Atta is een eigenwijs Mengelmeisje. Ze heeft er genoeg van om met de vrouwen en kinderen bessen te verzamelen. Ze wil op jacht! Dus sluipt ze achter de mannen en jongens aan… maar haar avontuur krijgt een andere wending dan ze verwacht als ze oog in oog komt te staan met een woedende mammoet.

Op de vlucht raakt Atta de weg kwijt en belandt bij een Neandervolk. Ze wordt warm ontvangen door de vrouw die de stam leidt. Iets té warm zelfs… het lijkt wel of ze haar niet meer wil laten gaan.

ISBN: 9789047714897 – Uitgeverij Lemniscaat – Aantal pagina’s: 142 – Jeugdboek

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een leuk en spannend jeugdboek, met prachtige illustraties.’

Verhaal

Atta is de hoofdpersoon van het boek dat naar haar is vernoemd. Ze heeft geen zin om met de vrouwen en meisjes bessen en zaden te verzamelen, maar ze wil op jacht met de mannen. Ze besluit om de groep vrouwen te verlaten en zich bij de mannen en jongens aan te sluiten.
Als er een mammoet aankomt, gaat het al snel mis. Atta raakt de groep kwijt en kan de weg terug naar de Knusse Grot niet vinden. Ze doodt een leeuwin, overnacht in het bos en wordt gevonden door een jongen van een Neandervolk, Noz. Zijn moeder is gecharmeerd van Atta en wil haar eigenlijk niet meer laten gaan.
Atta sluit vriendschap met Noz en leert veel over de Neanders en over leiderschap. Het is lastig voor haar om duidelijk te maken dat ze weer terug wil naar haar eigen familie. Zou het haar lukken om toch weer haar moeder te vinden?
— Isolde

Het boek

Atta is een standaloneverhaal, maar heeft alle potentie om een vervolg te krijgen. Het boek is een hardcover en heeft voorin een plattegrond staan van de wereld waar het verhaal zich afspeelt.
Het boek is voorzien van bijzonder mooie illustraties die zijn gemaakt door Linde Faas. De afbeeldingen zijn dromerig en uitgevoerd in mooie kleuren en zijn een perfecte aanvulling op het verhaal.
— Isolde

Schrijfstijl

Atta is het eerste jeugdboek dat Jolien Janzing heeft geschreven, ze heeft meerdere historische romans voor volwassenen op haar naam staan.
Het boek leest vlot en prettig en het taalgebruik is toegankelijk. Echter, het taaltje waarmee de Neanders spreken irriteerde me flink. Ik begrijp dat de auteur wil laten merken dat de Neanders een ander volk zijn, die misschien in een andere ontwikkelingsfase zijn en een andere taal spreken, maar de manier waarop ze dat heeft gedaan, met bijvoorbeeld alle zelfstandige naamwoorden die eindigen op -ie – zoals: ‘Feestie. Jij mee feestie.’ –, schiet wat mij betreft het doel voorbij.
— Isolde

Passage uit het boek

‘O, o, o!’ gilde ze terwijl ze uit de boom viel. Het was alsof ze zichzelf zag vallen. De tijd stond stil. Ze kwam met een klap op de grond terecht. Dit is het dan, dacht ze. Ik ben dood, morsdood, of zal dat ongetwijfeld vlug zijn. Ze voelde de warmte van de leeuwin en de verrassend zachte poot waarmee ze in haar gezicht werd gepord. De leeuwenadem rook naar bloed. Atta opende een moment haar ogen en keek recht in de muil.’

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: S.E. Durrant - Het verloren meisje

Blog: Helden in games en in een magische bibliotheek