Recensie: Marianne Busser & Ron Schröder – Het dikke kriebelbeestjesboek
***** 5/5
Een grappig en leerzaam boek met daarin heel veel versjes en weetjes over insecten en andere kleine kriebelbeestjes. Zowel kinderen als volwassenen zullen zich verwonderen over alle bijzondere dingen die zich in de natuur afspelen. Want wie wist er bijvoorbeeld dat een huisvlieg proeft met zijn pootjes? Of dat een hommel zichzelf warm kan bibberen als hij het koud heeft?
Recensie: Marianne Busser & Ron Schröder – De voorleesboot
***** 5/5
Welkom op de voorleesboot. Zit iedereen al klaar? Dan sluit de kapitein de deur en roept: vertrekken maar! Er zijn vandaag veel gasten op deze boot aan boord en zij kennen leuke versjes die nog niemand heeft gehoord. De danseres, de astronaut en ook de timmerman lezen graag iets grappigs voor want daar word je vrolijk van!
Recensie: Marianne Busser & Ron Schröder – Allemaal vriendjes
***** 5/5
Wat doe je als je een geheime vriend hebt die niemand anders kan zien?
En hoe is het als niemand in je vriendenboekje wil schrijven?
Kan je alle kinderen van de hele school uitnodigen op je verjaardag?
En kan je nieuwe vriendjes vinden met een advertentie?
Je leest het in de grappige, bijzondere én ontroerende versjes in Allemaal vriendjes!
Recensie: Ianthe Sahadat – Zonder handen
*** 3/5
Kat heeft een overzichtelijk levensdoel: zo min mogelijk opvallen. Als je niks verkeerd doet, kan ook niemand je stom vinden. Terwijl anderen zich vol op het studentenleven storten, lijkt bij de 19-jarige Kat de tijd stil te staan: zij verzamelt verhalen zonder zelf daadwerkelijk aan het leven deel te nemen. Ze brengt haar tijd vooral door bij Broodje Sjon, een ontmoetingsplek voor verdwaalde zielen. Tot op een dag de charmante Rif in haar leven opduikt. Dat uitgerekend hij met haar wil omgaan, is bijna te mooi om waar te zijn. De vriendschap die ontstaat geeft Kat, ondanks het duistere randje, voor het eerst het gevoel ergens bij te horen. Even lijkt het erop dat ze door Rif in het reine komt met haar verleden, maar de scheidslijn tussen feit en fictie wordt steeds grilliger. Wat onschuldig begint wordt sluipenderwijs sinister. En welk verhaal draagt haar nieuwe vriend eigenlijk met zich mee?
Recensie: Clare Macintosh – Een onmogelijke keuze
***** 5/5
Philippa (‘Pip’) en Max Adams zijn de gelukkige ouders van de bijna drie jaar oude Dylan. Dylan is in het St. Elisabeth-ziekenhuis in Birmingham geopereerd aan hersentumor. Niet de gehele tumor kon verwijderd worden en als gevolg van de operatie is hersenschade opgetreden. Uit verder onderzoek nadien blijkt dat de tumor verder gegroeid is, ondanks chemokuren na de operatie. Volgens de behandelend arts dr. Khalili is het niet meer mogelijk om Dylan verder te behandelen. Dylan zou dan nog ernstiger gehandicapt worden. Dr. Khalili voert daarom een moeilijk gesprek met Pip en Max. De behandelaars kunnen alleen nog palliatieve zorg bieden. Max ziet de mogelijkheid van een behandeling in de Verenigde Staten, maar Pip wil geen verdere lijdensweg voor Dylan. Omdat beide ouders niet akkoord gaan met het behandelplan van het ziekenhuis, volgt een rechtszaak. Ook het publiek mengt zich in de kwestie, omdat Max een sociale media-campagne opzet. Wat volgt is een periode vol verdriet en rouw. Pip en Max zullen afscheid moeten nemen van alles wat geweest is, en niet meer terug zal komen. Onafhankelijk van elkaar pakken zij – zo goed als zo kwaad zij kunnen – hun levens op verschillende manieren weer op, waarmee zij zich zien geconfronteerd met nieuwe angsten en onzekerheden.
Recensie: Jan van Gorkum – Gevleugelde Duisternis
*** 3/5
In een post-apocalyptische wereld die tot de grond toe is afgebrand, lijkt het wakker maken van vuurspuwende draken op zijn zachtst gezegd een slecht idee. Toch is dat precies wat Yorick Novak, een mysterieuze jongeman, van plan is. Met de hulp van een aantal excentrieke reisgenoten is Yorick onderweg naar de slaapplaats van de Gevleugelde Duisternis, een groep enorme draken die de wereld ooit in de as heeft gelegd. Deze beesten vormen nu de enige kans om de wereld te redden uit de klauwen van de Adalgars, een beruchte familie die de scepter zwaait over alles en iedereen. Een gevaarlijke en vreemde tocht volgt, waarbij de kans op succes klein lijkt. Yorick en zijn reisgenoten hebben echter een dubieus voordeel: ze zijn net zo gevaarlijk en krankzinnig als hun missie.
Recensie: Nathalie Pagie – De trip
***** 5/5
Journalisten Tara en Diego zijn op Hawaï om voor de krant de tv-opnames van het extreme adventure-programma De Trip te volgen. Als één van de kandidaten gewond uitvalt, grijpt Diego zijn kans en springt in. Terwijl hij zich aan de levensgevaarlijke challenges waagt, komt Tara op het spoor van een commune, met aan het hoofd de excentrieke Cassandra. De communeleden zijn volledig in de ban van deze vrouw en als zij meer lijkt te weten over Tara’s pijnlijke verleden, wordt ook Tara’s nieuwsgierigheid gewekt.
Plots dreigt de Mauna Loa-vulkaan eerder tot uitbarsting te komen dan werd voorspeld en moet iedereen het eiland verlaten. Maar juist dan wordt één van de communeleden dood aangetroffen en blijkt Cassandra spoorloos. Wat heeft zij te verbergen? Tara en Diego blijven op het eiland om in een race tegen de klok en met gevaar voor eigen leven de waarheid te achterhalen.
Recensie: Anja Feliers – Gebroken Glas
**** 4/5
Als de 17-jarige Emmy zichzelf van het leven tracht te benemen slaagt haar broer Matteo er in om haar te redden. Emmy voelt zich in de steek gelaten door haar moeder, die onverwacht alle contact met hen verbrak. Ze begrijpt evenmin de breuk met haar vriend Tom, die haar op nu alle mogelijke manieren ontloopt.
Haar vader Mathijs, een rijke chirurg, voelt zich machteloos en roept daarom de hulp in van de psychologe Kathleen Verlinden. Kathleen voelt dat er heel wat meer aan de hand is met Emma dan wat het op het eerste zicht lijkt.
Matteo wordt geconfronteerd met allerhande sinistere gebeurtenissen, die verband lijken te houden met zijn zus. De oorsprong van dit alles blijkt in verband te staan met grove leugens over een ver verleden.
Recensie: Dave Eggers – De Monnik van Mokka
**** 4/5
Mokhtar Al-Khansali had het nog nooit opgemerkt. Zijn vriendin wel; zij wijst Mokhtar op een standbeeld van een Jemeniet met een grote kop koffie aan de overkant van de luxe woontoren, waar Mokhtar dagelijks werkt. Zij wil Mokhtar pushen om iets serieus met zijn carrière te gaan doen. Hij begint zich daarop in de oorsprong van koffie te verdiepen en ontdekt dat de roots van de koffieproductie en -handel in Jemen liggen. Mokhtar wint advies in en besluit om de koffie-industrie in Jemen een nieuw leven in te blazen. In mei 2014 reist hij met een koffie-expert af naar het politiek onrustige Jemen voor onderzoek ter plaatse, ondanks een negatief reisadvies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Mokhtar bezoekt meerdere koffieboeren in de meest afgelegen gebieden van Jemen en ziet dat zij fouten maken bij de productie. Van veel koffieboeren neemt hij een sample koffie mee om deze te analyseren in de Verenigde Staten. De kwaliteit van de koffie blijkt erg tegen te vallen, op de bonen van slechts een koffieboer na, die is van uitzonderlijke kwaliteit. Hij besluit daarop investeerders te zoeken en terug te gaan naar Jemen om de koffie van de koffieboeren te verbeteren en te exporteren. Echter, de Houthi’s blijken inmiddels de macht te hebben overgenomen, waarop Saoedi’s het land bombarderen en volksmilities in opstand komen. De Amerikaanse ambassade wordt gesloten en Amerikaanse staatsburgers worden niet gerepatrieerd. Met een Samsonite-koffer vol koffiebonen moet Mokhtar het land zien te ontvluchten…
Recensie: Dirk de Wachter – De kunst van het ongelukkig zijn
***** 5/5
Herken je het gevoel als iemand je bericht op Facebook geen ‘like’ geeft? Of krijg je toch weer een sombere stemming als de buurman een spiksplinternieuwe Tesla-van-de-zaak op de oprit heeft staan? Nog altijd geen date gescoord, ondanks het feit dat je al maanden lid bent van een datingsite? In deze publicatie vormt ‘geluk versus ongeluk’ het onderwerp. Allereerst wordt ‘geluk’ onder het vergrootglas gelegd. Helaas is het niet zo dat een permanent geluk kan bestaan in het leven. Het gaat om geluksmomenten, aldus De Wachter, die een ieder kán ervaren. Streven naar geluk is prima, maar dan niet in de zin om binnen korte tijd meerdere excessieve levensdoelen te moeten (willen) verwezenlijken. Meer geld (of: meer salaris verdienen) levert niet per definitie meer geluk op. Wel is een stabiele financiële toestand een belangrijke factor voor geluk. Geluk is ook niet maakbaar, zoals sommigen denken. Je verbonden voelen met je omgeving, zorgzaam zijn en zorgzaam bejegend worden maakt ons gelukkig, op een fundamentele manier.
Dan het ongeluk. Problemen en gemis horen bij het leven, en ze delen met nabije mensen die je vertrouwt is essentieel, zodat verdriet draaglijker wordt en niet leidt tot negatieve gevolgen voor je gezondheid. Verdriet en ongeluk, hoe lastig en moeilijk bespreekbaar ook, zijn toch waardevol. Sterker, De Wachter betoogt dat verbinding juist beter lukt bij verdriet en tegenslag. Ze geven aanleiding tot nabijheid met de ander. Social media is geen goede verbinding, omdat wederzijdse (fysieke) aanwezigheid ontbreekt, maar het gebruik van social media kan wel een start zijn om verbinding tot stand te brengen. Het is niet juist om verdriet te ‘ver-pillen’, noch om verdriet weg te stoppen of verdriet in irreëel tijdsbestek te willen laten verdwijnen. De beste remedie is om ongeluk te doorstaan en te wachten. En in dat opzicht is het spreekwoord ‘Tijd heelt alle wonden’ nog altijd onverminderd geldig.
Recensie: Petra Kruijt – Liefde in de lucht, aflevering 4
** 2/5
Hannah werkt als stewardess. Tijdens een van haar vorige vluchten ontmoette ze co-piloot Tim. Ze was zo onder de indruk van zijn lieve lach dat ze altijd is blijven hopen om hem terug te ontmoeten. Vandaag, op een vlucht naar Reykjavik, is het onverwachts zo ver. Brengt deze ontmoeting Hannah de liefde waar ze stiekem zo op hoopt?
Recensie: Frances de Pontes Peebles – Dochters van de samba
**** 4/5
In Dochters van de samba blikt Dores terug op haar leven. Ze is oud, haar lichaam doet het niet meer goed en haar geliefden leven niet meer. Ze woont nu in de Verenigde Staten, maar ze is geboren in Brazilië en heeft daar een groot deel van jaar jeugd doorgebracht. Ze was dochter van een slavin en werkte op een suikerplantage. Toen ze 9 jaar was, werd de familie de Pimentel eigenaar van de plantage en kwam in het grote huis wonen. Dochter Graça was even oud als Dores. Ondanks de grote verschillen vonden de meisjes elkaar en raakten ze bevriend. Wat ze vooral deelden was een passie voor muziek.
Jaren later zijn ze ontsnapt aan het leven op de plantage en kostscholen en maken ze furore in de sambawereld. Samba, de nationale muziek van Brazilië, de zang en dans met een ziel. Graça zingt prachtig, Dores schrijft muziek en ze vormen samen een succesvol duo. Maar roem en ambitie kunnen zich op een gegeven moment tegen je keren, met alle tragische gevolgen van dien.