Recensie: Robert Fabbri – Alexanders erfenis 2: De drie paradijzen | Boekiewoogie

In De drie paradijzen, het tweede deel in de Alexanders erfenis-serie van bestsellerauteur Robert Fabbri, heeft het grote en machtige Macedonische Rijk door de plotselinge dood van Alexander de Grote opeens geen leider meer. Als de strijd om de opvolging ontaardt in meedogenloze intriges en bloedige gevechten is niemand – man, vrouw of zelfs kind – meer veilig.

Er worden oorlogen uitgevochten te land en ter zee, en beloften worden enkel gedaan om bijna meteen weer verbroken te worden. Ondertussen komen diep weggestopte geheimen aan het licht in het onderzoek naar de ware toedracht van Alexanders dood. Werd hij vermoord en zo ja, door wie? Heeft hij opzettelijk verdeeldheid gezaaid door te weigeren een erfgenaam aan te wijzen? En wie zal uiteindelijk de macht over het rijk in handen krijgen, áls het al blijft bestaan…

ISBN: 9789045221717 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 448 – Historische fictie

*****

4 van de 5 sterren – Frederique

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘IJzersterk vervolg van de serie.’

Hoofdpersonages

*****

In vergelijking met het eerste deel van de serie, De sterkste wint, zijn er iets minder personages. Achterin het boek staat wederom een overzicht van de personages zodat je deze op kan zoeken als je het even kwijt bent. In dit tweede deel treden een aantal andere personages op de voorgrond.
Adea is de vrouw van Arrhideaus, de geestelijk gehandicapte broer van Alexander de Grote. Ze probeert niet alleen zwanger te worden om haar positie te versterken, maar weet daarnaast ook nog een groot deel van het leger achter zich te scharen en een opstand te creëren.
Ptolemaeus bekijkt alles wederom van een afstand. Hij krijgt de ware toedracht te horen over Alexanders dood en verspreidt dit verhaal dan ook op meerdere manieren, waarbij hij de schuld legt bij verschillende anderen van Alexanders lijfwachten. Ptolemaeus zorgt ervoor dat hij altijd krijgt wat hij wil.
Eumenes, als enige Griek tussen allemaal Macedoniërs, krijgt natuurlijk de schuld in de schoenen geschoven, maar heeft het niet geëvenaarde talent om zichzelf overal uit te redden op de meest wonderlijke manieren.
En dan heb je ook nog Antipatros, regent van Macedonië, Kleopatra, de zus van Alexander de Grote, Roxanna, de moeder van Alexanders legitieme zoon, en Polyperchon, die een enorme machtspositie krijgt maar die hij juist absoluut niet wil hebben.
— Frederique

Sfeer

*****

Waar je in het eerste boek, De sterkste wint, nog zoekende bent naar de relaties tussen personages is dit in De drie paradijzen gelukkig niet het geval. De machtsverhoudingen tussen de verschillende personages en onderdelen van het rijk zijn duidelijk en zorgen voor een heerlijke combinatie van spanning en intriges. Het uiteenvallen van het rijk en de krampachtige pogingen het bij elkaar te houden, maken dat het boek constant je aandacht weet vast te houden.
— Frederique

Schrijfstijl

*****

Vergeleken met het eerste deel is dit boek een stuk makkelijker om in te komen, je kent ongeveer alle personages en hun verhoudingen al. Het is dus wel aan te raden het eerste boek van de serie te lezen voordat je aan dit boek begint. Robert Fabbri heeft, ook in dit tweede deel, een fijne schrijfstijl zonder ingewikkeld taalgebruik waardoor het boek vrij vlot leest. Het verhaal gaat precies verder waar het eerste boek eindigde en gaat ook met hetzelfde tempo verder.
— Frederique

Passage uit het boek

‘Antipatros gromde en zette zijn glas op tafel.
‘Kleopatra, zoals je weet had ik enorm respect voor je vader en je broer, net als ik voor jou heb. Maar ik moet je motieven in twijfel trekken als jij de meest gezochte man van het rijk ontvangt, vervolgens weigert te zeggen wat jullie hebben besproken en, belangrijker nog, Eumenes niet hebt gevangengezet terwijl je daartoe de gelegenheid had. Aan wiens kant sta je?’
Kleopatra’s glimlach werd breder en ze lachte door haar neus.
‘Kant, Antipatros? Ik wist niet dat er kanten waren. Zover ik weet staan we allemaal aan de kant van de Argeaden-dynastie, en bestaat er alleen verschil van mening over hoe die het beste gediend kan worden.’
‘Probeer me niet te slim af te zijn, Kleopatra.’
‘Waarom, omdat een vrouw bescheiden moet zijn en doen wat haar gezegd wordt?’’

Leesvoorschrift