Recensie: Claire North – Ithaka | Boekiewoogie

Dit is het verhaal van Penelope van Ithaka, de befaamde vrouw van Odysseus, zoals het nooit eerder is verteld.

Voor de kust van Ithaka dicteren de grillen der goden de oorlogen van de mens. Maar op het eiland zelf zijn het de stemmen van verlaten vrouwen – en hun godinnen – die de loop van de geschiedenis bepalen.

Een gedurfde hervertelling die een oeroude mythe nieuw leven inblaast en strijdlustige vrouwen een stem geeft in een wereld die wordt gedomineerd door meedogenloze mannen. Het is de hoogste tijd dat de vrouwen van Ithaka hun verhaal vertellen…

ISBN: 9789083375724 – Uitgeverij Orlando – Aantal pagina’s: 382 – Mythologie, historische fictie

*****

4 van de 5 sterren – Frederique

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Over de vele lagen van betekenis van Ithaka zou je eigenlijk essays kunnen schrijven.’

Hoofdpersonages

*****

Penelope is de koningin van Ithaka die al bijna twintig jaar wacht op de terugkeer van Odysseus. In zijn afwezigheid leidt ze Ithaka in het geheim, ze doet het op zo’n manier dat geen van de mannen op het eiland doorheeft dat Penelope Ithaka beschermt. Met uiterste precisie navigeert Penelope zichzelf, haar familie en Ithaka door de politieke moeilijkheden die ze tegenkomt.
Telemachos is de zoon van Penelope en Odysseus. Na al die jaren van wachten vindt Telemachos het tijd dat hij stopt met luisteren naar zijn moeder, ze is tenslotte een vrouw en hij is een man. Maar eigenlijk heeft Telemachos nooit een voorbeeld gehad van hoe een man zich hoort te gedragen, zijn vader kan hij zich niet herinneren.
De dienaressen van Penelope zijn onzichtbaar, maar zien tegelijk zelf alles. En alles wat ze opmerken of leren over de grote groep vrijers, die in het paleis van Penelope dingen naar haar hand, spelen ze door aan Penelope.
Hera is geen personage in het verhaal, maar is op Ithaka om toe te zien op de vrouwen. Ze is de verteller die de gebeurtenissen ziet en die vervolgens op haar manier probeert mensen of gebeurtenissen te beïnvloeden, om alles in goede banen te leiden.
— Frederique

Sfeer

*****

Doordat de verteller van het boek meer weet dan de personages geeft Ithaka een hele frisse blik op hedendaagse feministische hervertellingen van mythen. Hera geeft commentaar op alles en iedereen, maar op zo’n humorvolle manier dat de oplopende spanningen op het eiland toch luchtig blijven. Als je bekend bent met de Odyssee geeft dit een extra laag aan het verhaal, omdat jij net zoals Hera meer weet dan de personages.
— Frederique

Schrijfstijl

*****

Het verhaal van Penelope en Odysseus is alom bekend, maar Claire North weet er een geheel eigen draai aan te geven door zich te focussen op de onderbelichte rol van vrouwen binnen deze klassieke verhalen. Dit doet ze door middel van een hele open en toegankelijke schrijfstijl in combinatie met een goede dosis humor. Hierdoor zijn zelfs de stukken van het verhaal die anders misschien lastig zijn fijn om te lezen.
— Frederique

Passage uit het boek

‘‘Artemis is echt een grootse godin,’ beaamt Penelope, terwijl ook zij misschien afweegt hoe flexibel het woord ‘groots’ eigenlijk is. ‘De beschermster van vrouwen.’
Anaïtis wiebelt een beetje heen en weer en kijkt Penelope niet aan.
‘Nou. Beschermster van vrouwen. Ja.’
‘En haar tempel is een heiligdom dat mannen niet zullen verstoren.’
‘De godin zou hen vermoorden,’ merkt Anaïtis stijfjes op, en daar zou ze best eens gelijk in kunnen hebben. Athena vindt het heerlijk als een stoere, in het brons uitgedoste strijder voor haar heiligste heiligdom neerknielt, en toen een man een vrouw verkrachtte op haar altaar, was de vrouw degene van wie het haar in slangen werd veranderd als vergelding voor deze heiligschennis. Maar Artemis – Artemis dweept niet zo met de eigenschappen van mannen.
‘Hebt u… hebt u een toevluchtsoord nodig?’
‘Nee. Nog niet.’’

Leesvoorschrift