Perseus is de geschiedenis in gegaan als held, maar de vrouwen die hem het beste kenden, herinneren zich een heel andere man. De stemmen van drie vrouwen die in de traditionele mythologie buitenspel werden gezet komen tot leven: zijn moeder Danae, zijn trofee Medusa en zijn vrouw Andromeda.
Danaë werd verbannen uit haar thuisland vanwege een profetie die voorspelde dat haar ongeboren kind op een dag de dood van haar vader, de koning van Argos, zou veroorzaken. Zwanger en alleen is ze gestrand in een afgelegen vissersdorpje, een harde wereld voor een jonge vrouw die opgroeide als prinses. Onder deze omstandigheden moet ze een nieuw leven opbouwen voor zichzelf en voor haar jonge zoon Perseus.

Medusa maakte deel uit van een teruggetrokken groep vrouwen die diep in de bossen woonden, de Gorgonen. Ze heeft altijd elk contact met de buitenwereld gemeden, tot de dag dat ze een gewonde jongen genaamd Perseus in het bos aantreft.

Andromeda weet dat er een offer aan de goden nodig zal zijn wanneer een zandstorm haar nomadische woestijnstam dreigt te vernietigen. De goden dienen gunstig gestemd te worden. Als de sterke, jonge Perseus tussen beide komt, neemt Andromeda’s leven een nieuwe wending.

Perseus raakt steeds meer geobsedeerd door zijn eigen lotsbestemming, en zijn heroïsche reis werpt een schaduw van geweld en vernietiging over de levens van drie vrouwen. Wanneer hij ze het zwijgen probeert op te leggen, ontdekken zij dat het herwinnen van hun eigen stem de enige hoop is op een ​​betere toekomst.

ISBN: 9789083255255 – Uitgeverij Orlando – Aantal pagina’s: 324 – Fantasy, Historische fictie, Mythologie

4 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘De schaduw van Perseus geeft de lezer een compleet andere insteek van de klassieke mythe van Perseus, waardoor je anders na gaat denken over verschillende aspecten van de mythe zelf.’

Hoofdpersonages

Danaë is de dochter van koning Akrisios. Na haar verbanning probeert ze haar zoon Perseus te beschermen tegen zowel de wrede wereld als de profetie die zijn lotsbestemming bepaald. Ze ziet dat terwijl Perseus opgroeit hij steeds meer moeite krijgt met zijn plek in de wereld, daarom stuurt Danaë hem op reis.
Medusa is de leider van de Gorgonen, een groep vrouwen die een veilige haven biedt aan alle vrouwen die gevlucht zijn voor mannen. Ze is geen monster, maar er gaan wel verhalen rond over een mythisch monster op de berg waar de Gorgonen wonen. Medusa redt Perseus van een slangenbeet en denkt in hem iets anders te zien dan wat ze normaal in mannen ziet.
Andromeda wordt gered door Perseus en meegenomen op zijn reis als bruid. Andromeda spreekt niet dezelfde taal als Perseus, maar ze is wel de eerste die hem doorziet en ze weet precies hoe ze met Perseus om moet gaan.
— Frederique

Sfeer

De schaduw van Perseus heeft een sfeer die duidelijk wisselt tussen de verschillende stukken van Danaë, Medusa en Andromeda. Zo is Medusa’s deel van het verhaal qua sfeer een heel stuk onheilspellender en geeft het stuk van Andromeda je een veel dieper inzicht in Perseus psyche. Als je bekend bent met de mythe van Perseus voel je vanaf het begin al heel goed aan waar het verhaal naar toe gaat, maar er zitten genoeg (andere) elementen in die afwijken waardoor het boek nog steeds goed spannend is.
— Frederique

Schrijfstijl

Claire Heywood weet de klassieke mythe van Perseus in een nieuw en interessant daglicht te zetten. Hoewel De schaduw van Perseus misschien een tikkeltje sloom begint en het even duurt voordat je ziet hoe Perseus zich ontwikkelt tot de man uit de mythe, is het boek echt op geen enkel moment saai.
— Frederique

Passage uit het boek

‘’Bloed is niet alles,’ zei ze voorzichtig. ‘Diktys heeft ons in huis genomen en jij was hem net zo dierbaar als zijn eigen zoons.’
‘En nu heeft ook hij me verlaten.’
Hij kon zijn woorden ternauwernood uitspreken voordat zijn stem brak, en Danaës hart deed pijn toen ze zijn schouders voelde schokken en hij haar wegduwde.
‘Het spijt me,’ zei ze, ‘het spijt me dat ik je dit heb verteld en dat het nu jouw verhaal is. Maar het is belangrijk dat je het weet. Het aanbod van Polydektes is meer dan we ooit hadden kunnen hopen, gezien de omstandigheden.’
Opeens veranderde zijn lijf: het trilde niet meer, maar was zo gespannen als een veer. Hij draaide zich naar haar toe en al waren zijn ogen gevuld met tranen, ze stonden hard.
‘We hebben Polydektes niet nodig,’ zei hij hees. ‘Het enige wat we nodig hebben is elkaar. Ik zal zelf voor je zorgen, en anders moeten we terug naar Argos om onze erfenis op te eisen, zoals de Pythia heeft voorspeld.’
‘Het orakel heeft geen erfenis beloofd, slechts de dood. Ons leven, onze toekomst, is hier op het eiland. We moeten er het beste van maken.’
Maar terwijl Danaë zijn verhitte gezicht en zijn gespannen kaaklijn bekeek, wist ze dat dit niet het moment was om tegen hem in te gaan. Perseus was van streek vanwege de waarheden die ze hem had verteld. Hij sprak over Argos alsof hij dat gewoon kon innemen, en alles kon veroveren dat hij ontbeerd had. Maar haar zoon was geen moordenaar, dat wist hij net zo goed als zij, diep vanbinnen.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Aimie K. Runyan - De school voor perfecte bruiden

Recensie: Silvia Vasquez Lavado – In de schaduw van de berg