af en toe hield hij het ook daar niet uit en fietste ineens naar de Rijnstaat. Ed had een van de gele stoelen zo neergezet dat Jona vrij uitzicht had op de fotomuur. Soms bleef hij vijf minuten kijken, soms een uur. Tussen het knippen door vertelde Ed hem wat hij zich van Miriam herinnerde.’

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Michel de Boer – Jona

Recensie: Joyce Bergvelt – Commandeur van de Kaap