Recensie: Tülin Erkan – Honingeter

Recensie: Tülin Erkan – Honingeter


Sibel wacht in de luchthaven van Istanboel. Ze mist haar vlucht naar Brussel elke dag. Een zieke piloot, een zonderlinge securityagent en een drugshond vergezellen haar op haar dwaaltocht. Binnen de muren van de luchthaven zoeken ze naar manieren om de zwarte gaten in hun geheugen op te vullen. Buiten woedt een sneeuwstorm.

ISBN: 9789463105781 – Uitgeverij Pelckmans – Aantal pagina’s: 208 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Isolde


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een roman over reizen en op reis zijn, over taal en op zoek zijn naar het juiste moment.’

Hoofdpersonages

*****

Op luchthavens spelen zich vele levens af. Je kan op een luchthaven verdwaald raken en er ongemerkt en onopgemerkt vele dagen doorbrengen. Dat doet Sibel bijvoorbeeld, de hoofdpersoon en voornaamste verteller van dit boek. Ze mist haar vlucht van Istanboel naar Brussel één keer, twee keer, …? en brengt haar tijd door op verschillende plekken op de luchthaven.
Onopgemerkt? Nee, niet helemaal. Ömer, een beveiliger van het vliegveld, ziet haar keer op keer op de schermen en hij zoekt toenadering tot haar. Het lijkt wel of Ömer de luchthaven ook niet verlaat. Net zoals de drugshond die in haar eentje rondscharrelt en de bagage van reizigers afsnuffelt. Sibel zoekt toenadering tot de hond.
Tot slot is er ook nog Wernicke, de Lufthansapiloot die zegt te moeten vliegen maar dat niet doet. Hij is ziek en ook hij zwerft rond over de luchthaven. De paden van Sibel en Wernicke kruisen elkaar geregeld.
Ondertussen haalt Sibel voor zichzelf herinneringen en verhalen van vroeger op.
— Isolde

Sfeer

*****

Honingeter is een intrigerend verhaal over reizen en op doorreis zijn. Reizen is een doel op zich en op een luchthaven houdt het reizen niet op.
Taal speelt een belangrijke rol. Sibel heeft net als Tülin Erkan Belgisch-Turkse roots en constateert meermalen dat het Turkse alfabet 29 letters heeft en het Nederlandse 26. Dat zijn er drie teveel, of drie te weinig. Maar er zijn meer talen, de fluittaal bijvoorbeeld die Ömer en een collega van hem beheersen. En wat dacht je van het internationale alfabet om mee te spellen…

Soms moet je niet zoeken naar hoe een verhaal eindigt, maar moet je je erin onderdompelen, het laten gebeuren en je laten verrassen door de gebeurtenissen.
— Isolde

Schrijfstijl

*****

Tülin Erkan heeft een schrijfstijl die op het eerste gezicht heel toegankelijk is, er zit echter een diepere laag in die voortdurend van je vraagt om scherp en oplettend te blijven. Honingeter leest, ondanks de meerdere lagen en de verrassende opbouw in delen en hoofdstukken, vlot en makkelijk. Het is vooral een verhaal dat lang blijft hangen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Met mijn stem in mijn buik liet hij me achter in de taxfreeshop. Ze zou zich opnieuw diep in me nestelen en zou er voor de rest van de dag niet meer uit komen. Ik had schor geklonken toen hij me aansprak. Na een lange stilte raspt een woord zich langs je gehemelte, de eerste etters schijnbaar geruisloos. Tot de staart van een woord, een zin er gebroken uitkomt, zonder controle over het exacte geluid, het aantal decibels. Het lied dat hij zonet neuriede zinderde gelukkig wel nog in de juiste toonhoogte na. Had het ook voor hem iets betekend? Hij zong het zo overtuigend stil, als een goedbewaard geheim.’

Leesvoorschrift

Doe net als Sibel en dwaal over een luchthaven, bijvoorbeeld Schiphol. Zoek bankjes waar je een goed uitzicht op alle mensen hebt en kijk en observeer. Haal af en toe een beker hete koffie of gun jezelf wat verse sushi tijdens het lezen en het observeren van de reizigers.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

208 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.