Recensie: Colin Dexter – Dwaalspoor (Inspecteur Morse #1)

Recensie: Colin Dexter – Dwaalspoor (Inspecteur Morse #1)


Ooggetuigen kunnen zich herinneren dat de mooie Sylvia Kaye stond te liften. Niet veel later wordt haar lichaam dood aangetroffen bij een pub vlak buiten Oxford. De scherpzinnige inspecteur Morse begint met het onderzoek. Voor het eerst wordt hij daarbij geassisteerd door Lewis. Een samenwerking die voor beide mannen geen onverdeeld genoegen blijkt te zijn. Morse en Lewis graven zich een weg door de complexe studentenwereld van Oxford…

ISBN: 9789026171680 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 238 – Thriller, detective


*****

4 van de 5 sterren – Frederique


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Heerlijke écht Engelse detective vol speurwerk die leest als een trein.’

Hoofdpersonages

*****

Brigadier Lewis houdt zich aan de regels en zorgt dat alles qua politiewerk correct wordt afgehandeld. Hij benadert verdachten tactvol en houdt zijn eigen mening voor zich. Inspecteur Morse doet compleet het tegenovergestelde, hij lapt de regels aan zijn laars en alles mag als het maar resultaat oplevert. Morse is daarnaast ook nog een beetje een hork die meteen zegt wat er in hem op komt, of het nu gepast is of niet. Tegelijkertijd, juist door vragen te stellen die op het eerste gezicht nergens op slaan, heeft Morse feilloos door of mensen de waarheid spreken. Morse en Lewis zijn dus echte tegenpolen, maar moeten bij de moord op Sylvia Kaye samenwerken om de dader te vinden.
— Frederique

Sfeer

*****

Dwaalspoor is een echte klassieke detective en weet je aandacht vast te houden tot de laatste bladzijde. De zoektocht en meerdere plottwists maken dat het een boeiend verhaal is, zonder beschrijvingen van extreem bloederige scenes of geweld. Er zit dus geen enorme spanning in zoals bij sommige thrillers, maar het is een heerlijk Engelse detective met uitgebreid speurwerk.
— Frederique

Schrijfstijl

*****

Colin Dexter schrijft heel beeldend en Dwaalspoor leest dan ook alsof je een detective kijkt. Je ziet de scenes gewoon voor je tijdens het lezen. De hoofdstukken zijn vrij lang en soms zou je willen dat het allemaal net iets vlotter of sneller gaat in het boek, maar dat is dan ook net de charme van een Engelse detective.
— Frederique

Passage uit het boek

‘Morse was niet verslaafd aan roken, maar hij kocht nu wel twintig extra lange sigaretten en rookte en dronk onafgebroken tot twee uur ’s middags. Wat was er de vorige week op woensdagavond gebeurd? Hij werd gekweld door de gedachte dat er een op zich niet buitengewone reeks gebeurtenissen had plaatsgevonden; dat al die gebeurtenissen logisch uit elkaar waren voortgevloeid; dat hij van een stuk of twee gebeurtenissen wist welke dat waren. Hij zou het helemaal doorhebben, wanneer hij nu maar een serie vanzelfsprekende oorzakelijke verbanden kon leggen. Daar was geen verbazingwekkende, visionaire sprong van onwetendheid naar verlichting voor nodig. Slechts een aantal logische ontwikkelingen. Maar elke ontwikkeling deed hem op dood spoor uitkomen, net als de tekeningen in kindertijdschriften waarin één draad naar de schat voert en alle andere naar de rand van de pagina. Begin opnieuw.’

Leesvoorschrift

Dwaalspoor komt het beste tot zijn recht op een fijne druiligere middag of avond terwijl je onder een dekentje zit met een grote mok thee, voor het optimale detective gevoel.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

238 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.