Recensie: Margje Woodrow – Kater
Tijdens hun vakantie woont Teddy in het huis van haar oppasfamilie. Samen met haar vriendin Chloë geeft ze er stiekem een feest, maar dat loopt volledig uit de hand.
De dag na het feest wordt Chloë dood gevonden in het bos. Vermoord! Iedereen is verdacht. Wie heeft het gedaan? En wie stuurt die enge berichtjes met Chloë’s telefoon?
ISBN: 9789026164019 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 196 – Young adult, thriller
4 van de 5 sterren – Isolde
Recensie in één zin
‘Een spannende thriller voor jongeren, met een verhaal dat zomaar waargebeurd zou kunnen zijn.’
Hoofdpersonages
De belangrijkste persoon in Kater is Teddy. Ze past op het huis van een gezin waarvan ze geregeld op de kinderen past. Het is een mooi, groot, vrijstaand huis en het is een ontzettend aantrekkelijk idee om daar een feestje te geven. Teddy laat zich door haar vriendin Chloë overhalen om samen het feest te organiseren. Het lijkt in eerste instantie allemaal op rolletjes te verlopen, maar al snel loopt de situatie uit de hand. Mensen trekken de dure kleren van de bewoners van het huis aan, ze halen de geitjes uit de tuin in huis, stelletjes kruipen in de bedden van de bewoners en er lopen mensen op het feest rond die niet zijn uitgenodigd en die ook niet welkom zijn.
De volgende ochtend zouden Teddy en Chloë gaan opruimen, maar Chloë komt niet opdagen. Ze reageert ook niet op berichtjes en in de loop van de dag blijkt dat Chloë niet meer leeft. De rest van het boek gaat over de vraag wat er met Chloë is gebeurd en wie daar verantwoordelijk voor is.
— Isolde
Sfeer
Het verhaal is verteld vanuit het perspectief van Teddy. Zij verkeert in volkomen verwarring. In het begin heeft ze geen grip op het feestje en daarna is ze totaal van slag over wat Chloë is overkomen. Ze voelt zich bedreigd door berichtjes vanaf Chloë’s telefoon en als ze in het donker door het bos fietst. Tegelijk zoekt ze die situaties ook op doordat ze zich verantwoordelijk voelt en weer naar het oppashuis gaat om voor de dieren te zorgen.
De spanning in het boek is goed opgebouwd en je wilt blijven doorlezen om net als Teddy te weten wat er is gebeurd.
— Isolde
Schrijfstijl
Margje Woodrow heeft een prettige schrijfstijl. Kater leest vlot en makkelijk en je kunt het boek in een paar uurtjes uitlezen. Het verhaal sluit goed aan op de belevingswereld van veel pubers op de middelbare school: vriendjes, feestjes, sport. Dat is ook niet vreemd, want Woodrow heeft het verhaal gebaseerd op haar eigen belevenissen op deze leeftijd. Dat vertelt ze in het interview dat achter in het boek staat. Twee andere jeugdthrillers van Woodrow die eveneens de moeite waard zijn, zijn Fake trip en Shame on you.
— Isolde
Passage uit het boek
‘De donkere gestaltes komen steeds dichterbij. Nee, het is er maar een. Een man op een fiets. Ik kijk strak voor me uit. Geen oogcontact maken. Snel zijn. Razendsnel. Ik kom omhoog uit mijn zadel om harder te trappen. Kan ik niet beter van mijn fiets springen en het op een lopen zetten? Ik ren ontzetten snel, heb de beste conditie van mijn hockeyteam. Paniek golft door me heen. Dit is geen toeval. Dit… dit… Met ingehouden adem passeer ik hem. Het is geen man, maar een jongen. Niet kijken, Teddy. Doorfietsen. De druk achter mijn ogen wordt groter. Niet gaan huilen. Kost te veel energie. Fietsen! In een reflex kijk ik toch opzij. Onze blikken kruisen elkaar. Hè? Zie ik het goed? Is het Patrick? Dé Patrick voor wie Chloë bang was?
Hij is aan het bellen, maar remt abrupt.’
Leesvoorschrift
Het dreigt een verregende vakantiedag te worden, maar gelukkig heb je een lekker plekje op de bank gevonden en is het druilerig genoeg voor een beker warme chocolademelk. Leef mee met Teddy en hou jezelf steeds voor dat jij natuurlijk nooit stiekem zo’n feestje zou organiseren.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen