Recensie: Alex Boogers – Alleen met de goden
**** 4/5
In deze overweldigende roman laat Alex Boogers al zijn thema’s samenvloeien: verstoorde familierelaties, liefde en verlating, vechten om te overleven, schrijven om te groeien. Tegelijk is deze ontroerende, meeslepende vertelling een zoektocht naar een vader.
Het boek gaat over de elfjarige – Aaron Bachman die opgroeit in een asociale omgeving. Op een avond ziet hij een man roerloos in de deuropening liggen. Zijn vader staat met gebalde vuisten in de gang. Hij brult dat Aaron naar de huiskamer moet gaan. De vader belt met de politie en geeft zichzelf aan.
Recensie: Isabelle Allende – Ripper
*** 3/5
Een groep jongeren die elkaar alleen online ontmoet, in een Ripper-spel, probeert een seriemoordenaar in San Francisco te ontmaskeren. De moorden, die aanvankelijk niets met elkaar te maken lijken te hebben, worden aan elkaar gelinkt en komen steeds dichter bij persoonlijke omgeving van de gamemaster, de 16 jarige Amanda. Haar alleenstaande moeder Indiana raakt ook betrokken door de keuze voor een van haar twee bewonderaars.
Recensie: Cynthia Mc Leod – Zenobia
**** 4/5
Suriname, 18e eeuw. We volgen het slavenmeisje Afi die later Zenobia zal gaan heten. Het boek geeft een prachtig beeld van Suriname in deze periode. Dit in zowel politiek als sociaal aspect. Het leven als slaaf, maar ook het leven als slavenhouder wordt mooi neergezet.
Recensie: Michelle Andon – IJzeren vogels
*** 3/5
Roemenië 1976;
Het communisme krijgt steeds meer invloed op het dagelijkse leven van het Roemeense volk. Clara Medeleanu, een meisje dat met haar grootouders op het nog redelijk onaangeroerde platteland woont, droomt over een toekomst als piloot. Ze verhuist met haar moeder naar de hoofdstad om naar school te gaan. Daar komt ze er al gauw achter dat alles anders is dan zij zich had voorgesteld.
In een cultuur waarin de rechten van de vrouw en de rechten van de mens in het algemeen niet erkend worden, is haar droom zo goed als onbereikbaar.
Hoe overleef je in een wereld waar bedrog en egoïsme regeren en waar niemand de situatie lijkt te willen veranderen?
De bildungsroman ”IJzeren vogels” biedt een goede kijk op het Roemenië van toen.
Recensie: Francine Rivers – Bevrijdende liefde
*** 3/5
Angel is een prachtig meisje met een duister verleden. Het Californië van 1850 brengt haar allesbehalve romantiek en geluk. Tot nu toe heeft ze alleen maar angst, bedrog, dood, tragedie en criminaliteit gekend. Als klein meisje belandde ze in de prostitutie en overleefde alle gruwelijkheden uit haar leven op pure wilskracht en haat. Ze is vol bitterheid en wraakgevoelens en haat mannen. Totdat ze een speciale man ontmoet, een man die haar beter wil leren kennen en met haar wil trouwen. Michael Hosea gelooft dat God hem bij Angel heeft gebracht en hij is vastberaden om haar hart te laten smelten. Maar zijn omgeving walgt van Angel en tot overmaat van ramp wil iemand uit Angels verleden haar niet zomaar laten gaan. En wat wil Angel zelf eigenlijk?
Recensie: David Lagercrantz – Wat ons niet zal doden
*** 3/5
Hij is een charmante man, een kritische journalist van middelbare leeftijd, en uitgever van het beroemde en beruchte tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met piercings en tattoos én ze is een hacker van wereldklasse. In Wat ons niet zal doden kruisen Mikaels en Lisbeths wegen opnieuw en gaat hun verhaal van Stieg Larssons Millennium-serie verder.
Het tijdschrift Millennium heeft nieuwe eigenaren gekregen. Boze tongen beweren dat Mikael Blomkvist zijn beste tijd heeft gehad. Lisbeth Salander is rusteloos. Ze neemt risico’s die ze normaal gesproken zou vermijden. Als Blomkvist een telefoontje van ene professor Frans Balder krijgt, hoopt hij met deze informatie de scoop te hebben die hijzelf en Millennium zo hard nodig hebben. Balder is een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie en zegt zeer gevoelige informatie te hebben over de Amerikaanse inlichtingendiensten. Ook blijkt hij contact te hebben gehad met Lisbeth
Recensie: Cecelia Ahern – The Gift
**** 4/5
Lou Suffern komt altijd tijd tekort. Hij heeft het zo druk op zijn werk, dat hij wou dat hij op twee plaatsen tegelijk kon zijn. Dan zouden zijn vrouw en kinderen misschien wat minder zeuren. Dan ontmoet hij Gabe. Gabe is een dakloze man die altijd op de stoep bij Lou’s kantoor zit – en die belachelijk veel op Lou lijkt. In een goede bui vraagt Lou of Gabe misschien even in zijn kantoor wil zitten om op te warmen. Ze praten wat en Lou geeft Gabe een baantje als postbezorger binnen het bedrijf. Maar wat er daardoor gebeurt, had hij nooit kunnen voorspellen.
Recensie: Terry Hayes – Ik ben pelgrim
**** 4/5
Ik ben Pelgrim begint, zoals zoveel thrillers, met een moord op een vrouw in New York. Maar van een klassieke whodunit is hier geen sprake. Het verhaal grijpt je meteen bij de keel, wordt steeds groter, internationaler en vooral dreigender. Pelgrim is de codenaam van een Amerikaanse spion die eigenlijk al gestopt is maar die het verhaal wordt ingesleurd ondanks zijn weerzin. Bijna in zijn eentje ontrafelt hij de moordzaak en een grote internationale terreuraanslag waarbij alle lijnen in Turkije samen komen. Een dikke pageturner die boeit tot de laatste letter.
Recensie: Rachel Hore – Een week in Parijs
**** 4/5
Fay krijgt als ze in Parijs is vreemde flashbacks, die worden veroorzaakt door bijvoorbeeld de kerkklokken van de Notre Dame of een Franse chanson. Volgens haar moeder Kitty is Fay nog nooit buiten Engeland geweest, laat staan in Frankrijk, maar waarom komt Parijs haar dan zo angstaanjagend bekend voor?
Fay volgt de enige aanwijzing die ze bezit: een adres op het label van een oude rugzak. Haar zoektocht brengt haar naar een verlaten klooster en dat is het begin van het verhaal, wat haar moeder voor haar verzweeg.
Recensie: Bart Jungmann – Jean
*** 3/5
Van sommige mensen volstaat de voornaam. Zo is er maar één Jean en dat is de man die Nederland leerde wat wielrennen is. Bijna dertig jaar verzorgde Jean Nelissen het tv-commentaar in de Tour de France, een uit bronsgroen eikenhout gesneden stemgeluid.
Toen het Nederlandse wielrennen in de tweede helft van de vorige eeuw zijn grootste successen vierde, was Jean ook op zijn hoogtepunt. De onderkoning van Limburg werd hij genoemd, een status die werd onderstreept door het kasteel dat hij bewoonde.
Jean Nelissen was veel meer dan wielerverslaggever. Hij schreef net zo veel over het (Limburgse) voetbal en ontpopte zich tot een bijzondere dagbladjournalist.
Recensie: Anthony Doerr – Als je het licht niet kunt zien
***** 5/5
Als je het licht niet kunt zien is een boek over twee totaal verschillende hoofpersonen en hun geschiedenis in de Tweede Wereldoorlog. De blinde Française Marie-Laure en de Duitse radio-amateur Werner worden door het lot gescheiden van hun dierbaren. De een beland bij toeval in het verzet en de ander onvermijdelijk in het Duitse leger. Een roman over oorlog, verzet, moed, familiebanden, hoop en een zeldzame diamant waarin de wegen van de hoofdpersonen zich uiteindelijk kruisen in het verwoeste St. Malo aan de Franse westkust.
Sommige boeken beginnen zo fascinerend, dat je nauwelijks verder durft te lezen