Recensie: Sophie Green – Het koor van Bellbird River

Recensie: Sophie Green – Het koor van Bellbird River


Bellbird River, 1998. Alleenstaande moeder Alex hoopt dat een nieuwe start op het platteland haar en haar dochter weer dichter bij elkaar zal brengen. De grande dame van Bellbird River, Victoria, ontdekt dat haar comfortabele leventje op drijfzand is gebouwd. Operazangers Gabrielle is na haar jetsetleven opeens niet geheel vrijwillig teruggekeerd naar haar ouderlijk huis. Lokale bakker Janine en nieuwkomer Debbie worstelen beide met de gevolgen van een pijnlijk verleden, en durven nauwelijks te hopen op een nieuwe start.
Deze vijf vrouwen treffen elkaar in het kloppend hart van het dorp: het koor van Bellbird River. Samen vinden ze de moed om het verleden achter zich te laten. En samen ontdekken ze dat echte vriendschap veel dichterbij te vinden is dan ze ooit hadden gedacht.

ISBN: 9789026165368 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 364 – Roman


******

4 van de 5 sterren – Kaylee


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Vlotte roman over het opbouwen van nieuwe vriendschappen en de waarde hiervan.’

Hoofdpersonages

*****

Alex wil met haar dochter Kim een nieuw leven starten en besluit te verhuizen naar Bellbird River. Dit is echter moeilijker dan ze vooraf dacht, want Kim wordt gepest door haar nieuwe klasgenootjes. Haar moeder blijft in Sydney achter en heeft een duidelijke mening over de keuzes die Alex maakt. Alex wil graag tijd voor zichzelf en besluit zich bij het koor van het dorp aan te sluiten.

Janine werkt in de familiebakkerij van haar ouders. Ze heeft verder niet zoveel om handen, alleen een affaire met een getrouwde man. Haar broer heeft geestelijke problemen en ze voelt zich verantwoordelijk om de zorg voor hem op zich te nemen. Omdat ze stiekem behoefte heeft aan contact met anderen meldt ze zich aan voor het koor.

Gabrielle en Victoria zijn nichtjes. Victoria woont al jarenlang in het dorpje en iedereen kent haar. Gabrielle is een voormalig operazangeres, maar door stemproblemen is haar carrière gestrand. Ze komt terug naar Bellbird River en gaat bij haar nicht wonen. De twee dames hebben een sterk karakter en weten precies wat ze willen. Voor het koor zijn ze een absolute toevoeging.

Debbie heeft een donker verleden. Door bepaalde keuzes heeft ze jarenlang in de gevangenis gezeten en ziet ze haar kinderen niet meer. Ze besluit een nieuwe start te maken en gaat werken in de huishouding op een boerderij. Daar wordt ze met warmte en liefde opgenomen in het gezin. Door bij het koor te gaan stapt Debbie uit haar comfortzone, iets wat ook de band met haar kinderen weer herstelt.
— Kaylee

Sfeer

*****

Net zoals de eerdere boeken van Sophie Green, De zwemclub van Shelly Bay en De yogaclub van Orange Blossom House, staat ook dit boek in het teken van vriendschappen.
Sophie Green beschrijft veel verschillende situaties waarbij vriendschappen kunnen ontstaan of waar naar verlangt wordt, zoals een nieuwe start maken in een nieuwe omgeving of een vorm van eenzaamheid. Ik denk dat dit voor velen herkenbaar zal zijn en Sophie weet op een mooie manier nieuwe vriendschappen en de waarde hiervan te beschrijven.
— Kaylee

Schrijfstijl

*****

Wanneer je start met dit boek komen er veel verschillende personages voorbij met ieder hun eigen verhaal. Toen ik op ongeveer een derde van het boek was, had ik een beetje door wie wie was. Dit is niet hinderlijk, want je volgt het verhaal hierdoor niet minder goed.
Het koor van Bellbird River leest lekker vlot weg en is zeker een aanrader als je graag hartverwarmende boeken leest.
— Kaylee

Passage uit het boek

‘Janine is stomverbaasd dat iemand – laat staan Alex, van wie ze eeuwige minachting verwachtte – haar uitnodigt om samen iets leuks te doen. Misschien is haar mond zelfs wel opengevallen.
‘Leuk,’ zegt ze voordat Alex zich kan bedenken.
Alex kijkt opgelucht. ‘Weet je of je er ook kunt eten?’
‘Ja, dat kan, maar het eten is niet geweldig. Het Tamworth Hotel is beter’. Ze kijkt naar de piano en dan weer naar Alex. ‘Daar kunnen we van tevoren een hapje eten.’
‘Goed plan.’ Alex grijnst.’

Leesvoorschrift

Je hebt afgesproken met vrienden en je komt thuis na een gezellige middag. Om wat te ontspannen pak je Het koor van Bellbird River erbij en begint te lezen. Tijdens het lezen dut je wat in op de bank en geef je je over aan een klein middagdutje.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

75%

25%

Hoe dik is de pil?

364 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.