Recensie: Heather Fawcett – De school op de rand van Sageland
Sinds haar tweelingbroer Winter verdween is alles anders voor Herfst, een twaalfjarige monsterhoeder in dienst van Haardstede. Op die school leren jonge magiërs hoe ze het koninkrijk moeten verdedigen tegen de monsters in de Mildernis, maar Herfst waagt zich al iedere dag in dat verraderlijke woud, op zoek naar antwoorden.
Dan krijgt ze bezoek van sterleerling Kai. Hij is voorbestemd om de Holle Draak te verslaan, de grootste dreiging uit de Mildernis. En Kai stelt een interessante ruil voor…
ISBN: 9789026158872 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 400 – Jeugdboek
5 van de 5 sterren – Isolde
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Een heerlijk magisch avontuur over tovenaars, aardheksen en draken.’
Verhaal
Winter is, net zoals haar oma en haar broers, monsterhoeder. Dat betekent dat zij zorgen voor alle draken en andere monsters die in en rond de school wonen. Herfst is goed in haar werk en ze is bevriend, voor zover dat mogelijk is, met de boeman. Ze vraagt hem ook om hulp bij het zoeken naar haar verdwenen tweelingbroer Winter.
Op een dag denkt ze Winter te zien, in een raam in een gang ergens in het kasteel waar de school gevestigd is. Kai, de jonge tovenaar die voorbestemd is om de Holle Draak te verslaan, schiet haar te hulp.
— Isolde
Het boek
De school op de rand van Sageland is beschikbaar als E-book en als hardcover. Dat de cover zo mooi en spannend is, zie je pas echt als je de hardcover in handen hebt.
Het boek is geen onderdeel van een serie.
— Isolde
Schrijfstijl
Uitgeverij De Fontein heeft inmiddels drie boeken van Heather Fawcett vertaald, de andere twee zijn Ember en de ijsdraken en Het eiland van verloren woorden. De school aan de rand van Sageland is weer een totaal ander verhaal, maar even spannend, magisch en sprookjesachtig als de andere twee. Heather Fawcett schrijft ontzettend fantasierijke boeken die zich in een net wat andere wereld afspelen en waar je helemaal in kunt wegzinken. Fawcett schrijft ook heel sfeervol beeldend, je kunt je al snel voorstellen hoe alles eruitziet.
— Isolde
Passage uit het boek
‘Zo lang als Herfst zich kon herinneren hadden zij en Winter elkaar kunnen voelen. Het was alsof ze een plattegrond in haar hoofd had, waarop Winter als een gloeiend stipje stond aangegeven. Als iemand vroeg waar hij was, hoefde ze alleen de plattegrond maar even open te slaan en dan wist ze het. Toen hij verdween, was het stipje niet verdwenen. Maar de plattegrond was weg. Alleen het stipje was achtergebleven. Winter was er nog, ergens, maar om een of andere reden kon Herfst hem niet vinden.’
Voor wie is het boek?
De school aan de rand van Sageland is best spannend en goed geschikt voor jongens en meisjes in de hoogste groepen van de basisschool.
Voor meisjes of jongens?
50%
50%
Leesvoorschrift
Als je met een glas koel drinken en wat lekkers op de bank kruipt, kan je het vast een poosje uithouden met dit boek.
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen