Roman
Categorie
Recensie: Jerry Hormone – Het is maar bloed
** 2/5
Met Het is maar bloed levert Jerry Hormone het geschreven equivalent van een reeks klappen in het gezicht. Rechttoe rechtaan, zonder in te houden, hier en nu, balt hij alle pijn als een vuist samen. Het is maar bloed verhaalt over het lichamelijke en geestelijke geweld dat we elkaar, maar vooral ook onszelf dag in dag uit aandoen. Gewoon, omdat we niet beter weten. Een eenzame alcoholist weet zich niet in te houden en valt bij zijn buren door de glazen salontafel. Een autistisch jongetje praat alleen via sokpoppen met zijn ouders. Een Peruaan koopt zijn vlees in de dierenwinkel. Na een openhartig gesprek met zijn moeder vergrijpt een kleuter zich aan zijn zusje. Eerst grijpt het je aan, zoveel onverschillige wreedheid. Maar plots zie je er de humor van in. Eigenlijk valt er niets te lachen en toch doe je het. Jerry Hormone maakt ons medeplichtig: hij is een meester van de schuldige lach.
Recensie: A.F.Th. van der Heijden – De ochtendgave
**** 4/5
Nijmegen, 10 juli 1672. In de vroege morgen na de eerste huwelijksnacht van Casper en Sara nemen de Franse troepen van Lodewijk XIV de stad in en verdwijnt de jonge bruid spoorloos. Casper begint een radeloze zoektocht. Zes jaar later raakt hij betrokken bij het moeizaam tot stand komen van de Vrede van Nijmegen en ontdekt hierbij dat zijn verdwenen vrouw een belangrijke rol speelt in het vredesproces.
Recensie: Jos van Kan – Verre Vader
**** 4/5
Battambang. Dat is zijn eindbestemming. Sep, die zijn laatste levensjaren doorbrengt in Cambodja, moet een beslissing nemen die alles op scherp zet: zijn bestaan in Battambang, zijn band met de mensen die hij er heeft leren kennen, zijn herinneringen aan Nederland. De inktzwarte geschiedenis van Cambodja staat in Verre vader naast het persoonlijke Nederlandse verhaal van de hoofdpersoon, een vader die zijn zoon is kwijtgeraakt en niet weet hoe hij daar mee moet leren leven. Verre vader is een indringende, fijnzinnige roman over het nemen van verantwoordelijkheid, over berusting en opstandigheid.
Recensie: Sandra Bernart – Ik zag Menno
***** 5/5
Vincent en Kim gaan trouwen. Wanneer ze op de bruidsbeurs een reisbrochure doorbladeren voor hun huwelijksreis, ziet Vincent zijn verdwenen en doodverklaarde broer Menno op een foto staan. Hij gelooft heilig dat Menno nog leeft en in Spanje een nieuw leven leidt. Vincent begint aan een persoonlijke missie: zijn broer vinden. Tijdens zijn zoektocht in Spanje leert hij de bloedmooie straatartiest Rosana kennen en merkt hij steeds meer dat zijn nieuwe en impulsieve bestaan hem verrassend goed bevalt.
Recensie: Hilda Spruit – Geestverwanten
**** 4/5
Merthe krijgt iets te horen wat haar leven compleet op de kop zet. In één klap wordt het beeld dat ze van haar ouders en zichzelf had, genadeloos onderuitgehaald. Wat rest, zijn vragen. Vragen waar niemand het antwoord op heeft. Op zoek naar de waarheid gaat ze, samen met haar vriendinnen, glaasje draaien, in de hoop dat de geesten haar kunnen helpen. Maar de antwoorden die ze tijdens het spel krijgt, leiden enkel tot nog meer vragen. Als de drie tienervriendinnen besluiten om het mysterie zelf op te lossen, wordt hun vriendschap flink onder druk gezet. Ze belanden in een spannend, niet te stuiten, spiritueel avontuur, dat niet alleen hun leven, maar ook dat van anderen drastisch zal veranderen.
Recensie: Jonas Jonasson – Gangster Anders en zijn vrienden
**** 4/5
De, niet bijster intelligente, Gangster Anders, een receptionist van een aftands hotel en een goddeloze vrouwelijke pastor lijken alle drie uitgerangeerd in het leven. Ze vinden elkaar echter in een hilarisch avontuur dat begint met een ‘’bedrijf” in de mishandelingsbranche. Het loopt al snel uit de hand en ze moeten op de vlucht voor zowel de Stockholmse onderwereld als de belastingdienst. Naïviteit en creativiteit zorgen ervoor dat zij steeds opnieuw bronnen van inkomsten kunnen generen mede dankzij de goedgelovigheid van de mensen om zich heen.
Recensie: Mariska Tjoelker – Mien
*** 3/5
Mien van Bree weet al jong dat ze anders is dan haar leeftijdgenootjes. Ze heeft grote dromen en de eerste daarvan verwezenlijkt ze als ze in 1934 in Brussel derde wordt op het wereldkampioenschap wielrennen. In Nederland is men echter nog maar nauwelijks gewend aan de vrouw in de sport en áls vrouwen zich dan zo nodig in wedstrijdverband willen meten, kunnen ze zich maar beter bij fatsoenlijke sporten houden. Maar Mien laat zich niet weerhouden en verhuist naar België, waar ze wedstrijden wint, een café uitbaat en ’s avonds in de armen van haar grote liefde in slaap valt. In augustus 1940 keert ze terug naar haar geboortedorp Loosduinen om voor haar ernstig zieke moeder te zorgen. Ze probeert haar dromen en de herinneringen aan haar oude leven te vergeten, maar betaalt daar een hoge prijs voor.
Mien is het meeslepende verhaal van een eigenzinnige vrouw die de conventies aan haar laars lapte. Tegelijk vertelt het de verbijsterende geschiedenis van de vrouwensport in Nederland, waar het devies “al zijn het atleten, ’t blijven voor alles vrouwen”, tot ver in de jaren ’80 gold.
Recensie: Martje van der Brug – Havo is geen optie
*** 3/5
Havo is geen optie is een roman over ontspoorde ambitie. Het boek neemt je mee achter de façades van een villadorp, met fanatieke vaders en moeders, ongelukkige kinderen en docenten die er het beste van proberen te maken. Als de jonge natuurkundige Jenneke Wissink haar promotieonderzoek ziet mislukken, kan ze tijdelijk waarnemen voor een zieke docent op het Waterland College in het villadorp Berkheij. Op school blijken veel ouders te hoge verwachtingen van hun kinderen te hebben – vwo is de norm en niet alle kinderen kunnen daaraan voldoen. Jenneke helpt haar leerlingen zo goed mogelijk met het lastige vak natuurkunde. Een dramatisch ongeluk opent haar de ogen voor de ware aard van sommigen van haar welgestelde dorpsgenoten.
Recensie: Niccolò Ammaniti – Anna
*** 3/5
Het is het jaar 2020 en een mysterieus virus heeft alle volwassenen uitgeroeid. De Apocalyps heeft de kinderen gespaard; zij zijn immuun voor het virus.
De dertienjarige Anna zorgt sinds de dood van haar ouders voor haar achtjarige broertje Astor, daarbij volgt zij de instructies uit een notitieboekje dat haar moeder achterliet.
De kinderen wonen op Sicilië dat een ruïne is geworden van verlaten steden, afgebrande winkelcentra en onbegaanbare wegen. Zij proberen te overleven in een landschap zonder elektriciteit, vers water en voedsel en waar overal hongerige wilde honden op de loer liggen.
Op zoek naar een nieuwe toekomst besluiten zij een overtocht te maken naar het vasteland.
Recensie: Scarlett Thomas – The End of Mr. Y
***** 5/5
Ariel Manto is PhD student en onderzoekt het oeuvre van de Victoriaanse schrijver Thomas Lumas. Als op een dag het faculteitsgebouw waarin zij werkt deels instort, gaat Ariel een tweedehands boekhandel in, waar ze een zeer zeldzame kopie van Lumas’ ‘The End of Mr. Y’ vindt. Er rust een vloek op het boek, omdat niemand het lezen ervan ooit heeft kunnen navertellen. Ariel begint zelf aan het boek en komt erachter wat de vloek precies inhoudt wanneer ze zelf in de zogenaamde Troposphere belandt.
Recensie: Lynn Austin – In Wonderland
*** 3/5
Alice Grace Ripley is naïef en weet niets van de wereld buiten haar eigen boekencollectie. Ze leeft een veilig leventje waarin alles vanzelf gaat. Totdat haar vriend Gordon hun relatie verbreekt en ze haar baantje bij de bibliotheek verliest. Zat van alle roddels in het dorp, vlucht ze in een opwelling naar Kentucky om daar boeken te doneren aan het dorpje Acorn en iets goeds te doen. Als ze er aankomt, blijkt het dorp vrijwel uitgestorven en heel anders dan haar thuis. Dan moet Alice noodgedwongen blijven. Kan ze op eigen benen staan en overleven in de echte wereld?
Recensie: Penelope Mortimer – De pompoeneter
***** 5/5
‘De pompoeneter’ is een semi-autobiografische roman van Penelope Mortimer over een naamloze vrouw in Engeland in de jaren ‘60 die haar levensverhaal vertelt aan haar arts. Vanaf de bank van haar psycholoog vertelt ze haar verhaal. Ze is moeder van een schare kinderen en getrouwd met scenarioschrijver Jake. Ze lijken ‘lang en gelukkig’ te leven, maar de realiteit is dat ze lijdt aan depressies terwijl ze moet zien om te gaan met een overspelige echtgenoot, therapiesessies, het huishouden, jeugdherinneringen en toekomstdromen. ‘De pompoeneter’ is een inktzwarte komedie over het huwelijk en de valkuilen van het ouderschap.