Italië, Castel Gandolfo, 1943.
Marina Corelli is een jonge, vrijgevochten vrouw. Ze is tevreden met haar rustige leven in haar dorp, Castel Gandolfo. De Tweede Wereldoorlog lijkt zich ver weg af te spelen. Op een dag ontmoet ze de charmante pianist Leandro en ze wordt op slag verliefd op hem. Ze lijken een mooie toekomst samen tegemoet te gaan tot de oorlog ook Castel Gandolfo bereikt.

ISBN: 9789072201966 – Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts – Aantal pagina’s: 325 – Roman

4 van de 5 sterren
(4 van de 5) – Marita / (4 van de 5) – Isolde

Recensie in één zin

‘Het lied van Marina is een ontroerend en meeslepend verhaal over liefde en oorlog.’

Hoofdpersonages

Marina Corelli is een jonge vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het noorden van Italië in het dorp Castel Gandolfo woont. Castel Gandolfo is de plek waar het zomerverblijf van de paus is. In de visie van de tijdsgeest waarin ze leeft, leidt zij een vrijgevochten leven: ze woont zelfstandig en heeft regelmatige vrijblijvende relaties. Haar moeder keurt haar manier van leven af en schaamt zich voor het gedrag van haar dochter. Dit leidt ertoe dat zij een slechte verstandhouding hebben.
Op een dag ontmoet ze de pianist Leandro en wordt ze op slag verliefd op hem. Ze geloven in een toekomst samen tot de oorlog daar anders over beslist.

Welk personage is jou het meest bijgebleven en waarom?

Marita: Ik ben dezelfde mening toegedaan als Isolde. Marina is een heel dappere vrouw en heeft het lef om haar eigen hart te volgen en haar eigen wil door te drijven.

Isolde: Uiteindelijk is de hoofdpersoon Marina me het meeste bijgebleven. Ik was wel onder de indruk van haar leefstijl, die ik eerder bij iemand in onze tijd dan in de jaren ’40 had verwacht. Ze volgt haar eigen pad, neemt haar eigen beslissingen en is niet bang om tegen de algemene opvattingen in te gaan.

Sfeer

Wat is de kracht van dit boek qua sfeer? Wat voor gevoel had je gedurende het lezen van dit verhaal?

Marita: Het lied van Marina van Tessa D.M. Vrijmoed is een boek dat ontroert en je tegelijk boos maakt over zoveel onrecht en geweld in de wereld. In het begin lijkt het een vrij luchtig verhaal te zijn, maar daar komt verandering in wanneer de oorlog Castel Gandolfo bereikt. Het feit dat het boek op waargebeurde feiten gebaseerd is, maakt het nog meer beklijvend.

Isolde: Ik lees veel romans die zich afspelen tijdens de Tweede Wereldoorlog en blijf me verwonderen over wat er toen allemaal gebeurd is. Vooral in het begin van het boek is de oorlog nog ver weg van de inwoners van Castel Gandolfo en lijkt het leven zijn gangetje te gaan. Op een gegeven moment wordt de sfeer grimmiger en gaan de deuren van het verblijf van de paus open. Vanaf dat moment begon het boek voor mij op gang te komen en begon het mij te boeien.
Het lied van Marina is heel anders dan de boeken die zich in concentratiekampen en getto’s afspelen, maar minstens zo boeiend.

Schrijfstijl

Wat vond je goed en wat vond je tegenvallen qua schrijfstijl?

Marita: Tessa D.M. Vrijmoed gebruikt in Het lied van Marina het fictieve personage Marina om ons een stukje geschiedenis te vertellen. Ze laat Marina haar verhaal doen door het boek in de ik-vorm te schrijven. Op die manier slaagt de schrijfster erin om ons de impact van de oorlog op burgers, die helemaal niets met de oorlog te maken willen hebben, duidelijk te laten aanvoelen.
Alhoewel Het lied van Marina een fictief verhaal is, voegt de schrijfster een aantal historische figuren toe die een belangrijke rol speelden bij de gebeurtenissen waarover ze schrijft. Je merkt dat ze grondig onderzoek heeft gedaan over dit deel van de Europese geschiedenis.

Isolde: Voor mij duurde het vrij lang voordat ik echt lekker op gang was in het boek en gegrepen was door het verhaal. Het bleef voor mij te veel in beschrijvingen hangen, ik hou altijd meer van dialoog. De stijl van Vrijmoed kwam op mij heel bedachtzaam over, misschien dat ik daarom ook wel wat tempo in het verhaal miste.

Heb je eerder iets van deze auteur gelezen?

We hebben niet eerder iets van Tessa D.M. Vrijmoed gelezen, Het lied van Marina is haar debuutroman.

Passage uit het boek

‘’Even daarna omhelsde Davide me amicaal.
‘Ik dacht dat ik je de dood had ingejaagd, toen ik die vreselijke vliegmachines hoorde…’
‘Het was geen geschikt moment voor een wandeling in de tuinen, nee…’
Davide knikte naar Giulia ten teken van kennismaking en sprak toen weer tot mij:
‘Luister, ik heb rondgevraagd. De zoon van een collega heeft een keer een concert bijgewoond van Leandro, dus hij wist over wie ik het had. En hij vertelde me dat hij gisteren met zijn moeder in Propaganda Fide is aangekomen.’
‘Davide, je bent een held! Oneindig maal dank.’
‘En neem dit mee voor je ouders.’ Davide gaf me een kleine fles.
‘Kreeg ik van een van m’n maten.’
‘Castellaanse wijn. Ach nee, dat kan ik niet aannemen.’
‘Neem nu maar mee. Zijn vader heeft een wijngaard en zegt: als we nu niet drinken, wanneer dan?’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Carmen Korn – Tussen vandaag en morgen (Drie…

Recensie: Ingrid Weinberger – Samuels dochter