Recensie: Kristof Smeyers – Raaf; Cultuurgeschiedenis in vogelvlucht
Onder de vleugels van een raaf ontluikt de hele wereldgeschiedenis. We trekken van hindoegodinnen naar alchemisten, van Odins kompanen in het Walhalla naar Hitchcocks filmset. Wanneer mensen samenzitten bij de eerste kampvuren, houden raven hen al nieuwsgierig in de gaten. Te pas en te onpas duiken ze op in ons verleden. Wat hebben de mens en de raaf overgehouden aan die gedeelde geschiedenis?
Een kater, zo lijkt het op het eerste gezicht. Geen vogel heeft zo’n onheilspellende reputatie als de ‘grimmige, akelige vogel uit het donk’re schimmenheer’, zoals Poe in The Raven schreef. Geen vogel is de voorbije eeuwen zo zwartgemaakt, zo verjaagd en bejaagd als de raaf. Maar vandaag kijken we naar raven met nieuwe ogen.
En de raaf? Die kijkt terug: aarzelend nestelt hij zich na lange afwezigheid weer in de Lage Landen. Snijden we zo een nieuw hoofdstuk aan in onze gedeelde geschiedenis?
ISBN: 9789464369229 – Uitgeverij Ertsberg – Aantal pagina’s: 177 – Non-fictie
4 van de 5 sterren — Frederique
Recensie in één zin
‘Een intrigerend boek over onze verstandhouding met raven door de eeuwen heen.’
Wat heb ik aan dit boek?
Raaf gaat in op de geschiedenis van de relatie tussen de mens en de raaf en hoe deze door de eeuwen heen veranderd is, vaak niet ten goede. Het boek geeft een prachtige inkijk in hoe een bepaald beeld tot stand komt en in stand gehouden wordt door constante herhaling, namelijk het slechte imago van de raaf.
— Frederique
Schrijfstijl
Kristof Smeyers’ taalgebruik is recht door zee en makkelijk te begrijpen. Smeyers beschrijft op lyrische wijze de rol en positie van de raaf in de wereldgeschiedenis. De liefde voor deze vogel spat van de pagina’s af en daardoor leest het boek, ondanks dat het non-fictie is, als een trein.
— Frederique
Passage uit het boek
‘Zo’n loftuiting lag in de negentiende eeuw absoluut niet voor de hand. Waterton was zich bewust van de fronsende wenkbrauwen die zijn appreciatie voor de raaf zou veroorzaken, zowel bij een breed lezerspubliek als bij zijn collega’s: ‘De naturalist zal weinig interesse voelen voor de gewoonten van een vogel die als huisdier dient,’ zo voegde hij er daarom aan toe om de onvermijdelijke kritiek te snel af te zijn, ‘maar van alle gekende vogels – zelfs de Afrikaanse roodstaartpapegaai incluis – is er geen één zo volgzaam, zo slim en zo amusant als de raaf.’
Zoals hij zelf anticipeerde in zijn essay, was Watertons lofzang een zeldzame uiting van sympathie voor een vogel die in heel Europa eeuwenlang werd beschimpt en zwartgemaakt. Geen vogel had zo’n onheilspellende, slechte reputatie als ‘the grim, ungainly, ghastly, and ominous bird of yore’ (de ‘grimmige, akelige vogel uit het donk’re schimmenheer’) zoals Edgar Allan Poe enkele jaren na Watertons lofrede schreef, in 1845, in het bekende psychothrillergedicht The Raven.
Waar is het fout gegaan?’
Voor wie is dit boek?
Het boek is uitermate geschikt voor iedereen die graag meer wil weten over raven, over de positie van de raaf binnen de (cultuur)geschiedenis, over de rol die de raaf inneemt in onze psyche, maar vooral ook voor hen die zich afvragen waarom wij op een bepaalde manier naar raven kijken.
— Frederique
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen