Wat begon als een leugentje om bestwil, eindigt in een ware nachtmerrie wanneer Serilda de duistere Erlkönig een van haar betoverende verhalen vertelt. Plotseling bevindt ze zich in een wereld waar geesten en demonen rondsluipen, en waar raven met holle ogen haar nauwlettend in de gaten houden. De koning beveelt Serilda om uit al het stro in de kerker van zijn kasteel goud te spinnen. Lukt dit niet, dan zal ze haar leugens met de dood moeten bekopen. Wanneer Serilda de hoop bijna heeft opgegeven, verschijnt er een mysterieuze jongen, wiens ziel gevangen zit in het kasteel. Hij belooft haar te helpen… tegen een prijs.

ISBN: 9789463493260 – Blossom Books – Aantal pagina’s: 555 – Young adult

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘De hervertelling van een bekend sprookje, duister en intrigerend.’

Hoofdpersonages

Dat Serilda in een onmogelijke en gevaarlijke situatie terecht zou komen, was voorbestemd voordat ze geboren, of zelfs maar verwekt, was…

Serilda is molenaarsdochter. Tijdens volle maan vindt de Wilde Jacht plaats onder leiding van de Erlkönig, een nacht vol magie en gevaar waarop je maar beter binnen kunt blijven als gewone sterveling. Tijdens de Sneeuwmaan probeert Serilda twee mosmeisjes te beschermen en vertelt aan de Erlkönig dat ze goud zou kunnen spinnen van stro…

De Erlkönig komt tijdens de volgende volle maan terug op het verhaal van Serilda en neemt haar mee naar zijn kasteel om haar die nacht goud te laten spinnen, op straffe van haar leven en dat van haar vader. Serilda raakt in paniek, maar krijgt hulp van Gold. In Gold herkennen we de sprookjesfiguur Repelsteeltje, Verguld is de hervertelling van het gelijknamige sprookje. Gold is een poltergeist en wordt door de Erlkönig gevangen gehouden in het kasteel.

Als je het sprookje Repelsteeltje kent, zullen een aantal van de grote gebeurtenissen in Verguld je niet verrassen. Alle overige personages, de (duistere) setting, de bijzondere relatie van Serilda met Gold en de Erlkönig en de twist aan het eind van het boek zijn wel verrassend en zorgen dat het boek tot het einde toe boeit.
— Isolde

Sfeer

De sfeer en de setting van Verguld zijn behoorlijk duister. Nu geldt dat voor veel sprookjes, in de Disney-versies die wij vooral kennen is een zoetsappig sausje aan de originele versies van Grimm en Andersen toegevoegd. Marissa Meyer heeft het tegenovergestelde gedaan en het verhaal nog wat duisterder gemaakt.
Het boek is boeiend, het verhaal kent de nodige spanning, ondanks de herhaling. In Repelsteeltje moet de molenaarsdochter immers ook een aantal keer goud spinnen tegen een steeds hogere prijs. In Verguld is er iedere keer weer een volle maan en je weet wat er dan gaat gebeuren.
Aan het einde van het boek heeft Meyer een interessante twist in het sprookje ingebouwd. Dit maakt het logisch dat Verguld een duologie is en zorgt dat je heel nieuwsgierig bent naar het vervolg.
Overigens heeft de eerste druk van het boek een bijzondere vormgeving, die het plezier verhoogt.
— Isolde

Schrijfstijl

Marissa Meyer is voor mij de onbetwiste koningin van de hervertellingen van sprookjes. Ze heeft de Lunar Chronicles geschreven, gebaseerd op Assepoester, Roodkapje, Doornroosje en Sneeuwwitje. Ook is het haar gelukt om ervoor te zorgen dat je als lezer sympathie voelt voor de Rode Koningin uit Alice in Wonderland in haar boek Harteloos.
Ik was net niet zo betoverd als door de Lunar Chronicles, maar ook dit boek leest als een trein en boeit van begin tot eind. Er is een goede afwisseling van dialoog en beschrijving, je kruipt in de huid van Serilda en zit daarmee heel diep in het verhaal. Als je houdt van hervertelde sprookjes en als je open staat voor magie en verwondering, dan is de Verguld-duologie iets voor jou!
— Isolde

Passage uit het boek

‘Serilda liep naar de ramen en keek uit over Adalheid. Ze ving nog net een glimp op van de honden die vochten om het vlees dat aan het lijf van de beeltenis van de godheid was gehangen en wendde haar blik meteen weer af.
Haar blik landde op de Erlkönig, alsof zijn aanwezigheid een onvermijdelijke aantrekkingskracht had. Hij stond op een afstandje van de dichtstbijzijnde steiger. Hij staarde uit over het water en zijn strakke gelaatstrekken blonken in het licht van de fakkels op de brug. Zoals altijd waren ze onleesbaar.
Zijn aanwezigheid voelde zelfs met al dat water tussen hen in als een dreiging. Een schaduw. Een aandenken dat zij nog steeds zijn gevangene was.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Kerri Maniscalco - De prins van trots…

Recensie: Kelly van Kempen – De Wedstrijd van de…